De polder kijkt verlekkerd naar onze pensioenpotten

Ewald Engelen kraakt het plan van Dijkhuizen om pensioenfondsen te laten investeren in de Nederlandse hypotheekmarkt. 'Dat gaat slecht aflopen,' constateert hij.
De commissie-Dijkhuizen maakte dinsdag bekend een oplossing te hebben gevonden voor de stilgevallen huizenmarkt. Pensioenfondsen moeten enkele tientallen miljarden van hun vermogen in een speciaal hypotheekfonds steken dat daar verpakte hypotheken van Nederlandse makelij mee gaat opkopen.

Het ei van Columbus, aldus de commissie. Knelzittende banken kunnen daardoor makkelijker aan financiering komen, hoeven minder opslag op hypothecaire leningen te berekenen en houden zelfs poen over om aan het MKB te lenen.

De polder reageerde opgetogen. Ook Teulings was in zijn nopjes. Had het Centraal Economisch Plan van zijn CPB niet onomstotelijk aangetoond dat er in basis niks mis was met de Nederlandse economie maar dat alle misère werd veroorzaakt door de stilgevallen woningmarkt?

Doordat banken waren afgesneden van interbancaire kredieten en tegelijkertijd van de politiek hun buffers moesten ophogen, waren zij minder scheutig geworden met kredietverlening. Daardoor was de huizendans abrupt tot stilstand gekomen. Daardoor kon niemand zijn woning meer slijten. Daardoor waren de prijzen gaan dalen. En daardoor zat de economie in het slop.

Open de kredietkraan en, hop, verhuizers gaan weer verhuizen, aannemers weer aannemen, behangers behangen, timmerlieden timmeren en de economie weer groeien. Een kind kan de was doen. Was het maar zo simpel. De kern van het Nederlandse probleem is niet dat de kapitaalpomp kapot is. Nee, de kern is nou juist dat er voor de crisis te veel krediet in de economie is gepompt.

Bijna één miljoen uiterst kwetsbare huishoudens
De cijfers zijn afschuwelijk. Bedroeg de Nederlandse hypotheekschuld in 1990 nog veertig procent van het bruto binnenlands product, in 2012 was dat opgelopen tot 120 procent. En omdat je in Nederland niet zomaar mag bouwen, heeft dat geleid tot een explosie van huizenprijzen. Met bijna één miljoen uiterst kwetsbare huishoudens tot gevolg.

Dat probleem lost Dijkhuizen niet op. Sterker, zijn 'oplossing' komt neer op meer krediet voor toch al overgecrediteerde huishoudens. Ditmaal niet van buitenlandse banken, maar van onze eigen pensioenfondsen. Dat is geen oplossing. Dat is verergeren van de kwaal.

Daarmee komt de bijval van de polder in een ander daglicht te staan. Het enige wat huishoudens echt verlichting zou bieden, is als een deel van hun schulden zou worden overgenomen door de staat. Ofwel direct, in de vorm van schuldkwijtschelding en afgedwongen herkapitalisatie van banken. Ofwel indirect, via lagere belastingen en meer uitgaven.

Die uitweg is door het Europese begrotingspact en de heiligverklaring van de 3 procentsnorm echter afgesneden.

En dus kijkt de polder verlekkerd naar onze pensioenpotten. Dat gaat slecht aflopen.

www.ftm.nl