1. #antropoceen
  2. #bayer
  3. #bestuiving
  4. #bijen
  5. #ccd
  6. #halfwaardetijd
  7. #imidacloprid
  8. #insecticiden
  9. #man-made
  10. #neonicotine
  11. #pesticiden
  12. #voedsel
  13. Artikelen

EU-voedselwaakhond EFSA mede schuldig aan massale bijensterfte

In de UK is het parlement flink aan het ruziën over de veiligheid van één van de meest gebruikte pesticiden ter wereld. Men beschuldigt elkaar over en weer van het negeren van het gevaar van neonicotines voor bijen. Wat blijkt overheidsinstanties in de UK en EU hebben jammerlijk gefaald.

Een groeiende aantal studies vormt het wetenschappelijke bewijs, neonicotine pesticiden dragen bij aan de massale sterfte van bijen en andere bestuivers. Deze nijvere beestjes zijn verantwoordelijk voor het bestuiven van tenminste 1/3 van al ons voedsel. Onderzoek heeft aangetoond dat de regelgever bewust persistente eigenschappen van de insecticide over het hoofd heeft gezien. Het gif accumuleert namelijk in de bodem en is ook dodelijk voor de meeste insecten die in de bodem leven.

Joan Walley (Environmental Audit Committee (EAC)): de regelgevers van de EU hebben de gevaren van één van de meest gebruikte pesticiden genegeerd. Bijen en andere bestuivers zijn het slachtoffer. Het onderzoek rijst grote vragen over de transparantheid, integriteit en effectiviteit van de EU-pesticide wetgeving. Regelgevers hadden data over de persistentie van neonicotines, deze kon 10 maal zo hoog zijn als de EU wetgeving überhaupt toelaat.

Het betreffende insecticide bezit de naam imidacloprid en wordt geproduceerd door Bayer. Dave Goulson (University of Stirling) vertelt: de data geven heel helder en duidelijk aan dat imidacloprid zeer langzaam afbreekt in de natuur. Dus wanneer men het spul opeenvolgende jaren gebruikt dan vindt er accumulatie plaats en vervolgens een massale sterfte van bodemorganismen veroorzaakt.

De oorzaken van de sterke afname van bijen (Colony Collapse Disorder, CCD) werd onder andere gezocht in het verdwijnen van weiden en andere omgeploegde leefgebieden, ziekten en parasieten, zoals de varroamijt. Maar een serie peer-review studies uit 2012 wijzen neonicotine toch als hoofddader aan. De pesticiden maken de bijen vergeetachtig, ze vinden hun weg naar de korf niet meer terug en falen in het produceren van voldoende koninginnen.

De EU voedselwaakhond EFSA (European Food Safety Authority), welke de risico’s van pesticiden beoordeelt, accepteerde eerder in 2012 dat in de huidige simplistische regelgeving belangrijke gaten bevinden. De overheid in UK heeft vervolgens gefaald om het beleid van landen zoals, Frankrijk, Duitsland, Italië en Slovenië te volgen. Deze verboden de inzet van bepaalde neonicotine pesticiden en lopend onderzoek werd versneld.

De milieuminister Lord De Mauly vertelde het EAC afgelopen woensdag: het advies dat de overheid heeft ontvangen was en is: er zijn geen onacceptabele risico’s genomen. Indien nieuw onderzoek aantoont dat dit wel geval is dan zullen we dit accepteren. De Mauly voegt toe: ik ben tevreden met de werkingswijze van de EU.

In 1991 werd Imidacloprid goedgekeurd voor het gebruik in de EU. In 2006 beoordeelde Duitsland opnieuw de risicobeoordeling. Op basis van een zesjarig onderzoek, uitgevoerd in de UK in de jaren negentig, trokken de Duitsers de conclusie dat imidacloprid accumuleert in de bodem tot een bepaald niveau. De resultaten van de Duitsers worden vervolgens beoordeeld door EFSA en deze kwam tot de tegenstrijdige conclusie dat er geen concentratie niveau wordt bereikt.

Men moet zich bedenken dat EFSA zelf een halfwaardetijd van de insecticide in de bodem berekende van 1333 – 1268 dagen. Bij een jaarlijks gebruik van het gif en een halfwaardetijd van meer dan een jaar zal accumulatie in de bodem optreden. De EFSA faalde jammerlijk in het beoordelen van de halfwaardetijd en imidaclorid werd in december 2008 opnieuw goedgekeurd in de EU.

Julian Little (Bayer): de studie van de UK uit de jaren negentig gebruikt ongewoon hoge concentraties van de insecticide op stukken land waar 6 achtereenvolgende jaren nauwelijks iets groeide. Dit zijn geen natuurlijke omstandigheden. Ook verwijst Little naar studies uit Duitsland die een halfwaardetijd van 182 tot 288 dagen opleverde.

Echter andere nationale instituten tonen ook een heel lange halfwaardetijd van imidacloprid aan. De Canadezen komen met 1 tot 2 jaar en de VS komt door extrapolatie met waarden van 7000 dagen. In Australië vindt men een waarde van 1400 dagen.
Om het verhaal nog vreemder te maken, in 2009 introduceerde de EU een nieuwe pesticidewetgeving. Gebruikte middelen mogen een halfwaardetijd bezitten van maximaal 120 dagen.

Het bewijs dat het parlement nu in bezit heeft is overdonderend, het toont duidelijk aan dat huidige wetgevingen falen. Zo wordt bij goedkeuring alleen het effect op gedomesticeerde bijen onderzocht terwijl ook andere soorten, zoals hommels, vlinders, motten bestuiven en hiermee bijdragen aan ons voedsel.

Een ander punt, de wetgeving is opgezet voor het verspuiten van pesticiden, en niet voor systemische middelen zoals neonicotines die worden gebruikt voor zaadbehandeling. Systemische pesticiden zijn producten die worden opgenomen in de sapstroom en vervolgens door de gehele plant getransporteerd. Het plantensap wordt daardoor giftig voor stekende en zuigende insecten. Met systemische insecticiden kunnen ook insecten bestreden worden die verscholen leven, en dus niet geraakt worden tijdens het spuiten.

De EU risicobeoordeling voor pesticiden is heel dringend aan herziening toe.

guardian.co.uk

Some Rights Reserved (CC BY-SA 4.0)
1
  1. raspy-breeze-1388@raspy-breeze-1388
    #135915
    Goed stukje ... Die EU burocraten van niks mogen wel eens schuld gaan bekennen en dringend hun beleid gaan herzien.