Artsen weten dat antidepressiva en ADHD-medicatie hersencellen en zenuwstelsels verwoesten.

Maar voor de eigen gemoedsrust en die van de patiënten, houdt men zich van de domme.

Depressieven en ADHD-ers verwent men met de amfetaminewerking van SSRI's of cocaïnestoffen.

Bij ADHD zorgen niet alleen een cocaïnedoping, maar ook massieve doseringen van amfetaminedoping voor het pedagogisch comfort en voor betere schoolprestaties.

Zie het gebruik van Aderall, Dexedrine en de hoge doses met het nieuwe amfetamine-patroon van de SSRI's (Prozac, Strattera).

Tot zover de onbekende en spectaculaire werking van een behandeling van depressies en ADHD.

Maar hoe gebruikt men de amfetaminewerking van de SSRI's bij PTSD van veteranen en andere getraumatiseerden?

Even onbekende werking?

Neen hoor.
Bij dit publiek wil men de hersencellen die een (kwalijke) geheugenhistoriek bijhouden en de verbindigen naar die cellen, doodgewoon wegcastreren.

En hoe doet men dat?

Toevallig omdat men weet heeft dat er stoffen bestaan, die (alhoewel niet specifiek) , maar alvast toch met de botte bijl, geheugens kunnen verwoesten.

En welke stoffen zijn dit?

Juist: naast cocaïne en varianten, de nieuwe amfetaminepatronen van de … SSRI's.

In andere stukjes toon ik hun werkingsmechanisme aan, een mechanisme dat al jaren bekend is en vandaar natuurlijk ook door de farmaceutische industrie.

Alleen voor universiteiten, artsen en bijsluiters blijft dit beter onbekend.

Want stel nu eens, dat een of andere onnozelaar zich zou afvragen, of het chronisch therapeutisch en niet-selectief verwoesten van hersencellen met een geheugenfunctie en de verbindingen ernaar, misschien ook Alzheimer of een vroege dementie zou kunnen veroorzaken?

Wat natuurlijk niet zo is, temeer daar al die stoffen, juist ( en vooral deskundig?!?) werden voorgeschreven (volgens CBG, althans) en door hun onbekend verklaarde werking, als absoluut veilig worden aanzien.

Amfetamine (en ook de amfetaminewerking van cocaïne) dient om slechte geheugenhersencellen bij veteranen of andere getraumatiseerden kapot te maken, terwijl dit bij anderen op een veilige manier het pedagogisch comfort en het prestatievermogen verbetert, wat noodzakelijk is voor het goed functioneren in de maatschappij.

Zeer merkwaardig is alvast de vaststelling dat dit middelengebruik bij zieken met slechte geheugens, cellen kan kapotmaken, en dat niet zou doen bij zieken, die alleen maar een of andere niet aantoonbare neurobiologische aandoening zouden hebben.

Maar nog meer merkwaardig is, dat bij chronisch gebruik, meldingen worden gemaakt van 'aangeboren hartziekten', zowel bij de ene groep als bij de andere.

En ook hier weer: alleen heel vroeger had men weet van een verklaring daarvoor, en zoals gemeld ook nu nog alleen enkele intimi bij farmaceutische bedrijven, maar universiteiten, artsen en bijsluiters tasten daarover gelukkig in het duister.

Wat natuurlijk goed is voor de veilige waan, rond deze stoffen.

Nu blijkt dat in de voorbije 13 jaar psychoticagebruik verzevenenvijftigvoudigd zou zijn.

Is de gezondheid van de bevolking daarmee ook verzevenvijftigvoudigd?

Of stel nu eens, dat die grote stijging iets te maken zou hebben met noteringen op de beurs.
Is zo een stijging niet heel verdacht?

Denken we maar even aan wat met L&H gebeurde … ook op de beurs, ook in die korte periode.

Niet de hoogste tijd, om aan 'winstnemingen' te gaan denken?

Tenzij natuurlijk, men de bevolking niet gezond genoeg kan maken, met psychotica die afhankelijk van de indicatie wel geheugens kunnen kapotmaken (bij PTSD), maar daarentegen veel slimmer kunnen maken (bij ADHD).

Door in die ene indicatie zelf slim te zijn en te weten hoe het werkt, en in die andere indicatie dom te blijven, door niet te (willen) weten hoe psychotica uiteindelijk kinderen slimmer en depressieven weer vrolijk kunnen maken.

Benader ik hiermee al een beetje de definitie van 'evidence based medicine'?