<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

Syrië: jihadi paradijs

Zo sprak Bashar al-Assad, voor het eerst in zeven maanden, en voorspelbaar wees hij “terroristen” en “westerse marjonetten” aan als de schuldigen voor de burgeroorlog in Syrië.

De Turkse minister van Buitenlandse Zaken, degene van de “nul-problemen-met-onze-buren” doctrine, Ahmet Davutoglu merkte naar aanleiding van Assad’s speech op dat de Syrische president alleen de rapporten van zijn eigen inlichtingendiensten leest. O, kom op Ahmet…Bashar is geen Stephen Hawking, maar hij kent zijn “zwarte gaten”.

Daarnaast: Assad heeft een plan. Een nationale dialoog dat uiteindelijk moet leiden tot een national pact, dat zal worden omgezet in een referendum, en vervolgens een uitvergrote regering en een generaal pardon. Het probleem is alleen dat onduidelijk is wie dit ingeblikte geluk toevalt, daar Assad de nieuwe Syrische oppositie en het zogenaamde „Vrije Syrische Leger“ (FSA) niet erkent. In de ogen van Assad zijn de (buitenlandse) oppositie en het FSA door het buitenland geronselde bendes die bevelen volgen van machten met slechts een agenda: de opdeling van Syrië.

Maar Assad heeft dus een plan. De eerste fase: alle buitenlandse machten die de “terroristen” financieren, zoals de North Atlantic Treaty Organization-Gulf Cooperation Council alliantie, moeten hier mee ophouden. Dat is al een mega no-no. Alleen in een tweede fase stopt het Syrische leger al haar operaties, maar behoud het zich het recht voor om te reageren op “provocaties”.

Het plan Assad noemt alleen niet wat er met Assad zelf gebeurt. Het einige waar de verschillende takken van de Syrische oppositie het met elkaar eens zijn is het feit dat Assad moet vertrekken voordat er wordt onderhandeld. Toch wil de president een kandidaat worden voor zijn eigen opvolging in 2014.

Alsof dit niet een gigantisch “detail” is dat het complete vredesplan van VN-onderhandelaar Lakhdar Brahimi torpedeert, is daar nog de knagende kwestie van Brahimi’s wens om de muslim brotherhood in een Syrische nationale overgangs-regering op te nemen. Brahimi zou beter moeten weten. Dat is alsof de VN om een aflaat bidt: de vrijwillige troonafstand van Assad.

Dit is niet Tora Bora

Wie wil weten wat er werkelijk aan de hand is in Syrië, hoeft niet verder te kijken als naar de leider van de Libanese Hezbollah Sheikh Nasrallah. Hij vertelt hoe de vork in de steel zit.

Dan is er wat Ammar al-Musawi, Hezbollah’s nummer 3 hun defacto minister van Buitenlandse Zaken, mijn Italiaanse collega Ugo Tramballi vertelde. Het meest waarschijnlijke post-Assad scenario is geen “verenigde Syrische staat” maar een serie van emiraten in de buurt van de Turkse grens, en iemand die een islamitische staat uitroept. Hezbollah’s inlichtingen, de beste die over Syrië beschikbaar zijn, zijn duidelijk: eenderde van de oppositionele strijders zijn religieuze extremisten, en zij beschikken over tweederde van alle wapens. Onder de streep: dit is een westerse proxy-oorlog, waarbij de Gulf Cooperation Council (GCC) dient als voorhoede van de NATO.

Zapruders en Zaploggers weten dit al eeuwen, zoals ze bekend zijn met lachwekkende thesis over GCC autocraten die “democratie” in Syrië ondersteunen. Terwijl het geologisch gezegende Saudi Arabië ongeveer iedere zandkorrel in haar blikveld heeft omgekocht om de “arabische lente” buiten de deur te houden, lijkt in buurland Koeweit de wind der verandering te waaien en moet de Al-Sabah familie-clan een premier accepteren die niet een marjonet is van de emir. Ja, petromonarchen; vroeg of laat zullen jullie allemaal vallen.

Voor degenen die Musawi negeren, doen dit op eigen risico; “blowback” is onvermijdelijk, “zoals in Afghanistan”. Musawi voegt daar aan toe: “Syrië is niet Tora Bora; het ligt aan de Middellandse Zee, dicht bij Europa.”. Syrië in de 2010’s is de 1980’s Afganistan remix, met ingebouwde blowback.

En voor degenen die blind de blinden volgen in het herhalen van de “Hezbollah zijn terroristen” mantra: Hezbollah werkt nauw samen met de VN, aanwezig met 10.000 blauwhelmen onder het commando van de Italiaanse generaal Paolo Serra, om het zuiden van Libanon vrij te houden van besmetting met de Syrische burgeroorlog.

De dictator is gevallen…wederom

Weinig verrassend dat de kleurrijke bende genaamd “Syrische oppositie” Assad’s voorstellen en bloc verworpen. Voor de muslim brotherhood, de zelfverklaarde „macht in de wacht“, is hij een oorlogsmisdadiger die berecht moet worden. Voor Georges Sabra, de vice-president van de Amerikaans-Qataraanse uitvinding „the National Coalition“, waren Assad’s woorden „een oorlogsverklaring aan de burgers van Syrië”.

