Hoe de zon je lichaam kan helpen ziekte te bestrijden
Een beetje zonneschijn verhoogt niet alleen je stemming, het stimuleert ook je immuunsysteem. Onderzoek toont aan dat vitamine D, dat gemaakt wordt als onze huid wordt blootgesteld aan zonlicht, een belangrijke rol speelt in de activering van witte bloedcellen die het lichaam beschermen tegen griep, voedselvergiftiging en zelfs kanker.
Zonder de "zonneschijnvitamine", sluiten de cellen zich niet aan in de strijd tegen ziekte. De ontdekking kan helpen bij de ontwikkeling van vaccins en manieren om auto-immuunziekten en kanker te bestrijden.
Het is bekend dat vitamine D van vitaal belang is voor de absorptie van calcium en de gezondheid van botten, en sommige studies hebben gesuggereerd dat een antikanker werking heeft.
Maar wetenschappers hadden zich niet gerealiseerd wat een cruciale rol het in het immuunsysteem speelt. Een reeks van laboratoriumtests heeft aangetoond dat de vitamine slapende witte bloedcellen aanzet in het veranderen in 'killer cellen' die infecties opzoeken en vernietigen.
Andere witte bloedcellen veranderen in 'helpers' die het het immuunsysteem mogelijk maken om een 'geheugen' van de infectie op te bouwen en het de mogelijkheid geeft om sneller te mobiliseren bij de volgende confrontatie.
Onderzoeker Carsten Geisler, van de Universiteit van Kopenhagen, zei: 'Als de T-cellen (witte bloedcellen) niet genoeg vitamine D kunnen vinden in het bloed zullen ze niet eens beginnen met mobiliseren".
De ontdekking, gedocumenteerd in het tijdschrift Nature Immunology, kan een nieuw licht werpen op aandoeningen, veroorzaakt door een niet goed functionerend immuunsysteem, zoals multiple sclerose en orgaantransplantatie afstotingen.
Hoewel vitamine D te vinden is in voedingsmiddelen zoals vette vis en eieren, komt het meeste dat in het lichaam gevonden wordt van blootstelling aan zonlicht en velen van ons hebben simpelweg niet genoeg.
In Engeland heeft de helft van de bevolking een laag niveau van de vitamine als de winter eindigt. In Schotland is het tweederde van de bevolking.
Door, Fiona Macrae
En ik heb ook nog nooit een dier zijn pels uit zien trekken om beter de zon op te vangen. Of gezichtsbeharing zien verwijderen.
Wie het weet mag het zeggen.
En ... 3 x per week een uur hardlopen heeft ook andere prettige bijwerkingen.
Dan zijn mensen toch wel een heel apart soort zoogdier, die zonder zon geen vitamine D aan kunnen maken.
En dat hun 'vachtje' voldoende aanmaak van vitamine D belemmert.
Hoe zat het dan met die Vietnamezen die nagenoeg jaren in een soort gangenstelsel onder de grond leefden tijdens hun grote oorlog?
Iedereen heeft toch wel eens een zich zelf schoon likkende kat gezien? Dat de kat zich schoon likt is de volkswijsheid. In werkelijkheid likt een kat de vitamine D van z'n vacht.
Schapenwolvet en alle andere huid- en vachtvetten zitten vol met cholesterol. Zodra zonlicht op dit cholesterol valt wordt het omgezet in vitamine D3. Een deel daarvan dringt weer de huid in en een ander deel wordt opgepoest.
Uit schapenwolvet of lanoline wordt ook door chemische industrie door bestraling met UVB licht vitamine D3 gemaakt voor de voedingssupplementen.
Blijft het voor mij toch een raadsel hoe al die nacht en schemer zoogdieren nu hun portie vitamine D binnen moeten krijgen.
Ik heb trouwens nog nooit een hond zichzelf schoon zien likken. Of een aap.
Honden likken wel degelijk en apen vlooien, toch?
Maare, we hebben het hier over het menselijke immuunsysteem en de rol van vitamine D hierin.
Nu is het zo dat bijvoorbeeld alleen bij mensen en sommige apen (al sinds 60 miljoen jaar), vitamine D een rol speelt bij de aanmaak van cathelicidine, een lichaamseigen antibiotica. Bij muizen is daarentegen de signaalfunctie van vitamine D bij de aanmaakt van cathelicidine overgenomen door NO (stikstof oxide). Dus niet bij alle zoogdieren heeft vitamine D dezelfde functie.
Welke signaalstof bij muizen verantwoordelijk is voor de activatie van T-cellen is mij niet bekend. Maar dat zal vast ook iets anders zijn dan vitamine D.
Wetenschappers hebben namelijk heel lang onderzocht of NO ook bij mensen de aanmaak van cathelicidine zou stimuleren. Toen dat niet zo bleek te zijn is men gaan zoeken naar andere op NO lijkende stoffen. Steeds zonder resultaat, tot grote frustratie, want als er een medicijn gemaakt zou kunnen worden dat deze functie heeft zou er erg veel geld mee te verdienen kunnen zijn. Op het idee om vitamine D te testen is men niet gekomen, uiteraard omdat daar geen geld mee te verdienen valt. De ontdekking dat vitamine D voor de productie van cathelicidine verantwoordelijk is kwam dan ook uit een andere hoek. Namelijk bij het ontcijferen van alle genen (inmiddels 2000) die door de VDR (Vitamine D receptor) beinvloed kunnen worden, vond men in 2005 ook het gen voor cathelicidine.
Ik weet het niet, maar ik vermoed dat ze niet al te gezond geweest zullen zijn. Tenzij ze natuurlijk doorhadden dat vette vis de problemen kon oplossen.
Zo zie je maar weer hoe lang het kan duren voor zulke voor de hand liggende ontdekkingen gedaan worden. Wie weet welke simpele, logische innovaties er nog in het vat zitten?
Vleermuizen die 's nachts leven en alleen fruit eten doen het prima, tot ontsteltenis van de onderzoekers ;P
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12899852
En hoe bijvoorbeeld de relatie met astma is, daar zijn de meningen zeer verdeeld over http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1933487/
In het laatste artikel kun je ook lezen dat muizen nachtdieren zijn (net zoals katten) en daarom niet via hun velletje vitamine D aanmaken.
Jaha, heerlijk simpel allemaal he.