<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

De globalisering van het verzet - Film: "Voor een andere wereld"

De studentendemonstraties in Londen en Rome liepen uit de hand, Griekenland staat al maanden regelmatig op zijn kop, Duitsland werd in september wreed wakker geschud door het politieoptreden tegen voornamelijk gepensioneerden en middelbare scholieren in een park in Stuttgart, Ierland is al maanden onrustig, in Spanje is de staat van paraatheid afgekondigd vanwege de stakingsacties van de luchtverkeersleiders, in Roemenië is de onrust zo groot dat alleen de grootste rellen nog het wereldnieuws halen en voor de onlusten in de Franse voorsteden geldt eigenlijk hetzelfde. Het is de realiteit anno 2010.

Op zich zijn demonstraties tegen de politiek van de neo-liberale globalisering niets nieuws. Iedereen kent nog de beelden van de G20 in Seattle in 2002. Maar waar die demonstraties tot voor kort vooral uit de extreem linkse hoek leken te komen of voortkwamen uit frustratie bij kansarme (voornamelijk allochtone) jongeren, en zeker niet door een breed deel van de maatschappij gedragen leken te worden, is er de afgelopen 12 maanden iets veranderd.

Tot voor kort leken demonstraties en onlusten in het Westen geen driect verband te houden met de dagdagelijkse politieke beslissingen, maar eerder een reactie te zijn op een veel dieper liggende bezorgdheid over de koers van de mens, zijn economisch en sociaal bestel. De anti-globalisten- en anti-fascistendemonstraties stonden ver van het leven van alle dag van de meeste mensen, de gemiddelde burger had geen voeling met de frustraties van allochtone suburbians in Parijs en Lyon. Er kon daarom toen ook nog niet gesproken worden van indicaties van grote onrust onder de gehele bevolking.

Al die momenten die door de internationale media meestal als stedelijk geweld werden betiteld moeten echter nu in een ander perspectief bekeken worden. Ze hebben zich de laatste paar jaren tot een wereldwijd fenomeen ontwikkeld, maar daarnaast is vooral de link met werkelijke sociale en economische omstandigheden van steeds meer burgers steeds duidelijker geworden. Het zijn allang niet meer alleen linkse activisten en allochtonen die de straat op gaan.

De Duits-Franse cultuurzender Arte probeert in een goede documentaire duidelijk te maken hoe de regeringen van zeer veel landen - of het nu democratische of totalitaire regimes zijn - steeds minder in staat blijken te zijn om de gelijkheidsprincipes te handhaven en voor een enigszins rechtvaardige verdeling van de materiële, sociale en politieke waarden onder hun burgers zorg te dragen.

Tegen deze achtergrond poogt de Franse documentaire "Voor een andere wereld" de psychologische, sociale en politieke samenhang tussen de steeds groter worden burgerlijke onrust - die veel groter is dan in de jaren '60 - en de zich in een diepe crisis bevindende kapitalistische wereldorde in kaart te brengen.

Alleen al in het jaar 2009 werden wereldwijd 524 opstanden geteld, en bijna een derde daarvan vond plaats in Europa. Maar of het nu om Spanje, Frankrijk, Griekenland, Denemarken, Bangladesh of zelfs China gaat: alle protesten worden gedragen door een jonge generatie die ziet hoe ze van hun toekomstkansen beroofd worden.

De film werd gemaakt door Samuel Luret en Damien Vercarmer, en op 9 november voor het eerst uitgezonden op Arte.

De documentairemakers reisden naar Griekenland, Denemarken en China – naar de jonge hoofdrolspelers en spraken over hun beweegredenen. Ze geven hun versie van de onlusten van 2008 in Griekenland en van 2007 in Kopenhagen, net als van de stakingen in de 'Fabriek van de Wereld China' in Suzhou en Shenzhen in 2010. Ze spreken over hun engagement en hun verwachtingen en over hoe ze deze wereld willen veranderen.

Sociologen uit verschillende landen analyseren de nieuwe golven van onrust en concluderen dat deze nieuwe collectieve woede-uitbarstingen verschijningsvormen zijn van crisis ten tijde van de nog steeds voortschrijdende globalisering.

www.zonnewind.be