1. #antibiotica
  2. #chemicalien
  3. #dolfijn
  4. #man-made-chemicals
  5. #medicijnen
  6. #oceanen
  7. #resistentie
  8. #voedsel
  9. #water
  10. Artikelen

<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

Antibiotica, medicijnen, shampoo en zieke dolfijnen, deel 2/2

Niet gereguleerde vervuilers

De wetenschappers wijzen de groep chemicaliën bestaande uit medicijnen en huidverzorgingsproducten (Pharmaceuticals and Personal Care Products, PPCP’s) als hoofdschuldige aan.

Hiertoe behoren bijvoorbeeld, zeep, zonnecremes, cosmetica, caffeïne en nicotine. Van zowel caffeïne als een veel gebruikte pijnstiller, ibuprofen, vindt men in meren, rivieren en kustwateren meestal de hoogste concentraties terug.

Via het afvoerputje bereiken de vervuilende stoffen het open water en van deze stoffen is het bekend dat ze een hormoonverstorende werking bezitten. Dit betekent dat ze rotzooien met de hormoonhuishouding van vissen, vogels, amfibiën, reptielen, zoogdieren etc.

Nancy Denslow (University of Florida): in Florida let men niet serieus op deze eigenschappen van chemicaliën. De aandacht wordt hoofdzakelijk gefixeerd op fosfor- en stikstofvervuiling en in feite blind is men blind voor deze nieuwe chemische bedreigingen.

Denslow is co-auteur van een rapport uit 2002 van het National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). Zij vonden in 14% van de vissen in het St. Lucie estuarium wonden, zweren en andere symptonen van verstoring van het immuunsysteem. Het estuarium staat in directe verbinding met de Indian River Lagune.

We dienen dringend op zoek gaan waaraan we onze gewassen en bodems op dit moment blootstellen, verklaart Denslow, niemand in Florida maakt er zich echt zorgen over.

Data over de nieuwe chemicaliën in het oosten van centraal Florida zijn schaars, maar wetenschappers hebben de aanwezigheid stoffen met een oestrogene werking, afkomstig uit het afvalwater, vrijwel in elk oppervlaktewater teruggevonden.

Onlangs hebben milieu-ambtenaren van de overheid in vrijwel iedere waterweg van Florida de man-made zoetstof sucralose, gebruikt in onder andere cola-light, ontdekt. De monsters werden vaak ver weg van de afvoerpijpen genomen.

Bij een studie uit 2002 van de U.S. Geological Survey vond men medicijnresten, hormonen en andere organische verbindingen in 80% van de VS waterwegen. Bij deze studie werd het water onderzocht op 95 chemicaliën, 82 werden er teruggevonden.

Tot de drie meest waargenomen groepen chemicaliën bij de studie behoorden de steroïden, vrij verkrijgbare medicijnen en het insectwerende middel DEET. Van bijproducten van wasmiddelen, steroïden en weekmakers in plastics werden de hoogste concentraties teruggevonden.

Lagune ziek van de medicijnen

Artsen die meer geneesmiddelen voorschrijven dan noodzakelijk dragen zeker bij aan het probleem. Ook het voortijdig stoppen en wegspoelen van antibiotica door de patiënt is een bijdrage aan de groeiende antibiotica resistentie. De medicijnen verlaten ongefilterd de zuiveringsinstallaties en belanden in de lagune. De prijs die wij mensen uiteindelijk betalen is dat levensreddende antibiotica niet meer werken.

Pencilline was ooit het middel tegen pneumokokkeninfecties, de oorzaak van longontsteking, bacteriële meningites en een aantal ander ziektes. Maar in 2009 was, volgens Florida Department of Health, bijna 38% van de geteste patiënten in Florida drager van één of meerdere bacteriestammen die resistent tegen pencilline waren.

Van de patiënten in het ziekenhuis van Brevard met een Staphylococcus aureus infecties waren in 2009 vrijwel alle stammen resistent tegen penicilline.

Een gevreesde stam van deze bacteriën, genaamd: Methicilline-resistente S. Aureus (MRSA), is resistent tegen alle standaard antibiotica (inclusief pencilline). Agressievere antibiotica dient ingezet te worden.

De onderzoekers vinden ondertussen meer antibiotica resistente bacteriën in tuimelaars die vooral in wateren dicht bij de bewoonde wereld leven. In vergelijking, 20% van de tuimelaars die in de lagune leven en 65% van de tuimelaars in de buurt van het geïndustrialiseerde Charleston Harbon leven bezitten resistente bacteriën.

Nu de generatie baby-boomers ouder wordt is er ook meer behoefte aan medicijnen, experts verwachten dan ook dat de medicijnconcentratie in de waterwegen zal toenemen. Een milieucatastrofe is alleen te voorkomen indien de waterzuiveringsinstallaties deze stoffen gaan filteren en de infrastructuur voor het afvoeren van overtollig regenwater aangepast gaat worden.

Echter de (federale) overheid concentreert zich op het verminderen van fosfor- en stikstofverontreinigingen. Milieuorganisaties zijn ondertussen al ruim 20 jaar aan het vechten om de Clean Water Act aan te passen, het beperken van de ongereguleerde chemicaliën zal nog vele jaren kosten.

Tim Fitzpatrick (DEP): op dit moment ontbreekt eenvoudig het geld om het probleem überhaupt in kaart te brengen. Mensen begrijpen niet hoe nijpend de situatie al is.

In de EU is het iets beter geregeld, sinds 2007 is de nieuwe chemicaliënwetgeving REACh ingevoerd. Hierbij ligt de bewijslast niet langer bij de overheid maar bij de industrie. De industrie dient aan te tonen dat de chemicaliën veilig voor mens en milieu zijn. De komende jaren zullen meer dan 30.000 chemicaliën een uitgebreide risicobeoordeling moeten ondergaan. In de VS zijn de chemicaliëwetgevingen een stuk zwakker.

Onlangs publiceerde de Food and Drug Administration (FDA) richtlijnen voor het vrijwillig terugdringen van het antibiotica gebruik in de agraïsche industrie. Het Department of Health in Florida heeft een programma ontwikkeld waarbij ouders van schoolgaande kinderen verteld wordt hoe men verantwoordelijker met antibiotica om kan gaan.

Ondertussen deelt de overheid brochures uit aan apotheken waarin deze aangemoedigd worden om ongebruikte medicijnen terug te nemen en verantwoord af te voeren.
Roberts (University of Florida): bij dit probleem is het belangrijk dat we pro-actief blijven handelen. De budgetten zullen de beperkende factor blijven: welke man-made chemicals in het milieu moeten we bestuderen en waar beginnen we met opruimen.

Roberts sluit af: ondertussen is het duidelijk dat er iets moet gebeuren!

Hieronder een fimpje van Edie Widdner, een onderzoekster die helder en duidelijk uitlegt hoe ze met beperkte methodes toch het ecosysteem probeert te beschrijven en beoordelen. Met deze middelen is het mogelijk om de bron op te sporen en verantwoordelijk te maken.......

www.floridatoday.com

Some Rights Reserved (CC BY-SA 4.0)
0