De halve waarheden van Likoed Nederland

De opiniebijdrage van Likoed Nederland over 65 jaar Israël bevat een aantal halve waarheden. Door te wijzen op het toenemende aantal christenen tracht men de voortdurende schending van Palestijnse rechten te rechtvaardigen.

Voor een correcte demografische beschrijving van christenen in Israël is niet, zoals Tom Struick van Bemmelen het in zijn opiniebijdrage van 10 mei voorstelt, het aantal maar het percentage christenen van belang. In 1946 vormden zij 7,9% van de bevolking, tegenwoordig is dat nog maar tussen de 2,1 en 2,8 %.

Import-chrristenen
Als er al sprake is van groei, dan wordt die veroorzaakt doordat christenen van elders naar Israël verhuizen. Op de Westelijke Jordaanoever was het percentage christenen tot de Israëlische bezetting in 1967 constant, terwijl het in Israël tussen 1948 en 1967 daalde. Sinds 1967 houdt het geen gelijke tred meer met de bevolkingsgroei.

Vijandige houding
Palestijnse christenen die Israël verlaten, geven als voornaamste reden op: discriminatie door de Israëlische staat. Die de bezette gebieden verlaten, noemen de slechte economische situatie, de discriminatie door de Israëlische bezetter en de toenemende vijandige houding, vooral van kolonisten.

Priesters en religieuzen
Deze feiten worden bevestigd door katholieke priesters en religieuzen die in Israël en de bezette gebieden werkzaam zijn: ook voelen zij zich zelf niet van harte welkom in Israël, mogelijk omdat zij zich ook inzetten voor de christen-Palestijnen die nota bene vanaf de vroegste tijd van de Kerk in het Heilig Land woonden, terwijl de meeste Joodse Israëliërs zich daar pas de laatste tientallen jaren vestigden.

Internationaal toezicht
Struick van Bemmelen vergeet verder te vermelden dat Israël zich in 1948 78% van het voormalige Britse Palestijnse mandaatgebied heeft toegeëigend, terwijl door de VN 55% van dat gebied aan de toekomstige Joodse staat was toebedeeld en slechts 42% aan de Palestijnen die meer dan 80% van de bevolking uitmaakten. Jeruzalem zou volgens de VN onder internationaal toezicht moeten komen. Tijdens de strijd hebben zo'n 750.000 Palestijnen, onder wie meer dan 100.000 christenen, moeten vluchten. Om hun terugkeer te verhinderen, vernietigden Israëlische troepen hele dorpen tegelijk. Voor zoiets hebben we tegenwoordig een uitdrukking: oorlogsmisdaden.

Checkpoints
De 'bezetting' door Jordanië tussen 1948 en 1967 zorgde er in elk geval voor dat de Palestijnen nog op een deel van het grondgebied konden wonen dat hun volgens internationaal recht toekwam, ook al kwamen ze onder Jordaans bestuur. Christen-Palestijnen waren toen beter af dan na de bezetting van de Westelijke Jordaanoever door Israël, na de door dat land ontketende Zesdaagse Oorlog van 1967. Zij konden in elk geval vrij de heilige plaatsen in de oude stad van Jeruzalem bezoeken. Tegenwoordig moeten zij met veel tijdverlies checkpoints passeren, zowel in de muur als elders. Zowel de bezetting van Palestijns gebied als de muur is door de VN veroordeeld.

'Grote schoonmaak'
Gemakshalve vergeet Struick van Bemmelen te vermelden dat Israël sinds de Zesdaagse Oorlog van 1967 Palestijns gebied bezet houdt en dat de oorlog van 1973 een rechtstreeks gevolg was van die bezetting. Sindsdien vindt er sluipend de 'Grootste Schoonmaak' plaats. Deze etnische zuivering verhevigt sinds kolonisten, aangemoedigd door het Israëlische bestuur, steeds meer Palestijns gebied illegaal bezetten, zodat de Palestijnen van hun grondgebied worden verdreven. Voor de kolonisten is er water in overvloed, wat ten koste gaat van de watervoorziening voor de Palestijnen die daar al eeuwenlang woonden. Ook voor zulke misdaden hebben we passende uitdrukkingen: collectieve diefstal en misdaden tegen de menselijkheid.

Etnische zuivering
Voor wie de ogen opent, is Israëls opzet duidelijk: het heeft Jeruzalem sinds 1967 geheel bezet en is bezig de oude stad en zoveel mogelijk omringende Palestijnse gebieden etnisch te zuiveren, zodat die kunnen worden geannexeerd. Het doel is dat ze bij 's lands hoofdstad horen voordat de mogelijkheid voor een tweestatenoplossing ook maar in zicht komt.

Wreedheden
De toenemende discriminatie van christelijke minderheden in de Arabische staten kan goeddeels worden teruggevoerd op het gebrek aan steun van het Westen voor de Palestijnse zaak. In tegenstelling tot Israël beschikken de Palestijnen niet over een geoliede publiciteitsmachine die onwaarheden en halve waarheden kan verspreiden. Daardoor zijn we nauwelijks op de hoogte van de wreedheden die Israël begaat. Ik stel vooraf dat elke dode er een te veel is, maar een Israëlisch burgerslachtoffer haalt in ons land wél de media, terwijl het martelen en doden van onschuldige Palestijnse burgers door het Israëlische leger nauwelijks aandacht krijgt. Dit terwijl dat een veelvoud vormt van het aantal slachtoffers aan Israëlische zijde.

www.katholieknieuwsblad.nl