Meer dan 400 studies over het falen van Covid-interventies ⋆ Brownstone Institute

Het grote aantal bewijzen (vergelijkende onderzoekstudies en kwalitatief hoogstaande bewijsstukken en verslagen die voor deze analyse relevant worden geacht) toont aan dat COVID-19 lockdowns, beleid om te schuilen, maskers, het sluiten van scholen, en maskermandaten hebben gefaald in hun opzet om de overdracht te beteugelen of het aantal sterfgevallen te verminderen. Deze restrictieve beleidsmaatregelen waren ondoeltreffend en verwoestende mislukkingen, die vooral de armsten en kwetsbaren in de samenleving enorme schade berokkenden.

Bijna alle regeringen hebben geprobeerd verplichte maatregelen te nemen om het virus onder controle te krijgen, maar geen enkele regering kan aanspraak maken op succes. Uit het onderzoek blijkt dat maskermandaten, lockdowns en het sluiten van scholen geen waarneembaar effect hebben gehad op het virusverloop.

Bendavid meldt "in het kader van deze analyse is er geen bewijs dat meer restrictieve niet-farmaceutische interventies ('lockdowns') substantieel hebben bijgedragen aan het ombuigen van de curve van nieuwe gevallen in Engeland, Frankrijk, Duitsland, Iran, Italië, Nederland, Spanje, of de Verenigde Staten in het begin van 2020." We weten dit nu al heel lang, maar regeringen blijven dubbel werk doen, en veroorzaken ellende bij mensen met vertakkingen die waarschijnlijk tientallen jaren of langer zullen duren om te herstellen.

De voordelen van de maatschappelijke lockdowns en beperkingen zijn totaal overdreven en de schade voor onze samenlevingen en kinderen is ernstig: de schade voor kinderen, de ongediagnosticeerde ziekten die in de komende jaren zullen leiden tot oversterfte, depressies, angsten, zelfmoordgedachten bij onze jongeren, overdoses drugs en zelfmoorden als gevolg van het lockdown-beleid, het verpletterende isolement als gevolg van de lockdowns, psychologische schade, huiselijk en kindermisbruik, seksueel misbruik van kinderen, verlies van banen en bedrijven en de verwoestende gevolgen daarvan, en het enorme aantal sterfgevallen als gevolg van de lockdowns, die vooral vrouwen en minderheden zullen treffen.

Nu wordt er weer gefluisterd over nieuwe lockdowns als reactie op de Omicron-variant die, naar mijn inschatting, waarschijnlijk besmettelijker maar niet dodelijker zal zijn.

Hoe zijn we hier gekomen? We wisten dat we dit mutabele virus (dat een reservoir bij dieren heeft) nooit zouden kunnen uitroeien met lockdowns en dat het waarschijnlijk endemisch zou worden zoals andere circulerende verkoudheidscoronavirussen. Toen we wisten dat een aanpak op basis van leeftijd en risico optimaal was (gerichte bescherming zoals uiteengezet in de Verklaring van Great Barrington) en geen beleid op basis van carte blanche, toen we bewijs hadden van een 1000-voudig verschil in risico op overlijden tussen een kind en een bejaarde. Wij wisten van de kracht en het succes van vroegtijdige ambulante behandeling bij het verminderen van het risico van ziekenhuisopname en overlijden bij kwetsbare personen.

Het was al heel vroeg duidelijk dat task forces en medische adviseurs en besluitvormers het bewijs niet lazen, niet op de hoogte waren van de wetenschap of de gegevens, het bewijs niet begrepen, het bewijs niet "begrepen" en verblind waren voor de wetenschap, vaak gedreven door hun eigen vooroordelen, vooringenomenheid, arrogantie en ego. Zij blijven steken in pure academische slordigheid en luiheid. Het was duidelijk dat het antwoord niet van de volksgezondheid kwam. Het was een politiek antwoord vanaf de eerste dag en het is nog steeds zo.

