Marx ge-debunkt door een arbeider

Dit artikel is een reactie op: De gelegenheid die zich voordoet

Laat ik van deze gelegenheid gebruik maken om aan te tonen waarom Socialisme en Communisme een bedrog is en waarom artikelen die Socialisme propageren niets meer zijn als volksverlakkerij en propaganda.

In feite, kan het Communistisch Manifest worden gelezen, niet alleen als een aanklacht tegen het kapitalisme, maar ook als een lofzang op haar dynamiek.

In feite kan en hoort het Communistisch Manifest te worden gelezen als een poging om op filosofische wijze massale onteigening en onderdrukking te rechtvaardigen. Het is onrechtvaardig omdat geen mens, of een groep mensen in de vorm van een staat, het recht heeft om andermans eigendom te ontnemen. En die onteigening is precies waar het om draait in het Communistisch Manifest geschreven door Marx en Engels. Zie hier de tien regels die Marx en Engels nodig achten voor het implementeren van een Socialistische heilstaat.
Daarin word onder anderen gepropageerd dat;
**- uw grondeigendom wordt ontnomen

• er een zware, progressieve belasting dient te komen
• erfrecht volledig word afgeschaft

• er een arbeidsplicht voor iedereen geldt**

  Wat overduidelijk naar boven komt drijven met dit artikel, en Socialistische propaganda in het algemeen, is dat economische tegenspoed uit het heden en verleden door schrijvers word gebruikt om Socialisme en Communisme te rechtvaardigen. Een voorbeeld hiervan is de huidige economische recessie. Voor prekers van het Socialisme is dit het zoveelste bewijs dat kapitalisme heeft gefaald en dat Socialisme de enige uitweg is. Ten eerste is deze stelling onjuist omdat er heel sterk word gegeneraliseerd aan de kant van de Socialisten. Er zijn heel wat discussies en meningen gaande over de werkelijke oorzaak en uitloop van de crisis. Ten tweede zal men niet of nauwelijks de tien regels van het Communistisch Manifest aankaarten in hun pleidooi terwijl het wel hun beoogde uitgangspunt is. Misschien worden de tien regels niet vermeld omdat er een sterk afkerende reactie bij de lezer zal optreden? Maar door simpelweg te zeggen dat kapitalisme heeft gefaald getuigd van zo’n simplisme, dat zo’n uitspraak automatisch verdacht word van zieltjes winnen voor het Socialistische goed.

De slimste studenten gingen in financiën, niet in natuurkunde. De grootste gebouwen huisvesten computerschermen, en geen assemblagelijnen, laboratoria, studio's of klaslokalen. Zelfs ons voornaamste industrie, de fabricage van auto’s, zou ingrijpend moeten vernieuwen om iets maken wat we kunnen gebruiken - niet meer auto's, laat staan meer SUV's, maar meer windmolens, bussen en treinen.

Dit betoog klinkt in eerste instantie heel logisch, mooi en nobel. Maar dat is de truc van het schrijven van Socialistische propaganda. Wat de schrijvers hierboven werkelijk zeggen is dat de staat gaat bepalen wat er wel en niet gestudeerd, gebouwd en geproduceerd word. Vrij ondernemerschap en de vrije keuze voor opleiding komen daardoor in het geding, volkomen in overeenstemming met regels nummer 7, 8 en 10 van het Communistisch Manifest.

Maar het industriële kapitalisme - met wat hulp van het industrieel communisme - heeft geleid tot een niveau van milieuvernietiging die onze soort bedreigt, samen met talloze anderen. Het klimaat warmt op, het olieaanbod loopt op zijn eind, de woestijnen groeien en de zee stijgt en bevat steeds minder vis. U hoeft geen doemdenker te zijn om te zien dat bedreiging met uitsterven op de agenda staat.

