<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

Life and Debt in Jamaica

Jamaica is een eiland in de Caraïbische zee, net ten zuiden van Cuba. Het staat bekend om zijn Reggae, het waar Bob Marley beroemd mee werd. Ook Harry Bellafonte komt oorspronkelijk uit Jamaica. Het is een prachtig eiland, zonnig en vruchtbaar. Er groeide ooit tabak, cacao en suikerriet, maar ook voldoende voedsel voor de plaatselijke bevolking, zoals aardappels, uien, wortels, gember, kool, pinda’s, bananen en ander fruit. Helaas is dat nu verleden tijd.

De geschiedenis van het eiland begint met de komst van de Indianen rond 650 A.D. Vele eeuwen later kwamen de blanken en daarmee de slavernij. Het merendeel van de bevolking bestaat uit afstammelingen van de slaven uit Afrika. Het eiland was eerst in handen van de Spanjaarden, maar zij werden in 1658 verslagen door de Engelsen en tot 1961 was Jamaica een deel van het Britse Gemene Best. Vanaf 1962 is het eiland een onafhankelijke democratie, met vrije verkiezingen en zo, maar economisch kan het niet concurreren met de omringende wereld.

De documentaire Life and Debt in Jamaica is gemaakt door Stephany Black en gaat over de economische situatie van Jamaica. Enerzijds is Jamaica een goedkoop en gemakkelijk bereikbaar toeristen-eiland voor de VS, maar voor de inwoners is het geen romantisch vakantieoord, maar een economische gevangenis van bittere armoede. Toen Jamaica in 1962 onafhankelijk werd van Groot Brittannië, was deze eiland-staat al arm. Toch probeerde men middels de landbouw een gezonde economie op te bouwen.

In 1972 werd de socialistische Michael Manley verkozen tot eerste minister. Zijn beleid leidde tot een economische boycot door de VS. Toen in 1974 de olie duurder werd door de oliecrisis, hield Jamaica deze zelfstandige politiek niet langer vol. (De economische boycot wordt in de reportage niet genoemd!)

In 1977 deed Michael Manley noodgedwongen een beroep op het Internationaal Monetair Fonds. Dat wilde wel een lening van enige miljoenen verstrekken, maar op voorwaarde dat alle handelsbeperkingen werden opgeheven. Sindsdien wordt het eiland overspoeld met goedkoop voedsel uit het buitenland en de eigen agrarische sector is niet langer rendabel. Landbouwgrond kwam braak te liggen en raakte verwaarloosd, de eigen melkproductie werd verdrongen door de invoer van melkpoeder en zo voort. Maar Jamaica moet wel rente betalen over de lening van het IMF. Sinds 1977 zakt het eiland steeds dieper weg in een oceaan van schuld.

Vijfentwintig jaar later is de schuld opgelopen tot 7 miljard US-dollars. Alleen al de rente bedraagt meer dan de helft van het Nationale Inkomen van het eiland. Voor onderwijs en gezondheidszorg heeft Jamaica al vele jaren geen geld meer. Alle rendabele economische activiteiten zijn in de loop van deze jaren teloor gegaan, alleen de toeristenindustrie blijft nog overeind. De dienstensector maakt nu ongeveer 60% van de economie uit. Voor de Amerikaanse toeristen probeert men het beeld op te houden van vrolijke zorgeloosheid, maar in deze bakermat van de Reggae wordt bittere armoede geleden.

In de voice-over van deze documentaire wordt geciteerd uit “A Small Place” van Jamaica Kincaid, dat weliswaar over het veel kleinere Caraïbische eiland Antigua gaat, maar waar dezelfde problematiek speelt. Daarnaast komt Michael Manley uitgebreid aan het woord, evenals allerlei andere bewoners van Jamaica, van een leraar in economie tot boeren, landarbeiders, naaisters in de “Free Zone”-confectie-industrie en werklozen. Terwijl de toeristen zich vermaken, neemt de armoede alleen maar toe. Hoewel deze reportage lijkt te gaan over Jamaica, gaat het toch vooral over de gevolgen van de globalisering en het beleid van het IMF.

Life and Debt in Jamaica duurt een uur en 25 minuten

Bekijk deze video in groter formaat.

www.boublog.nl