Suhrawardi, het Licht, het Geweten, en de Ene God - weer eens wat anders dan postmodern cynisme

Handige oplossing yelamdenu ;) Nu kunnen on topic blijven ;-P

Er is niets en niemand aanbedenswaardig behalve God

Een interessante stelling ik vraag me namelijk, in alle oprechtheid, af of het werkelijk God's wil is om aanbeden te worden.

Persoonlijk geloof ik dat niet omdat juist het aanbidden de bron van religie is en religie staat voor willoze onderwerping.

Persoonlijk geloof ik dat God wil dat we van Hem houden ;)

"Er is niets en niemand aanbedenswaardig behalve God, die wij kennen in het licht van ons geweten."

Ook god niet, voor het geval dat hij/zij bestaat.

Aanbidden is denk ik
(1) een gevolg van een geminimaliseerde eigenwaarde
(2) en/of het niet voldoende om kunnen gaan/verklaren met / van de dagelijkse zaken door de eigen persoon.
(3) vaak de indoctrinatie vanuit ouders, die kinderen voor dat ze zelf kunnen nadenken al in een religieus harnas wringen.

In het eerste geval verklein je jezelf, onnodig. Door handelen ben jij de enige die een richting aan je leven kan geven.

In het tweede geval is de aanbidding een geval van compensatie. De verantwoordelijkheid die iemand over zijn eigen leven heeft wordt doorgeschoven naar hetgene wat aanbeden word. Dit blokkeert eigenwaarde, maar vooral oplossingen voor situaties. Daarnaast maakt het de persoon eenvoudig indoctrineerbaar, wat naar mijn mening het hoofddoel van veel religies is.

Het derde punt is mishandeling, en zou veel meer bestreden moeten worden in de goede zin van het woord, door bijvoorbeeld kinderen ondericht te geven in de achtergronden van diverse religies, in plaats van religieuze les..

Hoewel ik er wel degelijk van overtuigd ben dat er iets is van een bewustzijn, eventueel zelfs collectief, werkt het naar mijn mening averechts voor de ontwikkeling van dit bewustzijn het te aanbidden. Overigens ben ik van mening dat de mens vanuit zichzelf "goed" is.

Als dit bewustzijn dan van een god af zou komen, is die god dus een deel van jezelf, wat aanbidden in een nogal vreemd daglicht plaatst.

Persoonlijk geloof ik dat God wil dat we van Hem houden ;)

Hem, hem, hum,hum, hem, hem is masculien!!!

Persoonlijk geloof ik dat God wil dat we van Haar houden ;)

Laten we dat dus doen!

Ik heb géén idee Inanna of het een Hij of Zij is (en dat vind ik ook niet interessant) maar om Hem / Haar "Het" te noemen is ook weer zoiets ;)

Woa Yelamdenu, je hebt van mijn comment een hele post gemaakt! Pff nu alle foutlampjes proberen te sussen. Ik geloof dat dit citaat de foutlampjes wel samenvat:

Aanbidden is denk ik
(1) een gevolg van een geminimaliseerde eigenwaarde
(2) en/of het niet voldoende om kunnen gaan/verklaren met / van de dagelijkse zaken door de eigen persoon.
(3) vaak de indoctrinatie vanuit ouders, die kinderen voor dat ze zelf kunnen nadenken al in een religieus harnas wringen.

Het is niet constructief om, zoals PUncia doet, te vallen over een woord. Wanneer jij zegt "ik geloof dat God wil dat we van Hem houden" dan dekt dat wat mij betreft ook de lading. Hoeveel liefdesliedjes zijn er niet die lijken op aanbidding. Het is niet juist en getuigt ook niet van de meeste van jullie postmoderne opvoeding om zo erg op een woord te concentreren en de cpntext uit het oog te verliezen.

"Niets aanbedenswaardig" is de vertaling die meestal wordt gehanteerd voor de islamitische geloofsbelijdenis "la ilaha ila llah".

Wat de punten van Ragna betreft, wat je doet is iets wat in intellectuele en wetenschappelijke kringen de dood is van een gesprek. Je probeert immers iets anders terug te brengen tot iets waar jij al mee vertrouwd bent. Daarmee reduceer je het andere tot hetzelfde.

Dit wordt in (goede) postmoderne theorie sterk bekritiseerd als het probleem van de modernistische, positivistische wetenschappen.

Het is belangrijk een ander argument eerst te doorgronden en te ervaren voordat je het plaatst in het voor jou bekende kader.

Dat kan heel lang duren. Ik kom er morgen nog verder op terug inshallah.

Mwoah spiritualchange je husselt wat comments door elkaar :)
lees post 57780 van mij nog eens kritisch, dan lees je dat ik niet over een woord val maar het, in alle oprechtheid, in twijfel trek en er een andere inhoud tegenover stel ;-P

P. Uncia, dank.

ik vraag me namelijk, in alle oprechtheid, af of het werkelijk God's wil is om aanbeden te worden. Persoonlijk geloof ik dat niet omdat juist het aanbidden de bron van religie is en religie staat voor willoze onderwerping. Persoonlijk geloof ik dat God wil dat we van Hem houden ;)

Ik sluit me aan bij je stelling over houden van. Soms vergeet ik dat ik vaak onder moslims een vergelijkbare discussie voer, en ik dan jouw standpunt vertegenwoordig. Er is in de Islam ook historisch een debat tussen een mullah-kant en een mystieke kant. Ik neem evenzeer afstand van de mullah kant als jij. Mystici hebben altijd hun claims van persoonlijke liefde voor God moeten uitleggen voor de rechtbank (op aanklacht van godslastering).

