1. #automatisering
  2. #computersystemen
  3. #economie
  4. #efficientie
  5. #epd
  6. #geld
  7. #handleiding
  8. #ict
  9. #kenniseconomie
  10. #kosten
  11. #ziekenhuis
  12. Artikelen

Ict helpt ziekenhuizen niet

Uit een studie van de Harvard Medical School, waarvoor de meest ‘digitale’ Amerikaanse ziekenhuizen werden bestudeerd, is gebleken dat de automatisering van die hospitalen ze uiteindelijk geen geld heeft opgeleverd, en dat het ook niet heeft geleidt tot efficiënter werken.

In de onlangs vrijgegeven studie zijn gegevens bestudeerd van zo’n 4000 Amerikaanse ziekenhuizen over een periode van vier jaar. Daaruit bleek dat de enorme kosten die gepaard gaan met de installatie en het onderhoud van de IT-systemen niet worden terugverdiend door verwachte kostenbesparingen. Bovendien is veel van de software geschreven voor gebruik door IT-beheerders, niet voor doktoren, verpleegkundigen of laboratoriummedewerkers.

De studie verschijnt op een ongelukkig moment, nu de Amerikaanse federale overheid net 19 miljard dollar heeft uitgetrokken om elektronische patiëntensystemen uit te rollen: per 2011 kan iedere Amerikaanse arts die een elektronisch patiëntensysteem in gebruik neemt en er effectief gebruik van maakt, rekenen op een financiële bijdrage van maximaal 64.000 dollar.

Het probleem is vooral dat computersystemen worden gebouwd voor accountants en managers, en niet om doktoren, verpleegsters of patiënten te helpen, vertelde Dr. David Himmelstein aan Computerworld.com.

Himmelstein, associate professor aan de Harvard Medical School, zei dat in de huidige staat de computersystemen in de ziekenhuizen wellicht een kleine verbetering opleveren in de kwaliteit van de verzorgingsprocessen, maar de algehele beheerskosten lopen er niet door terug. “Eerst moet je 25 miljoen dollar uitgeven aan het systeem zelf, en dan heb je nog de paar dozijn tot zelfs honderden mensen die je in moet huren om het systeem te laten draaien,” vertelt hij. “En doktoren zijn er in het algemeen meer tijd aan kwijt doordat ze allerlei gegevens moeten gaan invoeren.”

Volgens Himmelstein zijn er maar een handvol ziekenhuizen en klinieken die zelfs maar een kleine besparing hebben gerealiseerd en een licht verhoogde efficiëntie laten zien: dat zijn de hospitalen die hun systemen op maat lieten maken nadat systeemarchitecten maandenlang onderzoek hadden gedaan. Deze ziekenhuizen (in Boston, Salt Lake City en Indianapolis) bleken daarna over intuïtieve systemen te beschikken die waren afgestemd op gebruik door medici, en niet door IT-ers.

Programmeurs van de succesvolle systemen vertelden Himmelstein dat ze geen handleidingen hadden geschreven of trainingen hadden verzorgd. “Als je een handleiding nodig hebt, dan werkt het systeem niet. Als je training nodig hebt, dan werkt het systeem niet,” stelt hij.

Hoewel veel experts in de gezondheidszorg geloven dat automatisering de kwaliteit van de zorg verbetert, de kosten terugdringt en leidt tot efficiënter beheer, wordt in het rapport van de Harvard Medical School opgemerkt dat nooit eerder zorgvuldig is onderzocht wat de kosten van automatisering precies zijn, en wat de effecten zijn op een breed scala ziekenhuizen. Zelfs klinieken die in hoge mate geautomatiseerd zijn “presteren niet beter dan andere, op kwaliteit, kosten en beheerskosten,” aldus het rapport.

