Het opraken van fossiele brandstoffen gaat geleidelijk, niet catastrofaal

Doemdenkers voorspellen net als milieubeschermers en klimaatactivisten, graag een catastrofe. Zonder die catastrofe worden ze niet serieus genomen. Maar het is erg ongeloofwaardig dat de wereld, zoals wij die kennen in een paar dagen of een paar maanden compleet verandert.

Het klimaat kan alleen verder opwarmen als de immense oceaanoppervlakken op Aarde opwarmen en dat duurt nu eenmaal erg lang (decennia).
Hetzelfde geldt voor het opraken van steenkool, aardgas en aardolie. Het duurt tientallen jaren voordat de produktie van een kolenmijn, een aardgasveld of een oliebron zover is afgenomen dat vootzetten van exploitatie onrendabel wordt.

Een mooi voorbeeld is de oliewinning in de Noordzee. Die begon schoorvoetend in de jaren 60 van de vorige eeuw. In het jaar 2000 bereikte de olieproduktie in de Noordzee haar maximum met 6,4 miljoen vaten per dag. Inmiddels is de produktie dalende, in 2010 nog 3,1 miljoen vaten per dag. Als de produktiedaling dezelfde trend blijft volgen, produceert de Noordzee over 10 jaar nog altijd 1,7 miljoen vaten per dag en dat is evenveel als Libië.
De Noordzee vormt nu al 30 jaar een redelijk stabiele bron van aardolie. De olieproduktie neemt slechts geleidelijk af, we hebben nog zeker 10 jaar om af te kicken.

Omdat de winning van fossiele brandstoffen op zoveel plaatsen tegelijk gebeurt, duurt het erg lang voordat er merkbaar minder olie, gas en steenkool op de markt komt.
De olieproduktie in de VS piekte in 1970 en de economische almacht van de VS staat het laatste decennium onder druk. Toch leveren de duizenden oliebronnen binnen de VS al tientallen jaren voldoende olie om miljoenen auto's te laten rijden en duizenden vliegtuigen in de lucht te houden. De afname van de olieproduktie, en van het aantal gereden en gevlogen kilometers gaat heel geleidelijk. Van een catastrofale ineenstorting is geen sprake.

Ook als de produktie van steenkool, aardgas en aardolie wereldwijd terugloopt, dan wordt dat produktieverlies uitgesmeerd over heel veel gebruikers.
Er is geen sprake van een catastrofe als er ieder jaar wereldwijd 5 miljoen auto's (van de 700 miljoen) stoppen met rijden. En al helemaal niet als het merendeel van die auto's in economisch zwakke landen als Griekenland, Ierland, Portugal, Zimbabwe, Pakistan en Iran blijft stilstaan.
Pas over 5 tot 10 jaar kun je terugkijkend zien welk effect het schaarser en duurder worden van fossiele brandstoffen heeft gehad. En zelfs dan zullen de mensen hun schouders ophalen en zeggen: 'Nou en, het is toch geen ramp.'

cassandraclub.wordpress.com