<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)
Fotojokken is als dopinggebruik
Het is verbazingwekkend hoe naïef sommige mensen reageren op het verschijnen van gefotojokte foto’s in kranten. Hebben deze mensen dan geen flauw benul? Komen deze mensen dan echt uit een ei of is het geveinsde verontwaardiging?
Fotojokken is het gebruik van bijvoorbeeld digitale fotobewerking om een journalistieke foto zodanig te veranderen dat de gewenste boodschap beter wordt overgebracht of er meer geld mee kan worden verdiend dan met de oorspronkelijke foto. Fotografen maken zulke foto’s zodat krantenredacties sneller hun beelden kiezen. Redacties kopen de foto’s zodat hun kranten en bladen beter worden verkocht. Bedrijven en regering laten ze maken zodat ze gemakkelijker hun producten of oorlogen kunnen verkopen aan het grote publiek. Fotojokken gaat veel verder dan alleen maar wat photoshoppen: het is het bewust manipuleren van een scene, beeld of registratie waarvan wordt verwacht dat het een zo objectief mogelijke weergave van een gebeurtenis is. In kunst is het toegestaan (daar wordt geen waarheid geïmpliceerd en kun je niet jokken), in reclame wordt het geaccepteerd (reclame wordt toch al gezien - maar nooit doorzien - als liegen) en in journalistiek doet iedereen er heel schizofreen over. Journalistiek zou objectief moeten zijn maar dat integriteit en journalistiek twee woorden zijn die elkaar moeilijk verdragen, weet iedereen sinds het gecoördineerde media-offensief voorafgaande aan de Irak-oorlog. Aan de ene kant wordt er heel verontwaardigd gedaan over fotojokken aan de andere kant is bijvoorbeeld embedded journalism volledig geaccepteerd. Het laatste is een nog veel structurelere vorm van liegen dan het fotojokken.