Welke medicijnenman?

Als je ziek bent, hoe word je weer beter? Als je vanaf je zevende je moeder af en aan hebt zien gaan naar ziekenhuizen dan wil je daar antwoord op. Alle grote gebouwen, steriele geuren, witte jassen, medicijnen en professoren leveren ons bedroevend weinig genezing op. Dat zet je aan het denken.

Moderne geneeskunde met farmaceutica
De goede intenties van veel artsen ten spijt, in de moderne medische wetenschap is geld de grote drijfveer. De medicijnindustrie maakt nog nauwelijks geneesmiddelen. Zo zou je ze pas mogen noemen als een behandeling een keer klaar is. Welke ziekte was de laatste die de farmaceutische industrie genas? De bedrijfstak is beter in het vinden van nieuwe ziekten die strak gecoördineerd worden gepromoot nèt voor de nieuwe pil uitkomt. Farmaceutica bestrijden vooral symptomen en bijwerkingen. Ondertussen doe je als farmaceut alsof je hard werkt aan de genezing. Betrokken onderzoekers hebben een contract met geheimhoudingsclausule en dat volstaat meestal want wie biedt klokkenluiders bescherming? Eventuele bijwerkingen of een écht geneesmiddel (oh jee) blijven verborgen voor de buitenwereld. Het is haast niet te geloven hoe bij een onderzoek gemanipuleerd en gefilterd wordt. Zo zijn in de beoordeling van vaccins de mensen die koorts kregen uit de beoordeling gehouden. Is koorts geen bijwerking? In een ander geval kregen de testpersonen in een placebogroep álle hulpstoffen ingespoten en daarmee alle bijwerkingen die deze stoffen opleveren. Bij sommige medicijnen waren er niet eens placeboproeven, zoals tegen AIDS. De medicijnen zijn zo giftig dat het niet ethisch is om te testen op gezonde mensen. Als iemand dood gaat dan krijgt de ziekte de schuld. Geen hond die het ziet. De testprocedures zijn daarmee ver van wetenschappelijk en je mag je afvragen of de pillen überhaupt werken. En zelfs deze krukkige procedures worden soms omzeild, zoals bij het HPV vaccin of bij een pandemie.
Authoriteiten in de medische wereld, professoren van naam hebben veel invloed. Hun goedkeuring doet artsen medicijnen voorschrijven of ministers besluiten. Deze authoriteiten laten zich betalen door farmaceuten, zetten hun naam onder een onderzoek, spreken op congressen en hebben zitting in overheidsorganen die pillen beoordelen (WHO, FDA, CDC, CBG). Hoe meer je je laat spekken, hoe sneller je stijgt in de hiërarchie van je vakgebied. Zo hoeft het niet te verbazen dat ondeugdelijke medicijnen op de markt komen en dat ze ondanks problemen op de markt blijven.
Een goed voorbeeld waren de recente vaccins. Nu patenten op medicijnen aflopen richten farmaceuten zich op ‘vaccins’. Vaccins waren altijd gericht op ziektekiemen maar met vaccins tegen verslavingen is dat veranderd. Voorkomen is beter dan genezen toch? En de DTKP inentingen uit de kindertijd hebben toch geholpen? Misschien wel. Het is alleen ook zo dat veel bekende kinderziekten al nauwelijks meer zo ernstig waren toen de inenting werd ingevoerd. Een kwestie van levensstandaard. Wie weet had het immuunsysteem het zonder hulp wel beter gedaan. Het blijft een kwestie van afwegen: ziekte of vaccin, niets doen of geld verdienen? Bij de ontwikkeling ook. Wat is erger: de ziekte zelf of de stoet aan hulpstoffen die je inspuit met het vaccin? En zeker, er zijn onderzoeken die aantonen dat die hulpstoffen (ethylkwik, squaleen, aluminium) geen kwaad kunnen. Daar tegenover staan er die dat wél aantonen. Ter afweging: wie ga je vertrouwen?
Farmaceuten verdienen aan zieke mensen, zeker als die voor de rest van hun leven medicijnen slikken of een korte tijd hele dure. Vandaar dat ze ook een warme band onderhouden met patiëntenverenigingen. Zo zijn er uiteindelijk veel mensen voor wie de ziekte een centrale rol speelt. Zij reageren fel als ‘hun ziekte’ in twijfel wordt getrokken en misschien kan worden opgeheven. De ziekte wordt beschermd. Hier is het weer: binnen alle groepen die ons vertrouwen horen te genieten vinden we behoeften als geldhonger, prestige, angst of gewoon weer een hypotheek en een gezin. Hoewel beslist niet altijd, kunnen die behoeften onze behoefte aan genezing verdringen.
Mannen met witte jassen hebben de wijsheid niet in pacht. Ondanks hun dure inspanningen en goede bedoelingen blijft genezing vaak achterwege. Gelukkig zijn er alternatieven.

