De transformatie van Nederland

De huidige economische depressie gaat er onherroepelijk voor zorgen, dat veel over enkele jaren radicaal veranderd zal zijn. Het is al wel duidelijk, dat de gigantische “verdiensten” in de financiële dienstverlening voltooid verleden tijd zijn. Ga er verder maar vanuit dat grondstoffen op lange termijn veel duurder zullen worden. De op krediet draaiende economie is kaput.

Er zijn echter andere, wellicht nog belangrijker trends. Zo zullen importen uit China nooit meer zo goedkoop zijn als in de eerste jaren van deze eeuw. De lonen in landen als Polen en Tsjechië komen op vrijwel hetzelfde niveau (er is al een enorme inhaalslag gemaakt).

Nederlanders zullen weer echt aan het werk moeten. Dingen maken en produceren, zelf onze rommel opruimen, meer ons eigen voedsel verbouwen enzovoort. Tenzij we toestaan dat er een nieuwe immigratiegolf op gang komt, maar gezien de huidige opinie acht ik die kans klein. Of men zich de consequenties beseft vraag ik me af, maar de heersende gevoelens zijn vooral gekant tegen immigratie.

De politiek is het meest geëigende platform waar deze komende onvermijdelijke verandering gestalte gegeven zou moeten worden. Daar worden toch de plannen gemaakt en de lijnen uitgezet. Wij moeten geen banken hebben, maar fabrieken. Er dienen geen innovatieplatforms meer te worden ondersteund, maar landbouwers en loodgieters. We moeten weer met de poten in de modder en niet meer op het bureau.
Lassers willen we in plaats van managers, verplegers en verzorgers hebben we nodig en geen kunstenaars of ambtenaren.

Er zijn in dit land en in het hele Westen veel te veel improductieve mensen, ze hebben het enorm druk en doen hun stinkende best, maar produceren feitelijk weinig. Nu er nog geld genoeg is, of beter: lijkt te zijn, valt het nog niet zo op. Toen ik 35 jaar geleden op de basisschool zat, was het “hoofd der school” tevens leraar van de 6e klas. Eén dag per week deed hij de administratie en andere taken en stond er een ander voor zijn klas. Eens per week kwam er voor een paar uur iemand die de boel schoonmaakte. Zo werd met circa 6,5 FTE een hele school gerund van ongeveer 160 leerlingen. Mijn dochter zit nu op een qua grootte vergelijkbare school. Er is een full time directeur, er lopen twee concergiës en er is een betaalde part time stichtingsdirecteur. Daarbij zijn er voor 8 klassen als ik het wel geteld heb 11 leraren (wellicht enkele part time). 4 dagen voor de klas geldt tegenwoordig als een full time job.
Regelmatig gaat het hele team op studiemiddag en zijn de kinderen vrij (dat deden ze vroeger voor zover ik mij herinner ook niet, of op woensdag middag)
Als ik goed tel zijn er nu voor dezelfde operatie geen 6,5 maar 14 mensen nodig, meer dan dubbel zoveel.

Hetzelfde voorbeeld kun je geven voor de gezondheidszorg, waar ondertussen het management net zo groot is als het aantal echt werkenden, en wellicht nog voor vele andere activiteiten.

Het is echt niet alleen de financiële sector waar de klappen zullen vallen. Onze gehele manier van werken zal veranderen. Er is domweg geen geld meer om dergelijke excessen te betalen. We moeten terug naar de basis en weer echt aan het werk !