<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)
De les van Libië
De grote, boze, Russen (en in mindere mate Chinezen) hebben het op dit moment weer helemaal gedaan. “Koude oorlog mentaliteit”, “bescherming van wapenhandel”, “bescherming van een bondgenoot”. De geopolitieke elite, verzameld op de Munich Security converence 2012”, valt over elkaar heen om het Russische “njet” tegen een nieuwe VN-resolutie inzake Syrië te veroordelen. De zogenaamde “internationale gemeenschap”, lees: Europa, VS en een handjevol Arabische Golfstaten, staan (voorlopig nog) met lege handen en kan de “burgerbevolking van Syrië niet beschermen”. Dat terwijl stipt voor afstemming in de veiligheidsraad het Syrische leger in belagerde stad Homs een bloedbad aanrichtte. Volgens de niet in Syrië aanwezige oppositie, de in Turkije en Frankrijk actieve “overgangsraad” (vooral bestaande uit door Saudi Arabië gesteunde groeperingen rond de “moslim brotherhood") en de twee Arabische tv-zenders Al Arabya en Al Jazeera, die al maanden twijfelachtige verslaggeving aan de westerse massa-media voeren. Met de beslissing “het geweld in Syrië een vrijbrief te geven”, “isoleert Rusland zich”. Russische “angst” voor een “militaire interventie zoals in Libië” zijn “ongegrond”, aldus de Clinton’s, Hague’s en Westerwelle’s van de internationale gemeenschap.
Yezz, een geniepige media-oorlog waarmee Iran steeds meer in de tang komt, goed stuk Donk.
Syrië doet niets anders dan gewapende groepen te elimineren.
Die heten in het westen gewoon terroristen.
En dat Rusland tegen is is niet zo gek, ze willen niet nog een havenbasis verliezen in de Middellandse zee.
China is Iran aan het paaien.
Anders tel je niet mee...