'Europa wordt geregeerd door de profiteurs van de herverdeling'

De Europese burger steekt de kop in het zand en weigert de ernst van de situatie onder ogen te zien; hij hoopt dat het ergste zal overwaaien en dat alles weer net zo gemoedelijk zal worden als vroeger, schrijft Dirk Schümer in de Frankfurter Allgemeine.

De politieke partijen van Europa komen enkel nog op voor de belangen van de pensioentrekkers en houden hardnekkig vast aan hun valse beloften uit vroegere jaren, ook wanneer daar al lang niets meer van overblijft. Ze zijn verworden tot schaduwen van hun voormalige ideologieën – als zombies uit de tijd dat er nog iets te verdelen viel.

Met zijn belofte om de pensioenleeftijd opnieuw te doen zakken heeft de zojuist gekozen president Hollande, nochtans een econoom, zich tot het summum van de Europese utopie ontwikkeld.

Dat politieke partijen zich volledig onverantwoordelijk opstellen is niet eens onlogisch. Wie verkiezingen wil winnen, moet liegen. Kijk naar Geert Wilders, die de islamhaat even opzij heeft gezet en nu tekeer gaat tegen de geldverspillers in Brussel en tegen de euro. Wilders wil terug naar de goede oude verzorgingsstaat van Henk en Ingrid -simpele retoriek voor de blanke, vergrijzende autochtonen.

Want Henk en Ingrid, en al die miljoenen andere Europese gepensioneerden, vervroegd gepensioneerden, ambtenaren of anderszins uit de belastingen betaalde profiteurs van de herverdeling geven allang de doorslag bij alle verkiezingen. Met bezuinigingen zal je bij die mensen geen stem wegkapen.

Toen de twee grote Oostenrijkse volkspartijen onlangs op een congres bespraken waar bezuinigd kon worden raakte men het over geen enkele maatregel eens – behalve over de invoering van collegegeld voor studenten en een vermindering van de kinderbijslag. Kwestie van degenen te belasten die net ontlast zouden moeten worden en op wiens frèle schouders de toekomst van de verzorgingsstaat ligt.

Geen wonder dus dat een baan als ambtenaar de droomtoekomst van de jongeren is. Jongeren werken liever voor de overheid dan in de privé, terwijl de Duitse piraten een basisinkomen voor nietsdoen eisen en de afschaffing van het auteursrecht.

Politieke partijen die ooit op solidariteit waren gericht, behoren nu tot het domein van populistische vrekken en afpersers: Europa als voortuin van de pensioentrekkers, die desnoods bereid zijn hun verworven rechten gewapenderhand te verdedigen.

De conclusie? Zolang Europeanen blijven denken dat politiek enkel om de herverdeling van meerwaarde draait, zal er niets veranderen. Maar ooit zullen ze moeten inzien, dat het niet verkeerde partijprogramma's zijn die de problemen hebben gecreëerd, maar dat zij zélf het probleem zijn, en dat zij daarvoor weglopen. Benieuwd wat er tegen dan nog van het partijensysteem overblijft, besluit Schümer.

www.express.be