<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

Project polio, oefening voor project H1N1 (deel 1, het vaccin)

Polio zou uitgeroeid zijn, maar dat is niet waar. Het heet nu MS, ALS, Eppstein Barr, chronic fatigue syndrome (CFS), en wat al niet meer. Men noemde het vroeger ook wel 'palsy'.

Wetenschappers werden destijds geprest om een verantwoordelijk virus te vinden en de signalen die erop wezen dat het om milieu en landbouw giffen ging, te negeren. In 1947 isoleerde Dr. Jonas Salk het 'virus' uit apenweefsel en stelde een 'vaccin' samen dat bestond uit dode cellen en formaldehyde. Het 'vaccin' werd getest op 400.000 Amerikaanse kinderen. Direct na de vaccinatie vertoonden honderden kinderen kinderverlammings-achtige symptomen.

Om de regering en de vaccin producenten te beschermen, veranderde Salk in allerijl de statistieken. Polio zelf heet van nu af aan paralytische poliomyelitis en de gezondheidsraden vertellen ons dat dat niet te genezen is. Wel zijn er heel veel auto-immuunziekten en neurologische ziekten bijgekomen die er vroeger niet waren. Tussen 1996 en 2003 is het aantal gevallen van acute paralytische poliomyelitis gestegen met 250 procent.

ONTWIKKELING VAN HET VACCIN

Gedurende de eerste helft van de 20ste eeuw greep kinderverlamming als een bosbrand razendsnel om zich heen, maar alléén in het geïndustrialiseerde westen. Vóór 1900 waren deze uitbraken zeldzaam en werd de aandoening palsy' genoemd. Later heette hetpoliomyelitis' (polio), daarmee verwijzend naar de ontsteking van de zenuwen in het grijze ruggenmerg, waarbij verlammingen optraden. Men verdacht zware metalen, vooral lood, arsenicum en kwik. In 1824 stelde de wetenschapper John Cooke: De dampen van deze metalen of het opnemen van deze metalen via de maag veroorzaken verlamming.

In 1878 werd de link met lood bevestigd (Mills CK) en in 1883 de link met arsenicum (Vulpian A). De medische wetenschap had in rep en roer moeten zijn, aangezien het op arsenicum gebaseerde pesticide Paris Green sinds 1870 overal gebruikt werd om de appels te beschermen, maar vreemd genoeg gebeurde er helemaal niets.

In 1892 werd in Massachusetts, Paris Green vervangen door een nog giftigere lood-arcenicum verbinding en twee jaar later diende zich de eerste epidemie van kinderverlamming in Vermont (grenzend aan Massachusetts) aan. Dr Charles Caverly opperde de mogelijkheid dat de verlammingsverschijnselen met een vergif te maken zouden kunnen hebben (1883) eh.
Intussen ging men rustig door, met het sprayen van lood en arsenicum bevattende insecticiden. Zo ook in Massachusetts dus, waar katoen werd verwerkt en dat vlak bij boomgaarden lag. De oorzaak van een daar optredende epidemie werd (uiteraard?) aan ziektekiemen geweten en de verlamde kinderen in Massachusetts werden niet behandeld met een antidoot om ze te ontgiften. De ouders werd aangeraden hygiëne te betrachten, want het moest toch echt aan ziektekiemen liggen.

In 1908 'vonden' twee Oostenrijkers inderdaad het polio 'virus'. Ze hadden daarvoor de hersenen van twee apen rechtstreeks geïnjecteerd met een grote hoeveelheid van een drapje gemaakt van ruggemerg-weefsel van een poliopatiëntje. Uiteraard overleefden de apen deze ingreep niet (Australian Medical Gazette; 24 August 1897).
Tot op de dag van vandaag eert het WHO deze twee Oostenrijkers als ontdekkers van het poliovirus.

Het Rockefeller Institute for Medical Research (VS) slaagde erin het experiment te herhalen. En dat niet alleen, ze tapten ook hersenvloeistof van de eerste geïnjecteerde aap af en injecteerde dit rechtstreeks in hersenen van andere ongelukkige apen. Uiteraard konden ze geen ziektekiemen vinden maar dat was geen enkel probleem (K Landsteiner; 1830; 1918). Men vrat het verhaal (S Flexner 1909) en injecteerde driftig verder in apenhersenen (S Flexner; 1910).

Toen president Franklin D Roosevelt, zelf een slachtoffer van polio, in 1938 'the National Foundation for Infantile Paralysis' (NFIP) oprichtte was de zaak rond. Het NFIP besloot dat er geen genezing mogelijk was en weigerde de mogelijkheid van vergiftiging in overweging te nemen. In hun advertentie campagnes voor meer geld, gebruikten ze verschrikkelijke beelden, hetgeen zeer lucratief was. Vooral de ouders waren geschokt en vroegen zich radeloos af wat te doen. Hen werd weer geadviseerd hygiëne te betrachten en geen vliegen meer te dulden.

