Indianen gaan digitaal

Een skypend, facebookend opperhoofd verovert de wereld. Al Gore en Google vinden hem fantastisch – houthakkers willen hem dood.

Een oude, gerimpelde indiaan met een veer in zijn neus en een gat onder zijn lip wiegt tevreden in zijn hangmat. Even verderop bouwen zes fittere dorpsgenoten een nieuwe houten hut. Een groepje kinderen rent schaterlachend achter een paar chihuahua’s aan.

Opperhoofd Almir Surui – dikke blote buik, beschilderd gezicht en een flinke verentooi – wandelt tevreden voorbij. Het leven is mooi, in de rimboe. Douchen met regenwater, slapen in een hangmat en alle tijd om te dansen en te schilderen tijdens de rituelen, zoals de Surui-indianen het al eeuwen doen.

Tot zover het romantische verhaal. We zullen maar eerlijk zijn: meestal heeft de leider van deze stam uit het Braziliaanse Amazone-regenwoud gewoon een keurig shirt of overhemd aan, en zijn onderdanen ook. Ze wonen in een verlaten kolonistendorpje, hebben televisie en wasmachines. Jagen doen ze nauwelijks meer: vlees kun je toch ook halen in de supermarkt? Blijft lang goed hoor, in de vriezer. Er is geen Surui-jongere meer te vinden die nog een veer door zijn neus wil slaan. En ook van de rimboe zelf is steeds minder over: het indianenreservaat is omringd door gekapt regenwoud.
(...)
Nog altijd zijn er twee Almirs: het opperhoofd dat op zijn gemakje in zijn blote buik door het dorp sjouwt, en de internationale onderhandelaar die naar Kopenhagen vliegt om met de groten der aarde te overleggen over het klimaatbeleid, die verslaafd is aan zijn iPhone, Skype en Facebook, die dikke vrienden is met de Spaanse band Manu Chao, die zich een ongeluk netwerkt en die elke nieuwe techniek aangrijpt als die zijn stam op een of andere manier kan helpen.

Zo belandde de indianenleider pas geleden ook bij Google. De grote bazen van dat concern, Sergey Brin en Larry Page, wilden na een hoop heisa wel een half uurtje voor hem vrijmaken. Het werden úren, en toen Almir weer naar buiten liep kwamen Brin en Page erachter dat ze beloofd hadden een speciale Google Earth-applicatie voor de indianen te maken.

In Almirs wangen verschijnen lachkuiltjes als hij eraan terugdenkt. ‘Zodra onze jongeren zien dat er illegaal hout gekapt wordt in het bos, dan maken ze daar foto’s en filmpjes van met hun telefoons. Die staan weer in verbinding met een GPS-systeem, zodat de exacte plaats kan worden bepaald. Het materiaal wordt als bewijs aan de politie gegeven en op internet gezet.’ (...)

Lees hier het hele artikel.

www.depers.nl