Een verschil is wel dat ik het niet het onderscheid zou maken liefde - religie zoals jij doet. Ik ben ervan overtuigd dat religie mystiek bedoeld is. Wanneer je de mystiek vervangt door macht (wat ik denk dat jij benoemt als 'willoze onderwerping'), verandert een godsdienst in een afgodendienst, die juist weer sterk bekritiseerd wordt in bijvoorbeeld de Koran.

Dank dat je erop in wilde gaan. Voor andere lezers die niks kunnen met het begrip 'God' wilde ik nog zeggen dat het standpunt van Suhrawardi naadloos aansluit op dat van Robert Pirsig in zijn bestseller (maar daarom niet minder fundamentele) Zen and the Art of Motorcycle Maintenance. Pirsig spreekt daarin ook liever niet over God, maar de werkelijkheid die hij beschrijft en de plaats die hij eraan geeft in de filosofie is overeenkomstig het idee van 'God is het Licht' in de filosofie van Suhrawardi.

Geen probleem SpiritualChange ik persoonlijk vind het een interessant item en de moeite waard om er op in te gaan en vond het een handige oplossing van yelamdenu om er een topic van te maken.

Ik neem aan dat je het met me eens bent als ik stel dat milieu (afkomst) en opvoeding (scholing) maatgevend zijn voor karaktervorming en denkpatroon en (eventueel) persoonlijkheid.

Mijn denkpatroon, persoonlijke insteek en stellingname vind je terug in de content die op Zaplog en mijn site plaats, zoals mijn karakter en persoonlijkheid terug te vinden is in mijn comments en heb dus geen moeite of terughoudendheid om in te gaan op begrippen als geloof en God / Allah omdat deze voor mij wezenlijke entiteiten zijn.

Maar (na op je webstek gesnuffeld te hebben) onze perceptie over geloof, religie en God / Allah liggen ietwat uiteen. Mijn vader was beroepshalve filosoof en ik ben dus opgegroeid met Plato in plaats van de bijbel of koran. Dat maakt dat het accepten en geloven in een scheppend beginsel (eigenlijk) vanzelfsprekend is.

Dat dat scheppend beginsel, God / Allah, per definitie “LICHT” is cq vertegenwoordigd hoeft voor mij geen verder betoog maw een absolute waarheid waar zelfs niet over gediscussieerd hoeft te worden.

Blijft het punt waar onze gedachten over dat Licht verschillen en dat is de benadering en invulling van geloof cq gelovig zijn. Zoals gezegd ben ik van mening dat God / Allah niet aanbeden willen worden, de reden daarvoor is dat los van het gegeven dat aanbidden de bron van religie is, aanbidden afstand schept en derhalve tussenpersonen vraagt om die afstand te overbruggen.

Dus is mijn mening en instelling dat God / Allah willen dat liefde de basis is voor de relatie tussen mens en Schepper. Liefde evenwel is een intieme relatie waarin je je (in dit geval geestelijke) naaktheid toont en je je dus per definitie kwetsbaar opstelt en daar wil ik geen andere bij hebben middels kerk, religie of zg geestelijken.

Aan het eind van de rit en ik deze stoffelijke bekleding van mijn geest afleg zal ik verantwoording over mijn daden moeten afleggen, tenslotte heb ik een “vrije” wil en word niet door God / Allah gedwongen om het kwade te doen, op dat moment wil ik (en kan ik) niet zeggen “ja maar hij / zij heeft gezegd” het zijn en blijven nl mijn daden.

God / Allah zal dan, zeer terecht, zeggen dat mij verstand is geschonken om mijn daden te kunnen beoordelen en de wetenschap van goed en kwaad, dus onderscheid te kunnen maken wat wél en niet het “Licht” kan verdragen, mij was de keuze.

Ergo SpiritualChange, Ik hou van mijn Schepper met geheel mijn hart en geheel mijn ziel en dat om vele redenen, niet in het laatst omdat mij verstand is geschonken maar aanbid mijn Schepper niet en weiger absoluut iedere vorm van tussenkomst door derden ;-P

P. Uncia, ik geloof niet dat we van mening verschillen, en je hebt het prachtig verwoord.

Yeah :lol: was voor mijn doen een lange comment maar is een serieus item en ik vind het jammer dat er niet door meer Zappies op ingegaan word.

P.uncia groet je SpiritualChange :)

Met u zij ook de vrede, waarde P. Uncia ;P

Yelamdenu wijst in de kop wel op een essentieel punt, namelijk op de noodzaak van alternatieven. De lichtfilosofie biedt een alternatief op het modernisme doordat het relativiteit toelaat. Het biedt een alternatief op postmodernisme doordat het een uitgangspunt geeft voor waarheid. Het sluit aan bij de behoefte die bestaat (zie Zeitgeist) om het subject-object / lichaam-geest dualisme te doorbreken. Ook koppelt het waarheid direct aan ethiek, ook iets wat in westerse filosofie pijnlijk afwezig is geweest. Verrassend aan deze (13e eeuwse!) filosofie is dat het dingen verbijsterend precies beargumenteert.

Het lijkt me dus een zeer geschikte alternatief filosofisch uitgangspunt. Maar naast filosofische alternatieven zijn ook sociale en politieke alternatieven nodig; een uitdaging voor Zaplog lijkt me.

Wel SpiritualChange laten we het er op houden dat in deze tijd van zg "verlichting" er slechts sprake is van "kunstlicht" en oa de Bardo Thödol niet echt bekend is, netzomin als het Mahayana of het Hinayana, jammer, de reis naar binnen is veel interessanter dan de reis naar buiten ;)