Helaas bood het sprayen met insecticiden geen oplossing. En wat erg vreemd was, dat kinderen die meer verse groenten en fruit aten en in een schone omgeving leefden juist meer risico liepen op het krijgen van kinderverlamming.
Het lukte ook al niet om dieren elkaar te laten besmeten en soldaten wilden in WOII ook al niet massaal polio krijgen, terwijl men in het Midden Oosten, Azië en Afrika nog nooit van de ziekte gehoord had.

In 1949 werd dan eindelijk een methode ontdekt om het 'poliovirus' in cel-kweken aan te maken. En wel in cellen van apen nieren en testikels , waar destijds lekker makkelijk aan te komen was. In 1954 kon zowaar het 'polio vaccine' van Salk getest worden. Het had 17.000 apen gekost en er werd gebruik gemaakt van, door formaldehyde gedode, virussen. In 1954 kon Salk zijn probeersel op meer dan 400.000 Amerikaanse kinderen uittesten. 'Slechts' 112 kinderen kregen alsnog polio van de DRIE! injecties. De kinderen die al problemen kregen na een of twee injecties en kinderen die eerder dan 2 weken polio symptomen vertoonden werden NIET meegeteld!!!! (noot: het aangehaalde artikel uit 1953 in de Lancet kon ik niet terug te vinden).

Salk claimed dat zijn vaccin voor 30-90 % bescherming bood. Maar 30 of 90 procent is nogal een verschil. Hilary Koprowski schreef in 1957 dat Congolezen zo wie zo in hoge mate resistent waren (85 per cent) hetgeen overigens geen belemmering vormde voor het injecteren van honderdduizenden, met zijn experimentele vaccin.

In 1955 werd het vaccin van Salk tijdens een monsterachtig grote persconferentie veilig verklaard en de eerdere kritiek van Dr Bernice Eddy weggewerkt. Helaas ging de doos van Pandora al na krap 2 weken open. Toen begonnen de poliogevallen dramatisch te stijgen, in plaats van te dalen. Koortsachtig werd gezocht naar oplossingen. Het volgende werd besloten:

1. kinderverlamming is pas kinderverlamming als de verlammingsverschijnselen meer de 60 dagen duren.

2. Verlammingsverschijnselen die optreden binnen 30 dagen na de vaccinatie worden per definitie niet aan de vaccinatie toegeschreven.
   Het kwaad was helaas al geschied. Het ene na het andere land stopte met het gebruik van Salks vaccin. De New York Times schreef zelfs dat bijna 50 procent van de kinderverlammings gevallen optrad na vaccinatie.

   Er waren dus meer trucs nodig. Ook niet meer onder de definitie vielen:

3. Een stijve nek en overal veel pijn

4. Hersenvlies ontsteking achtige verschijnselen heetten voortaan aseptische meningitis (hersenvliesontsteking)
   Deze maatregel hielp enorm. Het aantal polio-gevallen zonder verlammingsverschijnselen daalde scherp en gevallen van aseptische meningitis stegen 'opeens' dramatisch. Maar dat was nog niet genoeg. Ook moest voortaan het virus echt aangetoond worden voordat er een melding van polio gemaakt kon worden. Verder werd werd ook het 'Guillian-Barré syndrome' her uitgevonden en mond en klauwzeer kreeg een nieuwe betekenis. CFS zou vroeger het etiket polio gekregen hebben maar nu dus niet meer.

   Dr Bernard Greenberg, het toenmalige hoofd van het ?Department of Biostatistics?van de Universiteit van Noord Carolina, had daar allemaal lak aan. In 1962 getuigde hij op een ?Congressional hearing? over polio, dat het aantal gevallen na de introductie van het vaccin in de periode 1957 - 1958, 50 procent was gestegen en 80 procent in de periode van 1958 - 1959. Hij concludeerde dat de 'health officials' van de VS de statistieken hadden gemanipuleerd om het tegenovergestelde te suggereren.

   Interessant detail:

   Spieren kunnen vergiftigd worden door herhaaldelijke vaccinatie met vaccins en antibiotica (geprovoceerde verlamming), hetgeen rond 1950 al bekend was. In 1952 werd even niet verder gevaccineerd omdat er die zomer in the UK en de VS wel erg veel tijdelijk lamme kinderarmpjes waren en men even zeker wilde weten waaraan dat lag.

www.911weknow.com