Genezing van de grond
Om te beginnen biedt de natuur ons tal van bronnen waarmee we onze gezondheid op peil kunnen houden of brengen. Met kruiden valt al een hoop te doen. De traditie die we vroeger hadden zijn we aan het herstellen en andere culturen hebben ze in stand gehouden. Door kruiden te gebruiken gaan we ook wat meer in harmonie met de natuur leven. Déze medicijnen hebben minder bijwerkingen voor de mens. De natuur verdraagt ze ook.
De medicijnindustrie gebruikt overigens ook kruiden en stoffen uit de natuur. De werkzame stoffen worden chemisch aangepast. Dat maakt ze soms beter, zoals bij de oorspronkelijke aspirine. In den beginne nam men extract van wilgenbladeren in als pijnstiller. Met chemische ingreep veranderde een laborant bij Bayer de werkzame stof zo dat het de maag ontzag. Een goed idee. Tegenwoordig worden middelen uit de natuur veelal veranderd om een patent te kunnen claimen. Gebruik van het natuurlijke middel wordt vervolgens gedwarsboomd, bijvoorbeeld onder het mom “niet goed getest” (wat overigens niet waar hoeft te zijn).
Ons voedsel kan ook geneeskrachtig zijn en beter nog: ons gezond hóuden. Ik luister regelmatig naar de gezondheidstips van Dr. Gary Null op z’n podcast. Hij weet veel en haalt soms fel uit naar de farmaceuten. Zo leerde ik over de goede eigenschappen van groene thee, oregano, rood fruit, uien/knoflook, olijfolie, groene groentes en spaanse pepers. Gary is zelfs veganist. Ik eet wél vlees al ga ik me daaraan niet te buiten. In het algemeen valt een hoop winst in gezondheid te boeken door bepaald voedsel uit te bannen of bij uitzondering te eten of drinken. Veel stoffen worden toegevoegd opdat ‘u het toch vreet’. Zo maak ik er een punt van om smaakversterkers en zoetstoffen uit mijn voeding te houden. En er zijn er nog wat. Wil je afvallen? Lees over voedsel want je eet steeds minder. Het loont ook om zelf te koken. Wie zelf kookt heeft al minder trek. Áls je kookt dan doe je dat best met biologische waren of anders gesteld: voeding met weinig gifstoffen en veel voedingsstoffen. Dit kun je zelf doen om gezond te blijven. Als je hier serieus werk van maakt dan heeft dit overigens een naam: ‘Orthorexia Nervosa’. Een nieuwe ziekte. Wat adviezen over voeding kunt het Voedingscentrum rustig negeren. De band met de industrie was al duidelijk. Ik krijg de indruk dat de voorzitter nauw betrokken is bij de Codex Alimentarius, wetgeving waarmee onze voeding aftakelt. Ik schreef hier al over.

