<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

De Grieken hun drachme, wij guldens en iedereen is armer

Euroland is een chaos. Wie weet hoe het verder moet, mag het zeggen. Maar stoppen met de euro is voor de Grieken én voor ons een erg dure grap.

1 We gooien die onbetrouwbare Grieken eruit.

Ze kunnen al die strenge eisen van Euroland niet aan. Europa heeft geen zin om te betalen voor die sjoemelende Griekse politici. Goed, formeel is het helemaal niet mogelijk om een lidstaat uit de monetaire unie te gooien, maar nood breekt wet.

Dan krijgen de Grieken hun drachme terug, waarvan de koers direct in elkaar dondert. De Grieken gaan hun schulden – in euro’s – zonder hulp uit de rest van Europa helemaal niet meer terugbetalen. Dat doet pijn bij banken en pensioenfondsen die beleggen in Griekse staatsleningen. Geschat wordt dat Nederlandse financiële instellingen voor 10 miljard euro uit hebben staan in die leningen, waarvan ze dan volgens ratingbureau S&P maximaal de helft terugkrijgen.

Wie draait op voor de afschrijvingen op die andere helft? De consument natuurlijk, met lagere pensioenen of hogere premies en hogere bankkosten. En ondernemers die nog geld tegoed hebben van Griekse handelspartners. Ook zullen de Grieken niet echt blij zijn met deze verbanning en u misschien wat minder vriendelijk bedienen als u op dat charmante terrasje aan zee souvlaki met een heerlijk glas Retsina bestelt. Voordeel is wel dat de rekening door de goedkope drachme een stuk lager uitvalt.

2 Anders stappen we zelf wel uit de euro.

Een op het eerste gezicht zeer aantrekkelijk plan. Europa ruimt zijn financiële rommel zelf maar op. Minister Jan Kees de Jager van Financiën kan de toegezegde 1,8 miljard euro aan Grieks noodkrediet in de zak houden en we hoeven ook niet bang te zijn dat we weer de portemonnee moeten trekken als Portugal, Italië, Spanje of Ierland er een zootje van maken. We gaan terug naar de oude Nederlandse gulden, altijd stevig en betrouwbaar. Het is voor de Koninklijke Nederlandse Munt geen enkel probleem wat oude guldenmallen uit de kast te trekken om gewoon weer guldens te gaan drukken.

Helaas is zo’n alleingang verre van gunstig voor de Nederlandse economie. Ten eerste kostte de overstap naar de euro Nederland ongeveer 10 miljard euro. Dit hele proces terugdraaien kost minimaal hetzelfde.

Ook bedrijven zullen niet blij zijn. Ze handelen vooral met de rest van Europa en ze zouden daarbij weer grote koersrisico’s lopen. Om die op te kunnen vangen moeten ze meer geld in kas houden. En ze moeten weer continu wisselen: euro’s naar guldens en andersom. Ook dat kost geld, veel meer dan die paar miljard die we nu waarschijnlijk aan Griekenland moeten gaan uitlenen.

Bovendien zal de export van Nederland richting Zuid-Europa drastisch dalen. De Zuideuropeanen kunnen nu door de stabiele euro goedkoop lenen en zo heerlijk op de pof leven. Dat doen niet alleen de overheden, maar ook het bedrijfsleven en consumenten. Hierdoor zagen landen als Nederland en Duitsland hun exportcijfer structureel stijgen. Als we uit de euro stappen, valt dat voordeel weg. Het gevolg: lagere export, lagere bedrijfswinsten en een hogere werkloosheid.

3 We nemen ook afscheid van de andere ‘knoflooklanden’.

Als we de Grieken uit de monetaire unie verbannen, kunnen we beter ook meteen afscheid nemen van Portugal, Spanje, Italië en Ierland. Schoon schip maken, heet dat. Want als we Griekenland laten vallen, lukt het de Unie nooit om de rest zonder te veel kosten binnenboord te houden. Speculanten ruiken nu al bloed en zetten in op de val van Portugal. Als ze zien dat Europa de Grieken laat vallen, zullen ze frontaal de aanval tegen de overige zwakke landen zoeken. Een sterke verdediging daartegen kost geld, heel veel geld.

Zonder de ‘knoflooklanden’ houden we een unie van gelijkgestemde landen over, met iets meer begrotingsdiscipline: Nederland, Duitsland, België, Oostenrijk, de Scandinavische landen, aangevuld met, zeg, Zwitserland. We kunnen de – dankzij Duitsland sterke – euro houden en hebben dus geen overstapkosten naar een andere muntsoort.

Net als in Griekenland zullen de andere meditterrane landen hun valuta in elkaar zien donderen. Voordeel voor ons: goedkope vakanties in héél Zuid-Europa en dat tweede huisje aan de Costa wordt nog goedkoper dan het na de vastgoedcrisis al was.

Helaas gelden hiervoor dezelfde nadelen als voor een afsplitsing van Griekenland. Alleen dan op veel grotere schaal. Als deze landen hun schulden niet meer, of slechts gedeeltelijk gaan terugbetalen, zou de na-?tionalisatie van ING alsnog heel dichtbij kunnen komen.

4 We houden iedereen in de euro.

Ook al neemt meer dan de helft van Nederland met liefde afscheid van Griekenland; dit is het meest waarschijnlijke scenario. Griekenland binnenboord houden gaat echter meer geld kosten dan de 30 miljard euro die tot nu toe door de Europese Unie is toegezegd. De laatste schattingen gaan eerder richting een bedrag van 100 miljard euro.

Een fors bedrag, maar de de Griekse begrotingscrisis heeft ons ook al veel opgeleverd. De Nederlandse overheid buit dankzij Griekenland zijn betrouwbare imago op de financiële markten uit en betaalt daardoor minder rente op staatsleningen dan vorig jaar. Ook Nederlandse exporteurs – heel belangrijk voor onze economie – danken de Grieken hartelijk voor hun financiële tragedie. Want dankzij de lage euro is de export al bijna weer terug op het niveau van voor de crisis. Moeten we de Grieken dan dankbaar zijn? Dat gaat wat ver, maar een bezoekje in de meivakantie kan echt geen kwaad.

www.depers.nl