Himmelstein, die ooit leiding gaf aan de klinische automatiseringsafdeling van Cambridge Hospital in Massachussetts, schreef dat de misvatting dat automatisering kostenbesparingen met zich meebrengt bepaald niet nieuw is. Hij wijst op advertenties waarin IBM en Lockheed al in de jaren ‘60 en ‘70 van de vorige eeuw beweerden dat automatisering zal leiden tot minder administratief werk en verbeterde gezondheidszorg. In de jaren 90 kwamen daar experts bij die stelden dat elektronische patiëntensystemen snel zouden worden ingevoerd en tot enorme besparingen zouden leiden.

In 2005 voorspelde een analistengroep nog dat automatisering jaarlijks tot een kostenbesparing van 77,8 miljard dollar zou leiden; een andere analist hield het op 81 miljard en verwachtte bovendien serieuze verbeteringen in de gezondheidszorg. Ook vandaag nog beweert de website van de Amerikaanse federale overheid dat “de brede inzet van IT in de gezondheidszorg de kwaliteit van de zorg zal verbeteren; medische missers zal voorkomen; de kosten van de gezondheidszorg zal terugdringen; de efficiëntie van de organisatie zal doen toenemen; de bureaucratie zal terugdringen; en de toegang tot betaalbare zorg zal vereenvoudigen.”

Helaas, schrijft Himmelstein in het rapport, “zijn deze aantrekkelijke beweringen gestoeld op schaarse gegevens. Een rapport uit 2006 dat werd opgesteld voor de Agency for Healthcare Research and Quality, dat ook een uitgebreide systematische beoordeling was, meldde dat er bij enkele instituten enige aanwijzingen waren voor voordelen op het gebied van kosten en kwaliteit als gevolg van automatisering, maar er waren nauwelijks aanwijzingen dat die gegevens zomaar breder getrokken konden worden. Recente rapporten van het Congressional Budget Office waren eveneens sceptisch, waarbij vooral de beperkte en inconsistente onderbouwing werd genoemd.”

David Brailer was onder George Bush de eerste “National Health Information Technology Coordinator”. Volgens hem gaat de invoering van het elektronisch patientendossier in heel Amerika ergens tussen de 75 en 100 miljard dollar kosten, maar hij verwacht ook dat individuele ziekenhuizen daarnaast nog “substantiële budgetten zullen moeten vrijmaken, in potentie tot in de honderden miljoenen dollars”. Toch zou een volledig functionerend nationaal elektronisch patientendossier de kosten van de Amerikaanse gezondheidszorg jaarlijks met 200 tot 300 miljard dollar kunnen doen dalen, doordat minder exemplaren van dezelfde dossiers bewaard hoeven te worden, doordat fouten in dossiers voorkomen zouden worden, doordat fraude eenvoudiger te achterhalen zou moeten zijn en doordat de ziekenhuizen de zorg beter onderling zouden kunnen coördineren.

Himmelstein noemt die beweringen nu “ongegrond”.

“Al zo’n 45 jaar lang beweren mensen dat computers enorme sommen geld gaan besparen, en dat de beloning in zicht is,” zegt hij. “Het eerste dat we nu moeten doen is ophouden dingen te beweren waar geen bewijs voor is. Het is gebaseerd op vaporware en niemand heeft kunnen aantonen dat het bestaat of dat het waar is.”

computerworld.nl

No Rights Reserved (CC0 1.0)
1
  1. withered-hat-6968@withered-hat-6968
    #47075
    Goed artikel.
    De vraag is in de eerste plaats wat de drijvende kracht is achter de automatisering. De drijvende krachten bij de automatiseringsinspanningen in NL zijn m.i. gelegen in het uiterst gecompliceerde declaratiesysteem. Anders gezegd: er kan niet worden gedeclareerd als er geen medische handeling is gedocumenteerd.

    Gesteld dat de systemen zouden worden gebouwd om het belang van de patiënt te dienen en het werk voor medici en verzorgers gemakkelijker zou maken, zouden deze er dan niet heel anders uitzien?

    M.a.w. het gaat weer op: als je iets niet begrijpt, follow the money!