Beste Bea

Beste Bea,

Ik ben ten einde raad. Op de een of andere manier schijnt het onmogelijk te zijn om een naar mijn mening relatief simpele handeling te verrichten. Wat ik ook verzin, waar ik ook aanklop, overal loop ik tegen muren van onbegrip en tegenwerking aan. Werkelijk onbegrijpelijk, mijns inziens. Ik heb namelijk het volgende eenvoudige verzoek:

Ik wil graag mijn abonnement op het nederlands staatsburgerschap opzeggen. Na ruim dertig jaar lid geweest te zijn van uw vereniging ben ik tot de conclusie gekomen dat ik niets meer met deze club te maken wil hebben. Terugkijkend op bovengenoemde periode kan ik slechts concluderen dat mijn abonnementsgeld verbrast is aan diensten en goederen die mijn bestaan zogenaamd ten goede zouden komen. Weeg ik alle plussen en minnen van mijn lidmaatschap af, dan kom ik door het ontbreken van plussen op een bedroevend negatief eindresultaat uit. En aangezien ik mijzelf als relatief weldenkend individu beschouw, kan de conclusie er maar eentje zijn: overboord met dat belachelijke abonnement.

Nu heb ik deze stelling voorgelegd aan enkele medewerkers van uw vereniging. Tot mijn grote verbazing blijkt dat ik mijn abonnement helemaal niet beëindigen! Een van uw medewerkers wist het zelfs nog wat erger te maken: als ik niet aan mijn abonnementsgeld voldoe, dan zal ik binnen niet al te lange tijd onaangenaam worden verrast door wat andere medewerkers van uw clubje. Die mij dat abonnementsgeld dan alsnog, op waarschijnlijk gewelddadige wijze, afhandig zullen maken.

Hier ben ik toch wel enigszins van geschrokken. Als ik bijvoorbeeld bij een zorgverzekeraar een verzekering afsluit en deze verzekeraar maakt er het spreekwoordelijke potje van, dan verwacht ik niet dat ik gedwongen word mijn abonnement te behouden. En al helemaal niet dat die verzekeraar mij bij weigering thuis komt bezoeken en met hardhandige hand alsnog beslag weet te leggen op mijn bescheiden bezittingen.

Lacherig reageren op de reactie van uw medewerkers had helaas niet het beoogde resultaat: er ontstond al vrij snel een wat geïrriteerde sfeer en de wijd opengesperde, met bloed doorlopen ogen stelden mij zeker niet gerust. Dus ben ik snel op zoek gegaan naar andere manieren om toch maar zo spoedig mogelijk van dit onvrijwillige abonnement af te komen. Zoals deze noodkreet waarschijnlijk wel duidelijk maakt, is dat mij tot op de dag van vandaag nog niet gelukt.

Ik wil dus graag van dit sociale contract af en dan wel graag in levende en vrije vorm. Toen ik vol goede hoop en levenslust mijn moeder verliet, heb ik niemand mogen ontvangen die mij dit contract heeft voorgelegd. Ook mijn ouders is vantevoren niets gevraagd. Ik moet dus concluderen dat ik zonder mijn weten en bijzijn een contract heb afgesloten waar ik op geen enkele manier onderuit kan. Hoewel ik commercieel-technisch een buiging moet maken voor uw marktstrategie –een gemiddeld bedrijf zou hier een moord voor doen- moet ik hier toch ernstig mijn vraagtekens bij zetten.

Het feit dat iedereen stilzwijgend zijn of haar abonnement maandelijks verlengt, wil absoluut niet goedpraten dat uw vereniging door uw voorouders met geweld aan onze voorouders – en dus ons- is opgedrongen. Dat (en de huidige prestaties van uw genootschap) met de mantel der liefde bedekken is uiteraard een optie, maar voelt toch een beetje als een dochter die haar vader een leven lang van incest en mishandeling blijft vergeven. Is mogelijk uiteraard, maar ik krijg niet het idee dat dat het psychisch of sociaal welzijn van deze dochter ten goede zal komen. Een beetje de wereld op zijn kop, vindt u niet?

Maar verdomd, uw vereniging lijkt te bestaan bij de gratie van deze omgekeerde wereld. Uw abonnement is niet vrijwillig. Er is geen mogelijkheid tot opzeggen van dit wurgcontract. Uw vereniging kan zonder problemen ingrijpende beslissingen nemen zonder echt ledenoverleg. De contributie verhogen heeft uw club verheven tot een bijna heilige doelstelling. Mochten uw leden het hiermee oneens zijn dan hebben zij hele dikke pech. En bij tegenwerking krijgt men de belofte om een van uw speciaal ingerichte clubhuizen voor langere tijd verplicht te mogen bezoeken.