Een recente studie (voorpublicatie) geeft de essentie en de catastrofe weer van een lockdown maatschappij en de uitholling van onze kinderen door te kijken naar hoe kinderen leren (3 maanden tot 3 jaar oud) en over alle maatstaven te vinden dat "kinderen geboren tijdens de pandemie significant verminderde verbale, motorische en algemene cognitieve prestaties hebben in vergelijking met kinderen geboren vóór de pandemie". Onderzoekers meldden ook dat "mannen en kinderen uit lagere sociaaleconomische gezinnen het zwaarst getroffen zijn. De resultaten benadrukken dat zelfs in afwezigheid van directe SARS-CoV-2-infectie en COVID-19-ziekte, de omgevingsveranderingen die gepaard gaan met de COVID-19-pandemie een aanzienlijke en negatieve invloed hebben op de ontwikkeling van zuigelingen en kinderen."

Misschien geeft Donald Luskin van de Wall Street Journal het beste weer wat we hebben waargenomen sinds het begin van deze onwetenschappelijke sluitingen en schoolsluitingen: "Zes maanden na het begin van de Covid-19 pandemie, heeft de VS nu twee grootschalige experimenten op het gebied van de volksgezondheid uitgevoerd - ten eerste, in maart en april, het afsluiten van de economie om de verspreiding van het virus tegen te houden, en ten tweede, sinds half april, het heropenen van de economie. De resultaten zijn binnen. Hoe contra-intuïtief het ook moge zijn, uit de statistische analyse blijkt dat het stopzetten van de economie de verspreiding van de ziekte niet heeft ingedamd en dat het heropenen van de economie geen tweede golf van besmettingen heeft ontketend".

Het British Columbia Center for Disease Control (BCCDC) bracht in september 2020 een volledig verslag uit over de gevolgen van de sluiting van scholen voor kinderen en stelde vast "dat i) kinderen een klein deel uitmaken van de gediagnosticeerde COVID-19-gevallen, minder ernstig ziek zijn en zelden overlijden ii) kinderen geen belangrijke bron van SARS-CoV-2-overdracht in huishoudens of scholen lijken te zijn, een bevinding die wereldwijd consistent is geweest iii) er belangrijke verschillen zijn tussen de manier waarop influenza en SARS-CoV-2 worden overgedragen. De sluiting van scholen kan minder doeltreffend zijn als preventiemaatregel voor COVID-19 iv) de sluiting van scholen kan ernstige en onbedoelde gevolgen hebben voor kinderen en jongeren v) de sluiting van scholen leidt tot meer stress in gezinnen, vooral bij vrouwelijke verzorgers, terwijl gezinnen de zorg voor kinderen en het leren thuis moeten afwegen tegen de eisen van het werk vi) geweld in gezinnen kan toenemen tijdens de COVID-pandemie, terwijl de sluiting van scholen en kinderopvangcentra een gat in het vangnet kan creëren voor kinderen die het risico lopen te worden mishandeld en verwaarloosd."

Nu hebben plaatsen als Oostenrijk (november 2021) opnieuw hun intrede gedaan in de wereld van de lockdown-gekte, alleen om te worden overtroffen door Australië. Een illustratie van de oneigenlijke noodzaak van deze slecht geïnformeerde acties is dat zij worden ondernomen in weerwil van duidelijk wetenschappelijk bewijs waaruit blijkt dat tijdens strenge voorafgaande maatschappelijke lockdowns, school lockdowns, masker-mandaten, en aanvullende maatschappelijke beperkingen, het aantal positieve gevallen steeg!

De huidige reactie op de pandemie blijft een zuiver politieke reactie.

Wat volgt is het huidige geheel van bewijsmateriaal (beschikbare vergelijkende studies en stukken bewijsmateriaal van hoog niveau, rapportage en discussie) over COVID-19 lockdowns, maskers, schoolsluitingen, en maskermandaten. Er is geen afdoend bewijs voor beweringen dat een van deze beperkende maatregelen de virusoverdracht of het aantal sterfgevallen heeft teruggedrongen. Lockdowns waren ondoeltreffend, schoolsluitingen waren ondoeltreffend, maskerverplichtingen waren ondoeltreffend, en de maskers zelf waren en zijn ondoeltreffend en schadelijk.

Zie voor alle studies de link.

brownstone.org