<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

De Apocalyps die het Kapitalisme zichzelf aandoet deel 2

Een zichzelf verslindend beest

De kapitalistische staat heeft twee rollen al lang erkend door politieke denkers. Ten eerste, zoals elke staat moet het diensten verrichten die niet betrouwbaar kunnen worden ontwikkeld door middel van particuliere middelen, zoals de openbare veiligheid en ordelijk verkeer. Ten tweede, de kapitalistische staat beschermt de rijken tegen de armen, beveiligt het proces van kapitaalaccumulatie ten bate van het geldelijk belang, terwijl de eisen van de werkende bevolking worden genegeerd, zoals Debs waarnam vanuit zijn gevangenis cel.

Er is een derde functie van de kapitalistische staat die zelden wordt vermeld. Het bestaat uit het voorkomen dat het kapitalistische systeem zichzelf opeet. Kijk naar de kern tegenspraak waar Karl Marx reeds op wees, de tendens tot overproductie en crisis. In een economie toegewijd aan meer werken en beperkingen van lonen, om werknemers meer en meer te laten doen voor minder en minder, is er altijd het gevaar van een crisis. Voor het maximaliseren van de winst, moeten de lonen omlaag. Maar iemand moet de goederen en diensten worden geproduceerd kopen. Daarom moeten lonen ook op pijl gehouden worden. Er is een chronische neiging - zoals we nu zien - naar overproductie van de particuliere sector, goederen en diensten, en de onderbesteding van de werkende bevolking.

Daarnaast is er de vaak over het hoofd gezien zelfvernietiging door de geldspelers zelf. Bij geen controle verslindt de meer actieve component van het financiële systeem de minder georganiseerde bronnen van welvaart.

In plaats van aan geld te komen door het produceren van goederen en diensten, proberen de plunderaars direct de geld-stromen van de economie zelf af te tappen. Tijdens de jaren 1990 waren we getuige van de ineenstorting van de hele economie in Argentinië toen ongecontroleerde vrije marketeers ondernemingen stripten, enorme bedragen in de zak staken, en de productiecapaciteit van het land in diggelen lieten vallen. De Argentijnse staat, volgepropt met een zwaar dieet van de vrije markt ideologie, stagneerde in haar functie van het redden van het kapitalisme van de kapitalisten.

Enkele jaren later, in de Verenigde Staten, kwamen de multi-miljard-dollar plunderingen gepleegd door samenzweerders bij Enron, WorldCom, Harkin, Adelphia, en een tiental andere grote bedrijven aan het licht. Spelers zoals Ken Lay veranderden succesvolle ondernemingen in wrakken, poetsten banen weg alsmede het spaargeld van duizenden werknemers en staken miljarden in hun zakken.

Deze dieven werden gepakt en veroordeeld. Is dat niet het kapitalisme zichzelf corrigeert? Niet echt. De vervolging van deze misdadiger - in ieder geval te laat - is een product van de democratische verantwoordelijkheid en transparantie, niet van het kapitalisme. Van zichzelf is de vrije markt een amoreel systeem.

In de crisis van 2008-09 creëerde het opgelopen financieel overschot een probleem voor de geld-klasse: er waren niet genoeg mogelijkheden om te investeren. Met meer geld dan ze wisten wat ermee te doen, stortten de grote investeerders enorme bedragen in niet bestaande huizenmarkten en andere riskante avonturen, gegoochel met ‘hedge funds’, derivaten, hoge rendementen, roofleningen, en wat niet al.

Onder de slachtoffers waren andere kapitalisten, kleine beleggers, en de vele werknemers die miljarden dollars verloren via sparen en pensioenen. Bernard Madoff was misschien is de belangrijkste rover. Beschreven als "een jarenlange marktleider in de sector financiële dienstverlening," runde Madoff een frauduleus fonds dat $ 50 miljard weghaalde bij vermogende beleggers, en ze terug betaalde “met geld dat er niet zou zijn, "zoals hij zelf zei. De plutocratie verslindt haar eigen kinderen.

In het midden van de crisis in oktober 2008 tijdens een zitting van het Congres, erkende voormalig voorzitter van de “Federal Reserve” en orthodoxe vrije markt vazal Alan Greenspan dat hij had vergist door te verwachten dat geldbelangen - kreunend onder een immense accumulatie van kapitaal dat ergens moet worden geïnvesteerd – plotseling terughoudend zouden worden.