Voorspelbaar, riep het Amerikaanse State Department, nog niet onder John Kerry, dat Assad “de realiteit uit ogen heeft verloren”. London noemde het plan Assad hypocriet en lanceerde onmiddellijk een nieuwe “geheime” converentie in Wilton Park, West Sussex, waar oppositie coalitie leden zich treffen met „experten“, academici, GCC vertegenwoordigers en „agentschappen“. De spectaculair pathetische Britse minister van Buitenlandse Zaken William Hague twitterde voor de miljoenste keer dat „Assad’s afscheid van de macht is onvermijdelijk“:

De feiten laten echter zien dat Assad voorlopig nog nergens heen gaat.

Wat betreft de Britse bewering dat “de internationale gemeenschap een toekomstige transnationale autoriteit kan ondersteunen”, snijdt deze claim weinig hout voor de oorlogs-vermoeide, goed geïnformeerde Syrische bevolking, die weet dat deze burgeroorlog wordt betaald en bevoorraad en gecoordineerd door het westen, als het NATO-component de NATOGCC-alliantie.

Zij ruiken een, westerse, rat in het obsessief omschrijven van alles Syrisch als een sectarische oorlog, omdat ze zien dat grote delen van de sunnitische bevolking Assad trouw zijn gebleven.

Zij ruiken een, westerse, rat als ze kijken en zien dat het conflict begon net als de 10 miljard dollar Iran-Irak-Syrië gas-pijplijn (dat Turkije buiten spel zet) een kans kreeg om daadwerkelijk te worden aangelegd. Dit zou een enorme ondersteuning zijn voor een onafhankelijk Syrië, en een absolute no-no wat betreft westerse interesses.

De Obama-regering 2.0, en Israël, zijn meer tevreden met een muslim brotherhood aan de macht in Syrië, naar Egyptisch model. Om te weten wat voor model van „brugerlijke staat“ de brotherhood ondersteunt hoeft alleen naar de „bevrijde gebieden“ in Syrië te kijken, waar de controle van de rebellen hand-in-hand gaan met de sharia en de bijkomende onthoofdingen.

Wat de NATOGCC-alliantie en Israël werkelijk willen is een Jemenitisch model voor Syrië: een militaire dictatuur zonder dictator. Maar wat ze in de nabije toekomst krijgen, is Jihadi-paradijs.

Nog geen jaar terug riep Al Qaida’s nummer 1 Ayman al-Zawahiri iedere sunnitische hardcore uit Irak, Jordanië tot Libanon, Turkije en verder op om richting Syrië te reisen om vrolijk Assad van de troon te wippen.

Dus ze bleven komen, net als in Afghanistan, inclusief Tjetchen en Uyghurs en zuidoost Aziaten, om zich aan te sluiten bij de FSA of organisaties als Jabhat al-Nusra, de nummer 1 militie met meer als 5000 jihadi’s.

Een rapport van de Londonse counterterrorisme organisatie Quilliam Foundation onderschrijft Al-Nusra’s rol. De auteur van het stuk, Noman Benotman, is toevallig Libisch jihadi en vriendschappelijk met al-Zawahiri en de voormalige “Geronimo” aka Bin Laden.

Al-Nusra is eigenlijk een Syrische dependance van Al Qaida in Irak, de terrorbende rond propaganda-clown Abu Musab al-Zarqawi, ook wel de “Islamic State of Iraq“ genoemd nadat Zarqawi door een Amerikaanse raket werd verdampt. Zelfs het Amerikaanse State Department weet dat AQI emir Abu Du’a zowel AQI als al-Nusra onder zich heeft. Het is AQI dat Irakese commandanten aflevert, met voldoende gevechtservaring sinds de oorlog tegen de Amerikanen, in gevoelige Syrische gebieden, terwijl Jordaanse, Irakese en Syrische leden telefonisch fondsen werven bij de Golfstaten. Al-Nusra wil een islamitische staat, niet alleen in Syrië maar in de gehele Levant. Favoriete tactiek: zelfmoord-aanslagen met vrachtwagens en auto’s en op afstand gedetoneerde autobommen.

Wat gaat er nu gebeuren? De nieuwe Syrian National Coalition is een grap. De GCC bastions beginnen angst te krijgen voor het jihadi-spook. Rusland heeft een grens getrokken en de NATO durft niet te bombarderen; Russen en Amerikanen bespreken as-we-speak details. En vroeg of laat zal Ankara haar beleid moeten bijstellen: van confrontatie naar „minder problemen met de buren“. Vandaar dat Assad zo vol zelfvertrouwen overkwam. Hij ziet “The Big Picture”. Het is Assad tegen de jihadi’s. Tenzij, of tot, CIA terminator John Brennan zichzelf de schaduwoorlog binnen drone-t.

www.atimes.com