Vertrouwde alternatieven
Het sleutelwoord voor alternatieve genezing blijkt steeds weer ‘energie’ te zijn. Een mens heeft baat bij positieve energie, energie van een hoge trilling. Als je je daar niets bij kan voorstellen (net zoals ik eerst) dan geef ik als voorbeeld een ervaring als een fantastische film of een toespraak. Die staat van enthousiasme is feitelijk energie. Je vóelt het. Met zulke energie kan je zelfs over hete kolen lopen, wat ik uit ervaring kan stellen. Je kunt de energie op verschillende manieren opwekken. Energie bestaat er in positieve en negatieve vorm. Je vindt het op plaatsen, in eten, objecten, woorden, muziek, enzovoort. Ook mensen. Deze energie kan je voelen en daarmee wat het met je doet. Handel daar dan naar. Ben je ergens waar je misselijk wordt, vertrek dan. Voel je iemand 'zuigen', doe dan iets. Gevoelens kan je niet uitleggen. Hoeft ook niet.
Accupunctuur en accupressuur draaien al wat langer mee in het westen en zijn al redelijk geaccepteerd. Deze methoden richten zich op de energiehuishouding die loopt via banen op de huid. Het leuke is dat je het ook bij jezelf kunt doen zoals bij EFT en de MIR methode.
Homeopathie is ook al langer geaccepteerd. Scheikunde komt niet verder dan de middelen als ‘puur water’ te bestempelen en daarmee verwerpt de reguliere wetenschap het principe. Een beetje in het verlengde heeft Masuru Emoto onderzoek gedaan om de energie van water in beeld om te zetten. Dit kan je thuis doen: schrijf een positief woord op een fles water en het water wordt er beter door. Hoe je dit weet? Gewoon proeven.

Electronische alternatieve geneeskunde
Bij een lezing werden me apparaten getoond waarmee electriciteit gebruikt werd om genezing op te wekken. Het verhaal ging dat een groep Amerikaanse huisartsen een apparaat kochten bestaande uit twee series koperen ringen waartussen je kon zitten. Wie dat deed die genas. Uiteindelijk hadden die artsen geen patiënten over dus besloten ze de toestellen te vernietigen. De man die de lezing gaf had zo’n toestel gemaakt en je kon er gebruik van maken. Dit is niet het enige apparaat. Ik heb zelf een toestel gemaakt (foto) waarmee je een hele lichte electrische stroom door je hele lichaam laat gaan. Dat concept is van een Dr. Hulda Clark en heet de ‘zapper’. Het idee is dat je parasieten en (daarin) andere ziekteverwekkers electrisch sloopt en daarbij zelf geen gevolgen ondervindt. Mevrouw Clark had namelijk ontdekt dat dit gespuis zelfs ziekten veroorzaakten die daar niet mee in verband stonden. Buiten deze twee apparaten zijn er nog meer. En het experimenteren met stroom bereikt misschien ook onze voeding.

Handen en hoofden
Na een indrukwekkende demonstratie van handoplegging op een hocus-pocus festival ben ik zelf een weekend de cursus gaan doen. Deze methode, Quantum Touch heb ik tot nu toe ingezet voor stijve nekken en zere knieën. Ik verheug me op grotere genezing want je zou er zelfs botten mee kunnen herstellen. Stel je voor! Het valt me op hoeveel mensen tegenwoordig handopleggen of ‘healing’ doen, vaak Reiki. Bij de cursus had ik trouwens wel één vraag. Er wordt gesteld dat de ‘healer’ alleen maar helpt met energie. Iemand die ziek is geneest zichzelf. Als iemand zichzelf dan niet geneest, wat heeft die handoplegging dan voor zin? De cursusleider en oprichter, Richard Gordon bevestigde die beperking en wilde op dat vlak verdere ontwikkeling doen.
Iemand geneest zichzelf. Die stelling kwam ik al eerder tegen bij een Belgische mevrouw, Christiane Beerlandt external link. Zij schokt mensen met haar stelling dat niets ons ‘overkomt’ en dat we alles zélf uitlokken (op zielsniveau). Ook ziekte. Het klinkt bot om dat iemand met een chronische ziekte te zeggen al wordt het makkelijker aanvaard voor griep of lichte eczeem. Beerlandt staat niet alleen met haar overtuiging, een gedachte die hóop geeft. Vertrouwen in onszelf en ons gevoel, daar komen we ver mee. Een gebrek aan zelf-acceptatie kan zich gaan uiten in een ziekte of kwaal. Een ziekte heeft dan dus een psychologische oorsprong, al zullen weinig psychologen dit zó begrijpen. Ik heb het trouwens zelf getoetst door vriendinnen met migraine of longontsteking uit het boek van Beerlandt te citeren. Ze vonden de analyses bijzonder treffend. P

www.mindz.com