BP-Olieramp, de dramatische gevolgen voor microben

Niet zichtbaar voor het oog maar onderzoekers rapporteren dramatische veranderingen in microscopische gemeenschappen die in het zand op de stranden leven na de BP-olieramp met de Deepwater Horizon. Afgelopen woensdag (6 juni) werd er een studie in PLoS ONE gepubliceerd die de soortenrijkdom van microben voor en 4 maanden na de olieramp beschrijft.

De gemeenschappen bestaan uit microscopisch kleine wormpjes, schimmels, protisten, algen en larven van grotere soorten, de diertjes zijn kleiner dan een millimeter en zijn onmisbaar voor de ecosystemen in de oceaan. De microben zijn voedsel voor andere soorten, ploegen door zand en dragen bij aan de stikstof, koolstof en zwavelcyclus.

Microbiologische eukaryoten zijn het basisvoedsel van vele ‘hogere’ levensvormen en hierom is het belangrijk om de biologische impact en het herstel van het leven in deze gemeenschappen na de olieramp te leren begrijpen. Vooral de lange termijn effecten zijn van essentiëel belang.

Microbiologische gemeenschappen voor en na de BP-olieramp

De giftge, bij de olieramp, vrijgekomen koolwaterstoffen hadden al grote acute gevolgen voor de hogere soorten maar nu blijkt ook het microbiologisch leven een direct slachtoffer te zijn. De monsters werden ondere andere tijdens de grote schoonmaakacties op het strand van Grand Isle Louisiana genomen. Het strand was vervuild met veel olie en vele machines werden ingezet om de rotzooi op te ruimen.

Voordat de olie de kusten verwoestte wemelde het van microscopisch leven op de stranden. Maar 4 maanden na de ramp was het beeld dramtisch verstoord, het leven bestond slechts nog maar uit een paar soorten: schimmels en rondwormen.

Hoofdauteur van de studie, Holly Bik (University of California): vertelt: de gemeenschap veranderde van een zeer divers systeem tot een paar soorten die grotendeels bestaan uit roofdiertjes en opportunisten.

De grafiek hierboven laat de veranderingen in het aantal taxa duidelijk zien. De monsters voor de olieramp zijn op 5 verschillende stranden in Alabama genomen, na de ramp werden er extra monsters genomen op het sterk vervuilde strand van Grand Isle.

De onderzoekers deden hun onderzoek niet met de microscoop maar extraheerden uit het zand DNA. Na stug doorsequensen werden de miljoenen barcodes zichtbaar.

De monsters op Grand Isle werden vier maanden na de ramp genomen, machines hadden het strand schijnbaar schoongemaakt. Er was geen herinnering aan de ramp meer te zien. Echter dit was dus niet het geval voor het microscopisch leven.

Opruimen van de olie door machines (2010)

Bik: opvallend was hoe schoon de opgeruimde stranden eruit zagen op de vele websites. Men zou zich kunnen afvragen, heeft er wel een olieramp plaatsgevonden? Maar door analyse van de genomische data wordt de ware omvang van de ramp duidelijker.

De afgelopen twee jaar hebben we deze eerste monsters kunnen analyseren maar in de tussentijd zijn nog vele monsters genomen die op dit moment geanalyseerd worden. De komende tijd zullen er publicaties volgen.

Het lijkt er sterk op dat we langzaam maar zeker de werkelijk impact van de BP olieramp leren waar te nemen (zie hier, hier en hier). Dolfijnen, vissen, zeevogels en andere vele soorten zijn de zichtbare slachtoffers van de BP-olieramp. En trouwens laten we homo sapiens niet vergeten.

www.motherjones.com