<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

Waar is ons goud? [telegraaf wordt ook wakker]

**AMSTERDAM - Dinsdagavond werd bekendgemaakt dat de Duitse centrale bank, de Bundesbank, een deel van haar buitenlandse goudvoorraden gaat terughalen. Zuruck zu die heimat is natuurlijk geen vreemde reactie voor de Duitsers, maar dit is toch echt iets van een andere orde. Deze beslissing is zeer opzienbarend en impliciet zelfs explosief.

Alles was OK, toch?**
Enkele maanden geleden is er in Duitsland een beweging op gang gekomen die stelde dat Duitsland haar goudvoorraden die niet in Duitsland opgeslagen liggen moest repatriëren. Veel van het Duitse goud ligt namelijk opgeslagen bij de desbetreffende centrale banken in Frankrijk, de Verenigde Staten en het VK. De officiële reactie was dat het allemaal onzin was, paniekvoetbal, alles is goed, ga rustig slapen, ons goud is 100 procent veilig, wij zijn tevreden, en zo verder. Dinsdagavond is dus maar weer eens bewezen dat woorden niets betekenen; daden wel.

Wat is nu het probleem?
Er zijn mensen die al heel lang het vermoeden hebben dat het goud wat bijvoorbeeld bij de New York Fed ligt opgeslagen er ten dele niet meer is, of (waarschijnlijker) dat het goud via papier is uitgeleend. Er ligt dus nog wel goud, maar niet genoeg om iedere eigenaar volledig te kunnen voorzien. Er zijn dan ook zelfs in Nederland stemmen opgegaan om onze buitenlandse goudvoorraden te laten controleren. Tot mijn verbijstering heeft onze minister Dijsselbloem gezegd dat niet te gaan doen! Stelt u zich eens voor dat u 5 Picasso?s in het buitenland heeft opgeslagen. Zou u dit decennia lang niet controleren? Ik zou het controleren, u zou het controleren, maar niet onze centrale bank!

Deze vorm van bewust mismanagement zet toch te denken. Wellicht een idee om de voltallige regering en bestuur van de DNB persoonlijk aansprakelijk te stellen in geval van mismanagement; dan wordt er de volgende dag al een controle gedaan. Saillant detail is dat Nederland in de jaren 90 1100 ton goud (65% van totaal) door de DNB is verkocht tegen prijzen van $300 a $400 per ounce (rond dieptepunt) terwijl goud nu $1692 noteert. Natuurlijk heeft niemand zich hiervoor moeten verantwoorden want tja, we leven ten slotte in Nederland?

L?histoire
Er zijn vele gevallen bekend waar het first-mover voordeel erg groot is. Vroeger, bijvoorbeeld, was de Amerikaanse dollar om te ruilen voor een vaste hoeveelheid goud. Toen er getwijfeld werd of de VS wel genoeg gouddekking had (dekking ging van 55% naar rond de 20%), besloten de Duitsers niet meer aan het spel (Bretton Woods) mee te doen, terwijl de Fransen en Zwitsers hun dollars in goud gingen wisselen.

Gevolg was dat president Nixon in 1971 een einde maakte aan de omwisselbaarheid van de dollar in goud. Een devaluatie volgde en dat heeft heel wat landen die rustig in dollars bleven zitten veel geld gekost. Nu is de situatie wat anders (goudgedekt geld versus een goud opslag) maar het geeft toch geen goed gevoel. Ons goud is decennia lang niet gecontroleerd bij een instantie (de Fed) die zelf ook nooit een echt boekenonderzoek heeft toegelaten (iets waar Ron Paul zich voor inzet, zie ). Hoe kan het dat men blind vertrouwen blijft hebben in de aanwezigheid en veiligheid van ons goud?

Crisisbescherming
Maar buiten de vermoedens om is er een veel betere reden om het ons goud terug te halen: de onrust in de eurozone. Econoom Mathijs Bouman probeert de huidige ophef weg te zetten als een verhaal van goudgekkies en bestempeld onze geografische goudspreiding als goed risicospreidingsbeleid. Dit is onzinnig te noemen. Als de tweede grootste houder van goud haar reserves repatrieert bij de centrale banken van de VS en Frankrijk (VK blijft ongewijzigd) is dat toch een teken aan de wand. Deze beslissing is een grote motie van wantrouwen tegen de Fed maar vooral tegen de Franse centrale bank en daarmee ook de euro.

Het verhoogd risico zit nu juist in het niets doen. Als de euro klapt (iets wat ik verwacht), dan is het juist zaak om zoveel mogelijk zekerheden in huis te hebben om een nieuwe start zo voorspoedig mogelijk te laten plaatsvinden. Ten tweede, mits Mathijs Bouman verwacht dat de Duitsers weer Nederland binnenvallen, is het argument van geografische spreiding kul. Als er oorlogsdreiging zou zijn, dan kan er op korte termijn alsnog een spreiding worden gegeven (wat ook in 1939 gebeurde). Op dit moment is de kans op het klappen van de euro reëel en significant aanwezig terwijl de kans op oorlog op Nederlands grondgebied erg klein is.

Ben ik nou een gekkie, of zijn zij nou zo dom?
Kort samengevat zou het verstandig zijn van Nederland om haar goudvoorraden die in het buitenland liggen opgeslagen (90% van totaal) repatrieert. Met het oog op de eurocrisis en de beslissing van de Bundesbank zou niets doen pas echt gek zijn.

www.telegraaf.nl