Intifada - en dan nu de waarheid, insjallah

Het schijnt dat er een aantal mensen waren die het niet netjes vonden van volksvertegenwoordiger Van Bommel (club: SP) om op te roepen tot een "intifada" tegen de Israëlische agressor.

Intifāḍa is de Arabische stam VIII (ntafaḍa) van de wortel nafaḍa (نفض) met de basisbetekenis "schudden". Het werkwoord ntafaḍa kent o.a. als afgeleiden intifāḍ ("het schudden, het gebeef, het bevend ontwaken") en intifāḍa ("het beven, een (politieke, sociale) bewustwording").

De meer specifieke betekenis van "volksopstand" kreeg het woord intifāḍa weliswaar niet uitsluitend dankzij de Palestijnse, voor het grootste deel geweldloze volksopstand tegen de Israëlische bezetting en vernedering. Maar deze volksopstand kan niet begrepen worden zonder de dimensie van het ontwaken erbij te betrekken.

De generatie die midden jaren 1980 was opgegroeid in de door Israël bezette Palestijnse gebieden keek anders dan haar ouders aan tegen de Israëlische overheersing. Hadden hun ouders nog meer dan één bewind gekend, en hun grootouders wellicht nog Turkse, Engelse, Jordaanse bewindvoerders de scepter zien (proberen te) zwaaien, alles wat de generatie die in de jaren 1980 in opstand kwam ooit had gekend was de bezetting van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook door het Israëlische "verdedigings"leger.

Onder zulke omstandigheden heb je misschien minder de neiging dan je ouders om de zaken door een "er is niets nieuws onder de zon"-bril te bekijken. Het wordt in de Israëlische propaganda uiterst vakkundig onder het tapijt geveegd, maar het verzet van Palestijnse jongeren tegen het Israëlische bezettingsleger is zo goed als geweldloos. Het gooien van stenen door kinderen en tieners vergelijken met gehelmde scherpschutters met kogelvrije vesten in pantserwagens en tanks is niet alleen bespottelijk, het is ook nog eens misdadig. Niet alleen heeft elk mens het recht zich te verweren tegen vernedering, moord, onderdrukking, marteling, de sloop van huizen, diefstal van land, vergiftiging van waterputten en landerijen, verwoesting van boomgaarden, blokkades van wegen en straten, avondklokken, enzovoort; maar ook niemand heeft het recht een ander zijn rechtmatige verzet daartegen te ontzeggen.

Met de ongekende arrogantie van een volleerde racist is het misschien mogelijk de Palestijnen het recht zich te verzetten te ontzeggen. Misschien moeten de donkere mensjes zich gewoon aanpassen aan het bezetten van hun land door blankere, Europesere, joodsere mensen die bovendien veel beter propaganda kunnen bedrijven.
Maar wie daar geen zin in heeft, en wie de menselijkheid voor ogen heeft, in plaats van het belonen van agressie, arrogantie, botheid, gewelddadigheid, cynisme, roofzucht en haat, heeft geen keus. Die heeft geen keus dan te beseffen dat ook de Palestijnen het recht hebben zich, desnoods, gewapend te verzetten tegen bezetting, belegering, en vernedering.

In de jaren 1980 was er het ontwaken van de Palestijnse jongeren voor nodig, het besef dat zij de bezetter van zich af moesten schudden. Het enige wat er nu nog nodig is, is het ontwaken van gewone Europeanen en gewone Amerikanen. Zonder de handel met de VS en Europa vindt Israël het een stuk minder gezellig in het Midden-Oosten. Een boycot is het minste wat je kunt doen.