De incasso industrie

Bij alle ellende die er al is en die nog gaat komen is er een bedrijfstak die daar van zal profiteren ; de incasso bureaus. Als banken legale rovers zijn, dan zijn dit de aasgieren. Google op incasso en je krijgt een karrenvracht aan horrorverhalen over je heen. Met deze impopulaire en slecht functionerende clubs zullen veel mensen de komende tijd veel te maken krijgen. In de nasleep van de kleine crisis van 2001/2 kreeg in 2004 28% van de huishoudens een incassobureau op het dak
Om te beginnen hebben ze allemaal hele dure en imposante namen, die ontzag inboezemen. Vaak zijn het onderafdelingen van de partij die beweert een vordering te hebben. ABN AMRO heeft Solveon, Wehkamp had Transfair (dat hebben ze in 2007 verkocht) en zo zijn er nog meer fraaie, misleidende namen.
Ondanks deze dure namen leveren ze belabberd werk af. Een onderzoek van Tros Radar met 20.000 respondenten (van de 50.000 aangeschreven) gaf aan dat het merendeel van de incassoprocedures onterecht was.

Ben je eenmaal in een dergelijke procedure beland, terecht dan wel onterecht, dan stapelen de kosten zich op. Voor alles en nog wat worden extreme bedragen gerekend, ondanks dat er een branchevereniging is met een gedragscode gaat er veel mis. Volgens de NVIO is 70% van de incassobureaus aangesloten, maar dat is onzin. Er zijn er honderden, slechts een klein aantal is lid . Iedereen mag dan ook een incassobureautje beginnen. Toelatingseisen zijn er niet.

Om te beginnen is er vrijwel geen incasso bureau dat de vordering die de opdrachtgever beweert te hebben controleert. De concurrentie is moordend en men is blij met iedere opdracht. Klakkeloos wordt de informatie overgenomen en een brief op hoge poten met dito extra kosten aan de (vermeende) wanbetaler gestuurd. Binnen 5 dagen moet het bedrag inclusief bijkomende kosten voldaan zijn, want anders……
Volgt er na een paar weken nog een brief !
Met nog meer kosten, die wederom onverwijld voldaan moet worden.

Vooral vorderingen van telecom providers, postorderbedrijven en allerlei “abonnementen” komen veelvuldig voor op de klachtenlijsten. Dit soort vorderingen zijn vaak dubieus.
Krijg je ooit met een incassobureau te maken, gebruik dan hun eigen wapens tegen ze.
Eis dat ze binnen 7 dagen met bewijs komen dat de vordering terecht is.
Geef aan dat als dat bewijs niet geleverd wordt, je de zaak als een vergissing zult beschouwen en in dat geval ook niet tot betaling zult overgaan.
Eis dat dit bewijs aangetekend verstuurd wordt, zodat geen misverstand kan ontstaan.
Verstuur deze brief aangetekend, met een ontvangstbewijs retour.

In 9 van de 10 gevallen zul je binnen de 7 dagen geen antwoord hebben, vanwege bovenstaande reden. Het incassobureau moet dit bewijs van de opdrachtgever krijgen en dat soort zaken kost nu eenmaal tijd.
Ontvang je niets, stuur dan na 10 dagen wederom een aangetekend schrijven waarin je nogmaals bevestigd dat je niet zult betalen, met een kopie van je eerste brief.

Dat is verstandiger dan de zaak op zijn beloop laten.
Doe je dat wel, dan krijg je met één van de adjudanten van onze Beatrix te maken, die in haar naam met een dwangbevel dan wel dagvaarding op de proppen komen.
Doen ze dat ondanks je brieven wel, stuur dan kopieën daarvan met de ontvangstbewijzen naar de behandelende instantie.

De huidige massa ontslagen en andere ellende zullen leiden tot een toename van wanbetalingen. Wil je nu een andere carrière beginnen, dan is dit een goede tip. Wellicht dat ze wat bankiers om kunnen gaan scholen…

Beschrijving van de incassoprocedure