De EU moet Ierland redden! Een gesprek tussen Merkel en Ackermann

Het gaat ook zonder wikileaks. Een telefoongesprek tussen Deutsche Bank Chef Josef Ackermann en Angela Merkel.

Ackermann: Hier Ackermann. Hallo mevrouw kanselier, hoe gaat het met u?

Merkel: Goededag, meneer Ackermann. Zware tijden. We hebben de laatste dagen niet meer met elkaar gesproken.

A: Ik was in Brussel, bij de EU-commissie. En bij de Europese Centrale Bank. Daarom wil ik ook u vragen: toon uw beste kant! Ierland moet gered worden. De Euro moet gered worden!

M: Maar we doen toch al alles? Wat moeten we nog meer doen?

A: Geen beperkingen voor de banken. Definitief. Geen regulering. En staten moeten sparen en hun schulden afbetalen. Er is geen reden waarom banken misschien een deel van hun tegoeden afschrijven moeten.

M: Maar ik moet de bevolking toch een beetje moed geven. Als we nu ook nog Ierland redden en houdt het niet op. Dan komt Spanje, Italië en aan het einde ook nog Duitsland. Dat wordt te duur.

A: Lieve mevrouw de kanselier, Duitse banken hebben de onroerend-goed boom in Ierland mede gefinancieerd. Eerst heeft de Ierse staat die schulden overgenomen maar die breekt nu onder de schuldenlast. Daarom moet de EU helpen. Ierland moet gered worden.

M: En waar moeten we dat geld vandaan halen?

A: We geven u krediet, en Ierland is gered. Dat is goed voor Duitsland. Dat is goed voor onze concurrentiepositie in de globale financiële markt.

M: Onze ambassadeur in Washington heeft me een bericht gestuurd: Uw concern moet 554 miljoen dollar boete betalen wegens hulp bij belastingontduiking. Een halve miljard! De Deutsche Bank heeft "criminele handelingen" gepleegd. Ik citeer letterlijk. Dat is toch imago-schade voor u en Duitsland?

A: Ach, maak u niet druk. In Duitsland hoort niemand daarvan. Noch der Spiegel, noch Süddeutsche, noch tv of zelfs de kerk zal ons daar lastige vragen over stellen. Dat weet ik nu al. Dat betalen we uit de porto-kas. Onze concurenten Goldman Sachs en UBS hebben ook dergelijke succes-bijkosten.

M: Niemand heeft meer aan de partijkas van de CDU betaald als u. Juist daarom maak ik me zorgen. U heeft de failliete bank Oppenheim gekocht. Justitie in Keulen bereidt een aanklacht tegen het voormalige management voor. Dat is toch ook niet goed voor uw imago? Voor ons imago?

A: De kredietcrisis was een grote kans voor ons. We zijn er sterker uit gekomen. Juist, we hebben Oppenheim gekocht, bijvoorbeeld. We redden de core-business, 6000 grotere vermogens. Dat blijft in Duitsland in goede handen.

M: Ook op uw aankoop van de Postbank is kritiek. Deze kleinbank is toch niet uw gebied?

A: Daar hebben we iets geleerd. Sommige twijfelden aan onze "systeem relevantie". Daar had u soms problemen om het volk bij de les te houden. Overigens, bij deze gelegenheid: veel dank daarvoor. Maar nu we met de Postbank 14 miljoen kleinklanten overnemen, heeft u immer een goed argument als we weer eens gered moeten worden.

M: U maakt een geintje. De volgende bankredding wordt nog moeilijker.

A: Geen paniek. De Deutsche Bank is ondertussen SIIFI.

M: SIIFI?

A: kent u dat niet? De Japanse financiële toezichthouder heeft ons tot SIIFI uitgeroepen. Systemically Important International Financial Institution.

M: Ach ja? Klint als ons Duitse "Systemrelevant".

A: Precies! Alleen dan wereldwijd! En we zijn SIIFI nummer 1 op de wereld! Nog voor Goldman Sachs en UBS, begrijpt u? Daarom nogmaals mijn oproep: Ierland moet gered worden. De Euro moet gered worden.

M: Dat is niet zo eenvoudig. De spindoctors schrijven op dit moment aan mijn nieuwjaarsspeech. Ik moet het volk overtuigen van de Ierland-enzo redding. Ik kan toch niet alleen het succes van de Deutsch Bank aanhalen?

A: Noem de banken helemaal niet. Sta achter de Euro en dat de welvaart van Duitsland van de Euro afhangt. Zeg niets over bezuinigingen. Steek de loftrompet uit over de mensen die werken en de kredietcrisis prima overleefd hebben. En iets Christelijks zo tussendoor. We financieren namelijk een Christelijke partij. Dus een beetje emotie, zoals onze bank ook rond kerst doet.

M: Wat doet u dan?

A: We geven wereldwijd kadoos aan behoeftige mensen. Onze medewerkers schrijven brieven van de kerstman aan arme kinderen. Ze bakken koekjes en lezen verhalen voor.

M: Verhalen? Wat voor verhalen?

A: Wonderlijke verhalen. Ik laat de persafdeling een paar opsturen. Volgende week bel ik weer. Tot dan mevrouw de kanselier.