Lockdowns bezorgden honderden miljoenen mensen schade voor de komende jaren - Grote Studie

De nevenschade van de reactie op de pandemie was "aanzienlijk en omvangrijk en zal een erfenis van schade achterlaten voor honderden miljoenen mensen", aldus een belangrijke nieuwe studie.

Dr. Kevin Bardosh van de universiteiten van Washington en Edinburgh heeft 600 publicaties over het effect van de reactie op de pandemie bekeken en samengevat en concludeerde dat deze brede en diepe maatschappelijke schade "het dominante mentale model van de reactie op de pandemie in twijfel zou moeten trekken".

De samenvatting geeft een beknopte samenvatting van de studie, die zich momenteel in pre-print bevindt:

Abstract

Vroeg in de Covid-pandemie werd de bezorgdheid geuit dat lockdown en andere niet-farmaceutische interventies aanzienlijke multidimensionale schade aan de samenleving zouden toebrengen. In dit document wordt de wereldwijde stand van kennis over deze negatieve sociale gevolgen uitgebreid geëvalueerd, met de nadruk op de aard en omvang ervan in 2020 en 2021. Er werd een schadekader ontwikkeld dat 10 categorieën omvat: gezondheid, economie, inkomen, voedselzekerheid, onderwijs, levensstijl, intieme relaties, gemeenschap, milieu en bestuur. De analyse is een synthese van 600 publicaties met een focus op meta-analyses, systematische reviews, wereldwijde rapporten en meerlandenstudies. Uit dit cumulatieve academische onderzoek blijkt dat de nevenschade van de reactie op de pandemie aanzienlijk en omvangrijk was en de komende jaren een erfenis van schade voor honderden miljoenen mensen zal achterlaten. Veel oorspronkelijke voorspellingen worden in grote lijnen ondersteund door de onderzoeksgegevens, waaronder: een stijging van het sterftecijfer onder niet-Coviden, verslechtering van de geestelijke gezondheid, kindermishandeling en huiselijk geweld, toenemende mondiale ongelijkheid, voedselonzekerheid, gemiste onderwijskansen, ongezond leefgedrag, sociale polarisatie, stijgende schulden, democratische achteruitgang en afnemende mensenrechten. Jongeren, personen en landen met een lagere sociaaleconomische status, vrouwen en personen met een reeds bestaande kwetsbaarheid werden het hardst getroffen. De maatschappelijke schade moet het dominante mentale model van de reactie op de pandemie ter discussie stellen: het is waarschijnlijk dat veel Covid-beleidsmaatregelen meer schade dan voordeel hebben opgeleverd, hoewel verder onderzoek nodig is om leemten in de kennis op te vullen en de afwegingen in het beleid te onderzoeken, met name op nationaal niveau. Bij de planning en reactie op toekomstige wereldwijde gezondheidscrises moet een breder scala van deskundigheid worden geïntegreerd om rekening te houden met de maatschappelijke schade van overheidsingrijpen en deze te beperken.