De kredietcrisis, ook het failliet van de politiek.

Iedereen die de huidige economische problemen fundamenteel bekijkt weet dat dit model van waardevergaring tot op het bot verkankerd is.

Het idee dat je op basis van het afsluiten van ingewikkelde contracten die feitelijk op niets gebaseerd waren geld kunt verdienen heeft definitief afgedaan. De gedachte dat je huis tot in het oneindige in prijs (niet waarde) zou stijgen en dat je het zo ontstane extra geld op kon consumeren ligt aan duigen. Het idee dat je verdiensten uit de toekomst nu alvast te gelde kan maken zonder daarvoor later de boete te moeten doen is ook al aan gruzelementen.

Op al deze punten is het hopeloos mis gegaan. Er zijn slagaderlijke bloedingen in het economische systeem opgetreden. En niet op één punt, maar op verschillende punten tegelijkertijd of kort na elkaar. Onze overheden, die nog veel meer van deze ontwikkelingen profiteerden dan wij, zijn wanhopig aan het proberen dit economische model aan de gang te houden. Ze staan direct klaar om waar een bloeding optreedt, deze te stelpen. Als gekken slepen ze doekjes aan.

Aan het bloeden doen ze gek genoeg niets.
Ik heb nog niet één politiek figuur horen roepen dat dit een normale, zelfs gezonde en noodzakelijke correctie is en dat wij het de laatste tijd domweg veel te goed hadden en dat deze welvaart deels op drijfzand gebaseerd was. Men wil ons nog steeds doen geloven dat het allemaal wel goed komt en dat als we hen nu maar de bloedingen laten stelpen met ons toekomstig belastinggeld het binnenkort weer business as usual wordt.

Er is niet één politieke partij die de waarheid verkondigd.

Denken ze dat wij van gisteren zijn ??
Wat valt er hier in deze democratie eigenlijk nog te kiezen ??