Bloemlezing kritiek op plan Geithner.

Over het afgelopen week gepresenteerde plan van Obama/Geithner zijn hier al verschillende artikelen verschenen.
Er zijn tig manieren waarop je tegen dit plan aan kunt kijken, vooral omdat het ondanks alle bombarie over de details nog erg veel zaken onduidelijk laat. Hierbij een bloemlezing van de commentaren op dit plan.

Om te beginnen kritiek vanuit de bankwereld zelf:
Op Bloomberg stond een stuk met als bron een hoge ome van de Bank of America die aanrade bankaandelen na de rally van de afgelopen week te verkopen, voordat men erachter zou komen dat het Obama plan niet zou gaan werken.

Ook in Nederland is er kritisch over geschreven, dit artikel op Z24 van Kaj Leers is een voorbeeld. Vind het echter te summier en te weinig diepgravend.

Economisch Nobel prijs winnaar Joseph Stiglitz beweerde dat het plan simpelweg de bank verlizen op het konto van de VS belastingbetaler zou schrijven. Zijn benadering is nog redelijk simpel en straight forward, het zijn dee garanties die het hem doen.

Matt Yglesias schrijft dat het plan eigenlijk probeert de oude situatie te herstellen en dat dit een utopie is, waardoor het wel moet mislukken.

Onze "eigen" Willem Buiter schrijft op zijn blog voor de Financial Times dat de regering in de VS ten einde raad is en niets beters wist te verzinnen dan dit.
Zijn blog is overigens een absolute aanrader voor degenen die een onafhankelijke zeer geinformeerde onderbouwde mening wil lezen van een insider. Stukken zijn niet eenvoudig om te lezen, veelal technisch en lang, maar het verschaft veel inzicht en is de moeite meer dan waard.
Naast dit stuk heeft hij meer geschreven over dit onderwerp, zie zijn blog voor meer !

Na deze algemene verhalen over de mogelijke mislukkingen gaan we meer de Zaplog/Zapruder complot hoek in. Hoe kan dit plan op het eerste gezicht werken maar als men beter kijkt een absolute rooftocht blijken ? Er zitten in het plan, wat mijns inziens helemaal niet zo goed uitgewerkt en gedetailleerd is als men wel wil doen geloven, een aantal zwakke punten die zich kinderlijk eenvoudig kunnen laten misbruiken.

Kerl Denninger heeft een mogelijk scenario beschreven en dit direct maar in een brief aan de ombudsman van de toezichthouder gegoten. Het komt neer op het vervalsen van het veilingsysteem. Doordat bieders op pakketten schuld dezelfde kunnen zijn als de aanbieders, is oneigenlijke prijsopdrijving, waarvoor dus de VS belastingbetaler garant staat, een reëel risico.

Steve Randy Waldman, de schrijver van Interfluidity, heeft een variant op dit thema bedacht. Hij denkt dat financiële instellingen kleine verliezen nu zullen nemen om later enorme winsten te kunnen behalen, wederom op kosten van de overheid/belastingbetaler. Dit scenario is ingenieuzer want lastiger te doorzien dan het vorige.
Aan het eind van zijn artikel geeft hij ook nog andere links naar artikelen waar ditzelfde thema besproken is.

Dit is een bloemlezing van de stukken die er te vinden zijn.
Heb een enorme berg gelezen de afgelopen dagen en vind dit de meest waardevolle. De meningen lopen nogal uiteen.
Als er een algemene lijn uit gehaald kan worden is het: eerst zien en pas dan geloven.
De experts zijn vooral sceptisch over de langere termijn. Men ziet wel mogelijkheden om op korte termijn met dit plan de markt tot bedaren te brengen, maar erkent ook dat dit idee op geen enkele manier bij zal dragen tot de structurele oplossing van het probleem.