UNEP dringt aan op globale aanpak gevaarlijke chemicaliën

In een eerder artikel werd er aan het nieuwe UNEP (United Nations Environment Programme) rapport kort aandacht geschonken. In het rapport, met de toepasselijke naam Global Chemicals Outlook, wordt onder andere beschreven dat de gezondheidskosten, veroorzaakt door pesticiden in de Subsahara, de ontwikkelingshulp voor basisgezondheidszorg ruimschoots overschrijden.

De UNEP dringt er bij regeringen en chemische industrie erop aan om de handen ineen te slaan. De stijgende risico’s voor mens en milieu, door een ondeskundig chemicaliënbeheer, moeten dringend beperkt gaan worden. Maar meeer en meer samenlevingen op de wereld worden afhankelijk van deze chemcialiën, variërend van petrochemie tot kunstmest, electronica en plastic. De UNEP schat dat tot 2050 deze markt jaarlijks met 3% groeit.

In 2002 hadden de lidstaten in Johannesburg afgesproken dat in 2020 wereldwijd een milieubewust en verantwoordelijk chemicaliënbeleid zou bestaan. In het op 5 september gepresenteerde rapport komt de UNEP tot de conclusie dat de vooruitgang veel te traag verloopt en de resultaten ontoereikend zijn:

*Van de ca. 140.000 die wereldwijd worden ingezet bestaat van het overgrote deel geen (complete) risiscobeoordeling.

Vergiftigingen door industriële en landbouwchemicaliën staan in de top 5 van wereldwijde doodsoorzaken. Jaarlijks sterven er meer dan 1 miljoen mensen aan en 14 miljoen levensjaren gaan verloren. Het aantal industriële ongelukken neemt ondertussen dramatisch toe.

In de OECD-lidstaten dragen de anorganische chemicaliën zoals ammoniak, waterstofsulfide, zwavelzuur en zoutzuur en de organische chemicaliën zoals styreen, formaldehyde, tolueen en acetaldehyde stelselmatig bij tot het hoogste emissieniveaus in luchtverontreinigende stoffen.

De oppervlaktewateren van de OECD-lidstaten bevatten in grote hoeveelheden anorganische chemicaliën zoals salpeterzuur en nitraatverbindingen, ammoniak en mangaan. Ook worden organische verbindingen zoals methanol, ethyleenglycol, fenol, tolueen en formaldehyde teruggevonden.

Schattingen gaan er vanuit dat in de EU tot 75% van het electronica-afval onverantwoord verdwijnt. In de VS loopt dit percentage op tot 80%.

De geschatte gezondheidskosten van de pesticiden in de Subsahara, 2005 - 2020 kunnen oplopen tot 90 miljard dollar.

De gezondheidskosten van de blootstelling aan kwik en zijn verbindingen zullen 22 miljard dollar gaan bedragen.

Het slechte management van vluchtige organische verbindingen veroorzaakt econmische verliezen van 236 miljard dollar.

In China alleen al veroorzaakt de watervervuiling de visserij een kostenpost van 634 miljoen dollar.

De kosten van asbest en verontreinigende gipsplaten lopen op tot 125 miljard dollar.

In Soedan laat het sterftecijfer voor zwangere vrouwen, in gebieden waar pesticiden worden gebruikt, een verdrievoudiging zien.

In Equador bevat het drink- en gebruikerswater in dorpjes in de buurt van een industriële olieopslag 288 maal de waarde van oliekoolwaterstoffen die in de EU is toegestaan.

Een studie uit 2009 laat zien dat in de VS 212 man-made chemicals in de mensen worden teruggevonden.

Meer dan 3000 geregistreerde chemicaliën in de EU vallen onder de classificatie zeer giftig tot giftig en schadelijke lange termijn effecten.*

Tot de belangrijkste milieuproblemen wereldwijd behoren volgens de UNEP:

vervuiling van het oppervlakte water door pesticiden en kunstmest,
blootstelling aan zware metalen uit de cement en textielproductie en
dioxinevervuiling afkomstig van de mijnbouw.

De pesticiden en kunstmest hebben bijgedragen aan het aantal dode zones in de kustgebieden. Volgens het 5de UNEP wereld milieu rapport: Global Environmental Outlook, van afgelopen juni, hebben zich van de 169 dode zones zich er 13 enigszins hersteld. Kwik accumuleert in ecosystemen en vissen en persistente organische vervuiles (POP’s) vindt men over de gehele wereld (ver weg van de bron) terug.

Volgens het zojuist verschenen rapport kan een wereldwijd verantwoordelijk chemicaliën beheer de economische en gezondheidskosten aanzienlijk reduceren, tegelijktijd de levensomstandigheden verbeteren, ecologische systemen beschermen, milieuvervuiling terugdringen en nieuwe banen creëren.

Om een verbeterd chemicaliënbeheer te bereiken zou de politiek een milieubewuste visie dienen te bezitten en sterk verbeterde chemicaliënwetgeving moeten gaan invoeren. Ook ligt er een opdracht voor de industrie te wachten, zij dienen een actieve rol te spelen in het vrijgeven van informatie en op zoek te gaan naar veiligere alternatieven. De overheden dienen daarnaast de bevolking meer voorlichting, preventie en onderwijs over de chemicaliën te geven.

Persmededeling UNEP

koordination.de