Hierbij worden er wederom meerdere generaliserende aannames en verdraaiingen gemaakt door beide schrijvers. Ten eerste maken zij de fout door de beschuldigende vinger te wijzen naar het kapitalisme al de grote vervuiler. Het kromme hier in is dat er een onderscheid word gemaakt in de hoeveelheid vervuiling per -isme wat, aangezien de ernst van de zaak, nogal smakeloos is. Vervolgens gaan zij geheel in Al Gore stijl er van uit dat de opwarming van de aarde tot desastreuze gevolgen zal lijden met als toppunt, of dieptepunt, het uitsterven van de mens. Hiermee begeven zij zich op een lastig terrein want de voorspellingen, samen met de onderbouwing van die voorspellingen gehanteerd door het IPCC, worden door veel wetenschappers bestreden. Vervolgens wordt er de aanname gemaakt dat de aarde met al zijn/haar grondstoffen onvoldoende capaciteit huisvest om ieder mens op aarde te voorzien van eerste levensbehoeften waardoor wellicht een groot gedeelte van de mensheid kan uitsterven. Deze aanname is uitermate riskant omdat men niet zeker weet of de aarde wel of niet voldoende grondstoffen bezit om de gehele wereldbevolking te voorzien van eerste levensbehoeften. Dus praten zij hier over doemdenkers of zijn zij in werkelijkheid doemprekers met het doel de lezer te “overtuigen” van de noodzaak voor een allesheersende staat?

In deze situatie mensen (….) is de enige relevante vraag: hebben we een plan?

Deze zogenaamde “relevante” vraag is gebaseerd op de doempreek van de manipulerende schrijvers en is daarmee irrelevant. Maar mocht er uiteindelijk toch een plan gepropageerd worden, dat zal het plan, volledig in overeenstemming met het Communistisch Manifest, in zijn kern het ontnemen van andermans eigendommen waarborgen.

Laten we het gewoon op tafel leggen: dat hebben we niet. Tenminste wij kunnen geen blauwdruk voor het organiseren van de samenleving uit onze mouw schudden. In reactie op deze nalatigheid van onze kant, moeten we uitleggen dat het socialisme een idee was over de herinrichting van eigendom, van distributie en bestuur. Het veronderstelde dat er sprake was van veel bezit en distributie, maar niet dat men moest komen met een geheel nieuwe en ecologisch duurzame manier van leven.

Wat zij hier zeggen, of eigenlijk ronduit liegen, is dat zij geen plan hebben, máár wel een aantal voorwaarden waaraan plannen dienen te voldoen. Wellicht beseften de schrijvers dat zij zo nu en dan in hun artikel de nodige waarheid prijs moeten geven want het Communistisch manifest spreekt inderdaad over eigendom, distributie en bestuur. Maar zij zullen wellicht nooit vertellen wat zij werkelijk van plan zijn, of waren, met andermans eigendom. Want waar het uiteindelijk om draait is het ontnemen van ieders eigendom, die zogenaamd distribueren en tijdens het proces van onteigening bepalen hoe en door wie de distributie bestuurd word. Wat ik hieruit opmerk is dat de schrijvers misschien de discussie over eigendom terecht hebben verloren in het verleden. Maar in plaats dat de schrijvers toegeven dat onteigening pure diefstal is, gaan zij vervolgens wijzen op hun eigen economische, ecologische en dodelijke doempreek om de beoogde Socialistische heilstaat met al zijn diefstal alsnog goed te praten. Waar deze alinea naar hint is naar het plannen van een samenleving. Geheel volgens de 10 regels van Marx.

Maar we begrijpen wel (….) dat wij (….) ons eigen lot in handen moeten nemen.

Daar ben ik, en hoogstwaarschijnlijk de meeste lezers van het artikel, het helemaal mee eens. Maar het doel van het artikel is om met drogredenen de lezer te manipuleren, begrijpend dat er een gevoel van onrecht leeft onder de mensen, in het accepteren van het Socialistische gedachtegoed alsof door middel van diefstal de staat alle problemen zal oplossen.

