EU zit op de snelweg richting museum voor gefaald socialisme

De Europese Unie vertoont volgens de voormalige Poolse onderhandelaar Jarosław Mulewiczsteeds meer gelijkenissen met een 'socialistische mummie'. Als het continent niet snel de groeiende bureaucratie inruilt voor een hernieuwde zin voor ondernemen, wordt het binnenkort een museum.

De EU is er niet voor de Europeanen, maar ter glorie van de eigen bureaucratie. Om die van werk te voorzien, worden steeds meer regels en procedures opgesteld, die telkens opnieuw leiden tot minder ondernemen en een lagere concurrentiekracht. Onder druk van het groeiende staatsapparaat stapelen de schulden zich tot ongekende hoogtes op.

Van besparingen op overheidsuitgaven is geen sprake. Het leger van eurocraten eist - en krijgt - steeds meer geld. ‘Groei’ telt enkel als politiek argument om het Europese monster te voeden. Echte economische groei wordt opgeofferd op het altaar van de eurocratie.

“Wat Europa vandaag de dag wil is socialisme, staatsmonopolies, artificiëel gerealiseerde werkgelegenheid en tenslotte de rantsoenering van alles,” schrijft Mulewicz. De droom – of nachtmerrie – van een eengemaakt links Europa staat op het punt werkelijkheid te worden.

Mulewicz geeft een voorbeeld voor zijn harde stellingen: de Europese Economische en Sociale Commissie. Deze commissie vertegenwoordigt de burgerlijke samenleving en beoordeelt EU-besluiten.

De Commissie bestaat uit politiek benoemde bureaucraten die soms decennialang op hun post blijven zitten en hoge salarissen opstrijken. In theorie vertegenwoordigen ze ons, de burgerlijke maatschappij. Maar in de praktijk keuren ze gewoon zoveel mogelijk regels goed.

Naast hun loon – en bovenop de talloze vergoedingen en voordelen van het werken voor de EU – krijgen ze 233 euro per bijgewoonde zitting waarin ze een lijst moeten tekenen. Hoe meer regels er worden opgesteld, hoe meer werk ze hebben en hoe meer ze verdienen. Zoals Oscar Wilde ooit schreef: “De bureaucratie breidt uit om aan de noden van de uitbreidende bureaucratiete te voldoen.”

Hetzelfde geldt voor de ganse EU. Elk jaar worden er tienduizend nieuwe regels opgesteld, omdat dit de primaire reden is waarom de Unie überhaupt bestaat. Alles wordt op de duur gereguleerd en zo bewegen we steeds verder in de richting van een socialistische dystopie.

Het is hoog tijd om een halt toe te roepen aan de ‘heerschappij van de bureaucratie’, aldus Mulewicz, en als voorbeeld werpt hij de ervaring van Polen in 1989 op. Eenzelfde doortastende liberalisering van de hele maatschappij is nodig voor de EU.

Voorlopig zit de Unie echter op de snelweg naar de prullenbak van de geschiedenis. Zolang de EU en haar burgers niet beseffen dat er geen gratis lunch bestaat, zal de crisis niet verdwijnen en dreigt ons continent te veranderen in een museum voor gefaald socialisme.

www.express.be