De nieuwe realiteit

Vorig jaar is de economische wereld en daarmee ook de rest fundamenteel veranderd. De mechanismen waarop de economie gebouwd is, voornamelijk krediet, werken niet meer.
Banken willen niet meer uitlenen, consumenten en bedrijven geen uitgaven meer met geleend geld doen. Er is een keerpunt geweest.
Nu de kredietmarkt in elkaar geklapt is, zullen de bouwstenen van dit bouwwerk, de valuta, op afzienbare termijn ook imploderen.
Dit zal op termijn ook de machtsbalans in de wereld doen veranderen en uiteindelijk alles op de kop zetten.

De markt weet dit al lang en geeft daar blijk van door in elkaar zakkende aandelenbeurzen, enorme volatiliteit op de valutamarkten, grondstofprijzen waar geen peil op te trekken valt, sterk afnemende handelsvolumes en meer van dat soort ontwikkelingen. Sla een krant open en vul dit rijtje maar aan… Hoe de nieuwe realiteit eruit zal zien weet op dit moment nog niemand. Of er weer een goudstandaard zal komen, een wereldmunt, of de euro zal overleven, het is allemaal ongewis. Wie de nieuwe wereldmacht wordt is ook ongewis. Blijft het de VS, wordt het China of een outsider als Rusland met de enorme olie- en gasreserves, wie het weet mag het zeggen.

Onze leiders zijn ondertussen bezig tegen beter weten in te proberen de oude structuren overeind te houden.
Als kippen zonder koppen bedenken ze de ene noodmaatregel na de andere. Ook in de media en de wetenschap is men vooral bezig de huidige malaise te omschrijven en de oorzaken te benoemen. Er wordt vooral veel gezag toegekend aan degenen die de crash zagen aankomen. Of dat ook degenen zijn die weten hoe het nu verder moet is maar zeer de vraag, terwijl daar op dit moment het meest behoefte aan is.
Veel te weinig naar mijn smaak wordt er tijd en energie besteedt aan het bedenken en ontwikkelen van ideeën en structuren voor na de crash. Als dat al gedaan wordt vindt dit plaats achter gesloten duren van een G20 top, een Bilderberg conferentie of in de wandelgangen van de VN of Brussel. Het grote probleem daarbij is dat het dus wederom de huidige grootmachten zijn die het nieuwe systemen zullen gaan bepalen. Men schijnt nog steeds niet te kunnen geloven dat de “world as we know it” binnenkort niet meer zal bestaan en dat dit enorme kansen biedt om zaken beter aan te pakken.

Als al alternatieven worden aangedragen zijn het meestal heruitvindingen van oude systemen.
Nieuwe, frisse, creatieve ideeën kom je niet tegen. Het is oude wijn in nieuwe zakken, die ook nog vaak slechts van gerecycled materiaal zijn.
Een aantal jaren gelden is de kaart van Nederland gemaakt zoals deze er in 2020 uit zou gaan zien. Er moet iemand opstaan die dat ding in stukken scheurt en een nieuwe gaat maken.
In de politiek zullen discussies moeten ontstaan die gaan over wat te doen met de nieuwe realiteit.
Men moet ophouden met het krampachtig vasthouden aan de huidige, ten dode opgeschreven waarheden.

Er zullen harde, pijnlijke keuzes gemaakt moeten worden.
Om er één te benoemen: wat doen wij met de Europese Unie. Laten we de Spanjaarden, Ieren en nieuwe Oost Europese lidstaten verzuipen of zijn we bereid zelf een deel van onze welvaart in te leveren om ze te helpen.
Zijn we werkelijk bereid onze eigen kredietwaardigheid en spaarcenten in de waagschaal te stellen om de Euro overeind te houden of laten we het ding desintegreren ??
Voor beide scenario’s moeten plannen bedacht en ontwikkeld worden. Consequenties moeten in kaart gebracht en afgewogen worden.
Wat hebben we liever: een leeggeroofde pensioenspaarpot of een sterk teruglopende handel ? In tijden van overvloed is het heel gemakkelijk om solidair te zijn. Het wordt pas lastig als het tegenzit.

Alhoewel ik persoonlijk een enorm voorstander ben van een onderzoek naar de Nederlandse rol in het Irak drama, maak ik me veel meer zorgen over het feit dat men in Den Haag geen idee schijnt te hebben van hoe we verder moeten als deze ellende voorbij is. De Irak oorlog en de Amerikaanse agressieve koers lost zich in deze situatie vanzelf op, ze kunnen het zich binnenkort niet meer veroorloven…
Als men al ideeën over de toekomst heeft, weet men ze zeer goed verborgen te houden. De heren en dames buitelen over elkaar heen als het over het verleden en het heden gaat, over de toekomst is men angstvallig stil.
Regeren is vooruitzien…