De klassieke laissez-faire-theorie is zelfs meer dan Greenspan belachelijk gemaakt. De theorie beweert dat iedereen moet streven naar zijn eigen egoïstische belangen zonder terughoudendheid. Deze ongebreidelde concurrentie wordt verondersteld maximale voordelen te produceren voor iedereen, omdat de vrije markt wordt beheerst door een wonderbaarlijke goedaardige "onzichtbare hand" die collectieve opbrengsten optimaliseert. ( "Greed is good.")

Is de crisis van 2008-09, veroorzaakt door een chronische tendens tot overproductie en hyperfinanciële accumulatie, zoals Marx het zou benoemen? Of is het de uitkomst van de persoonlijke hebzucht van mensen als Bernard Madoff? Met andere woorden, is het probleem systemisch of individueel? In feite sluiten deze twee elkaar niet uit. Kapitalisme creëert de veile daders, en beloont de meest gewetenloze onder hen. De misdaden en crises zijn geen abnormale afwijkingen van een rationeel systeem, maar het omgekeerde: zij zijn de rationele uitkomsten van een in wezen irrationeel en amoreel systeem.

Erger nog, de daaruit voortvloeiende multi miljard dollar regering “bailout” zelf wordt omgezet in een kans voor plundering. Niet alleen faalt de staat in zijn regulering, het wordt zelf een bron van plundering, grote sommen geld trekken uit de federale geld machine, de belastingbetaler laten bloeden.

Degenen die ons uitschelden voor "naar de regering rennen voor een aalmoes" rennen zelf naar de regering voor een aalmoes. Het Amerikaanse bedrijfsleven heeft altijd genoten van steunsubsidies, leninggaranties, en andere staats- en federale subsidies. Maar de 2008-09 "reddingsoperatie" bood een record aanslag op de publieke trog. Meer dan $ 350 miljard werd naar de maan geholpen door een rechtse secretaris van de Schatkist en gegeven de grootste banken en financiële huizen zonder enige controle - niet te vergeten de meer dan $ 4 biljoen die afkomstig zijn van de Federal Reserve. De meeste van de banken, waaronder JPMorgan Chase en Bank of New York Mellon, verklaarden dat zij niet de bedoeling hadden iemand te laten weten waar het geld heen ging.

De grote banken gebruiken een deel van de bailout, weten we, om kleinere banken te kopen en overzeese banken te steunen. CEO's en andere bancaire top mensen geven bailout fondsen uit aan fantastische bonussen. Ondertussen gooien grote bailout begunstigden zoals Citigroup en Bank of America tienduizenden werknemers op straat, wat de vraag oproept: waarom krijgen ze al dat geld eigenlijk?

Honderden miljarden werden uitgekeerd aan de mensen die de ramp hebben veroorzaakt, de woningmarkt verschrompelde verder, krediet bleef verlamd, de werkloosheid verslechterde en de consumptieve bestedingen zonken tot een dieptepunt.

Het vrije markt kapitalisme is door haar aard een ramp die ons te wachten staat. De essentie ervan is de transformatie van de levende natuur in de bergen koopwaar en koopwaar in dood kapitaal. Wanneer het kapitalisme volledig aan zijn eigen doelen wordt overgelaten, dicht het zijn verspillingen en toxiciteit toe aan het grote publiek en aan de natuurlijke omgeving - en uiteindelijk begint het zichzelf te verslinden

De enorme ongelijkheid in de economische macht die er bestaat in onze kapitalistische samenleving vertaalt zich in een enorme ongelijkheid van de politieke macht, wat het des te moeilijker maakt om de democratische regels toe te passen.

Als de paladijnen van het kapitaal willen weten wat er werkelijk hun wijze van bestaan bedreigt dan is dat hun manier van leven, hun grenzeloze wijze van diefstal van hun eigen systeem, het vernietigen van het fundament waarop ze staan, en van de gemeenschap waardoor zij zo rijkelijk worden gevoed
_________________
Michael Parenti's recente boeken: Contrary Notions: The Michael Parenti Reader (City Lights); Democracy for the Few, 8th ed. (Wadsworth); and God and His Demons (forthcoming). Voor verdere informatie, bezoek zijn website: www.michaelparenti.org.

www.worldproutassembly.org