We moeten het toegeven: we hebben niet eens een plan voor het proces dat de anarchistische waanzin van het kapitalisme moet vervangen. Ja, we hebben enige notie van hoe het zou moeten werken, gebaseerd op onze ervaringen met de burgerrechten beweging, de vrouwenbeweging en de arbeidersbeweging, evenals met talloze coöperatieve ondernemingen. Deze notie leunt op wat we nog steeds "participerende democratie" noemen, waarbij alle stemmen worden gehoord en alle mensen gerespecteerd worden.

Hoor en respecteer dan mijn stem in die veronderstelde Democratie als ik zeg dat niemand, ook de staat niet, andermans eigendom mag ontnemen voor de zogenaamde bestwil voor allen en dat mijn rechten en bezittingen worden gerespecteerd door iedereen, inclusief de staat.

Maar als socialisten weten we in welke geest dit grote project van collectief heil moet worden ondernomen, en die geest is solidariteit. Een antiek begrip kreeg nieuw leven in de campagne van Obama. De “Yes We Can!” chant was de slogan van de beweging van Verenigde Boeren Arbeiders en werd overgenomen door de vakbonden en andere organisaties om te benadrukken wat een groot aantal mensen kan bereiken door middel van collectieve actie. Zelfs Obama's relatief sussende oproepen voor een nieuwe inzet voor vrijwilligerswerk en dienstverlening aan de gemeenschap lijken tot een geest van "teruggeven" te hebben geïnspireerd. Als de intellectuele inhoud van het socialisme het idee van de democratische planning en de controle over onze toekomst voortbrengt dan is solidariteit de emotionele energiebron - het morele inzicht en de overtuiging dat hoe groot de uitdagingen ook zijn, wij dit samen moeten doen.

“Dit grote project van het collectief” waar de schrijvers op wijzen is de alles omvattende staat. In deze documentaire, gemaakt door een Texaanse schreeuwlelijk genaamd Alex Jones, word aangetoond dat Obama niks anders is dan een stro man wiens staf word bezet door een stel Wall Street -bankiers Kapitalisten. Het vreemde hiervan is dat veel Amerikanen claimen dat hun epicentrum van vrijheid zich al in een ver gevorderd stadium van Socialisering verkeert en dat Obama’s handelen niks anders is als Socialisme ondanks dat hij de Democratische scepter zwaait. Nog vreemder hierbij is dat de schrijvers het niet door hebben, of niet willen zeggen. Wat het nóg vreemder maakt is dat “Obama's relatief sussende oproepen voor een nieuwe inzet voor vrijwilligerswerk en dienstverlening aan de gemeenschap” vrijheid minnende Amerikanen de stuipen op het lijf jaagt want hijzelf en zijn Kapitalistische Staf Chef Rahm Emanuel pleiten voor verplichte dienstverlening voor jongeren tussen de leeftijden 18 en 25 wat verboden is volgens artikel 13 van het Amerikaanse grondwet. En vervolgens zitten de schrijvers te propageren dat het allemaal gewéldig is en praten in het laatste stukje van de alinea over het plannen van Democratie, terwijl zij eerder in het artikel pretendeerden geen plannen te hebben!

Nou kan ik mij zeer goed voorstellen dat het artikel een hoop mensen aanspreekt want de schrijvers spelen in op de frustraties die leeft bij niet alleen Amerikanen, maar bij iedereen in het westen. Deze frustraties zijn terecht want er spelen momenteel afgrijselijke zaken in de wereld en in onze eigen achtertuin. Prekers van het Socialisme weten dat al te goed en maken daar gebruik van om het Socialistische gedachtegoed te verkondigen aan iedereen die het maar wil horen. Maar wat een hoop mensen niet weten is dat het Communistische ideaal uw eigendom en uw manier van leven willen ontnemen want uw eigendom, hoe groot of klein, hoe waardevol of nutteloos, is wat u acht nodig te hebben voor een vrij en gelukkig leven.