Je blogt je suf over allerlei "foute" zaken. Maar wat doe je daarna?

Ik heb geen pasklaar antwoord op de vraag in de titel. Maar een poging van mezelf daartoe, oorspronkelijk als comment geplaatst onder het Zapruder-artikel "Impeachment Cheney? ", wil ik jullie , beste lezers, niet onthouden.

Eigenlijk ben ik het gewoon zat om steeds maar weer te klagen, en wéér de vinger te wijzen naar deze of gene. Of het nu terecht is of niet. Maar ik heb zelf het gevoel dat ik alles wel geschreven en gezegd heb wat er door mij geschreven en gezegd moest worden. Over 9/11, Irak, Iran, Afghanistan, Cheney, Bush, en weet ik veel wie nog meer.

Het is wat mij betreft inderdaad tijd om zélf de verandering te zijn. Tuurlijk zal ik niet stoppen met schrijven en comments geven hier of daar. Maar ik verlies elk morele recht om iemand te beoordelen/veroordelen op het moment dat ik mezelf laat meeslepen in de agressie van juist diegenen. (dat is waar ik afhaak bij nextmp, besef ik nu. ) Beter lijkt het me om zelf iets positiefs neer te zetten.

Zo'n idee voor een Ministerie van Vrede, waar o.a. Kucinich zich voor inzet, is daarvan een voorbeeld. Alleen de naam al verandert namelijk de kijkrichting. "Defensie" impliceert angst, "oorlog" impliceert agressie, doorgaans gevoed door diezelfde angst. "Vrede" impliceert echter precies wat het woord zegt: vrede. En dat begint in het klein:

“We zijn hier bijeen gekomen omdat we begrijpen dat de wereld waarlijk één is. Dat de wereld onderling verbonden is, onderling afhankelijk… We begrijpen dat de eenheid van het mensdom een feit en een noodzaak is. Alles wat ons in het leven dient om ons te verenigen en het overstijgende doel van menselijke eenheid te bevestigen, zijn zaken die we moeten huldigen — zoals de Verenigde Naties, zoals het VN Handvest, dat geschreven werd vanuit het vooruitzicht en de verwachting om voorgoed een einde te maken aan oorlog…
“… als we echt vrede op aarde willen vestigen, moeten we zelf het toonbeeld van vrede zijn. Wij moeten die uitdaging in ons eigen dagelijkse leven aangaan… Wanneer je beseft dat we elke dag de architect van vrede in ons eigen leven kunnen zijn, in onze eigen gemeenschap, met iedereen met wie we in contact komen, dan beseffen we welke transformerende kracht we in handen hebben. Daarom is dat wat u vertegenwoordigt als leden van de anti-oorlogcoalitie niet slechts een voorbijgaande reactie op het falen van de regering om op deze impuls voor vrede te reageren, maar u vertegenwoordigt iets veel fundamentelers: niet slechts de verwerping van oorlog, maar de verwerping van oorlog als beleidsinstrument. Het is gezamenlijk, als volken van de wereld, het standpunt uitspreken dat oorlog zelf overbodig gemaakt moet worden. Het is niet langer aanvaardbaar om oorlog en agressie te gebruiken om geschillen tussen mensen en landen op te lossen. We staan op een punt in de geschiedenis van de mensheid dat een beroep op ons wordt gedaan om bewust te kiezen … Ik stel dat de keuze die wij nu kunnen maken een keuze is voor menselijke eenheid….
“Wij hebben voorgesteld een ministerie van Vrede op te richten dat zich moet bezighouden met kwesties als huiselijk geweld, kindermishandeling, geweld op scholen, en dat een structuur instelt waarin we onze kinderen de beginselen leren van vrede geven, vrede delen, van wederkerigheid, leren de ander te zien als deel van onszelf. Wij hebben de kracht om structuren van vrede te creëren in onze eigen gemeenschap, in ons eigen huis, in ons eigen leven. Wanneer je erover nadenkt, zie je dat vrede in het klein vanzelf vrede in het groot wordt. Dan zullen landen die de wapens oppakken tegen andere landen, beseffen dat zij niet de wet aan hun kant hebben, die kan alleen komen van steun van de regering.

Lees vooral verder

Deze toespraak is van een man met een visie, die veel verder reikt dan alleen het aanpakken van de Fed. Reserve, veel verder dan het alleen maar tegen een oorlog en een Patriot Act zijn, veel verder dan het hameren op vervolging van deze of gene, veel verder dan het linksom of rechtsom aanpakken van armoede. Dit is pure vredelievendheid , verpakt in een mens. Hij benadrukt de overeenkomsten tussen mensen, in plaats van de verschillen, zoals nu zo in de mode is, niet in de laatste plaats in Nederland.

Hij noemt de VN als een middel om conflicten op te lossen. En dat is iets anders dan de lobby-club voor enkelen, dat nu de VN voor moet stellen.

Ik vind zoiets inspirerend, en ben van mening dat de wereld meer, véél meer "dromers" als Kucinich kan gebruiken. En al helemáál als president van het militair officieel machtigste land op deze planeet. Maar in ieder geval kunnen we als presidentje van onze eigen omgeving iets beginnen te betekenen.
Don't shoot me, my last name is not Lennon.

johnito.blogspot.com

No Rights Apply