Ik kan mij sowieso niet vinden in uw opvattingen wat betreft het handhaven van orde en macht maar zelfs als ik mij probeer te verplaatsen in uw gedachtenkronkels, dan nog kom ik niet tot een bevredigend resultaat. Het betalen van abonnementsgeld heeft absoluut niet het beoogde resultaat en leidt in ongeveer alle gevallen juist tot een vermindering van de kwaliteit van de door u geleverde “diensten”. Daarbij gebruikt u ons abonnementsgeld ook nog eens voor zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Een van deze zaken is oorlog of het participeren in oorlogen die door andere verenigingen opgezet zijn.

Alleen het woord oorlog of een nauw gerelateerde term als geweld maken mij al fysiek onpasselijk. Ik wens niets maar dan ook niets met dit hele fenomeen te maken te hebben. Maar uw vereniging denkt daar blijkbaar heel anders over en volgt laf de op lucht gebaseerde ideologie van andere clubjes om bepaalde landen binnen te vallen en de mensen daar te vermoorden of wederom aan uw onvrijwillige lidmaatschap te onderwerpen. Met mijn abonnementsgeld.

Ik wens op geen enkele manier bij te dragen aan een systeem van politieke partijen waarbij slechts een flinterdunne schijn van inspraak wordt opgehouden. Het stemmen op bepaalde heerschappen die bepaalde subclubs binnen uw grote club bezetten, is mijns inziens een wanstaltige vorm van het in stand houden van moderne slavernij. De illusie dat uw leden ook maar enige inspraak hebben, al wordt deze door bijna alle leden van uw vereniging zonder al te aanwezige revolutionaire acties domweg geslikt, is gebaseerd op niets. Iedereen met enig historisch besef ziet dat uw vereniging geen enkele vooruitgang heeft geboekt en dat positieve verworvenheden die tegenwoordig aan uw vereniging worden toegeschreven, allemaal afkomstig zijn van burgers met progressieve gedachten betreffende het welzijn van de hele soort. Zaken als universeel stemrecht waarmee u tegenwoordig zo dweept zijn zwaar bevochten door de burgers en pas na lange tijd heeft uw vereniging met veel morren besloten deze eisen in te willigen. En eigenlijk werkte het uiteindelijk nog in uw voordeel ook. Een “tevreden” lid is tenslotte een veel productiever lid, niet?

De laatste paar jaren zijn vertegenwoordigers van uw vereniging nog een stapje verder gegaan wat betreft het onderdrukken van haar leden. Ik wil daar even op wijzen omdat het van een vrij stuitende houding richting deze leden getuigt. Waren wij voorheen nog enigszins gewaardeerde leden voor het abonnementsgeld dat wij opbrachten, tegenwoordig houdt uw club die schijn ook niet meer op: wij burgers zijn allemaal mogelijke terroristen en dienen daarom nog verder in onze vrijheden en verworvenheden beperkt te worden. Wederom de wereld op zijn kop. Een guitige documentaire van niet al te lang geleden wist het mooi te zeggen: er sterven per jaar meer mensen aan een pinda-allergie dan aan terrorisme. In hoeverre dit daadwerkelijk klopt dient natuurlijk bezien te worden maar het geeft wel een indicatie van de ernst van het zogenaamde probleem.

Aangezien u het waarschijnlijk druk heeft met het beramen van meer beperkende maatregelen tijdens het vieren van Bilderbergeresque vakantietochtjes, zal ik niet verder uitwijden betreffende het falen van uw vereniging. Ik ben zelfs bereid de recente monsterlijke afgang betreffende uw clubs “ingrijpen” in de financiële crisis niet verder aan te stippen. Om dus terug te komen op de kern van mijn verhaal: ik wil van mijn abonnement af. Ik heb de door uw club opgelegde voorzieningen niet nodig; die regel ik zelf wel. Dan kan het waarschijnlijk nog een stuk goedkoper en kwalitatief beter ook.

Ter verduidelijking zomaar een voorbeeld: toen bleek dat mijn oma enige tijd geleden na een onfortuinlijke val compleet verwaarloosd werd in het ziekenhuis, hebben wij als haar familie aan de bel getrokken. De mensen daar konden er niets aan doen, dat bleek al snel. Beperkte mankracht en degelijke. Het had weer eens te maken met uw vereniging. Vervolgens hebben mijn familieleden en ik besloten haar verzorging op ons te nemen maar dat hadden natuurlijk al veel eerder kunnen doen. Had heel veel ellende en weggegooid geld – zorg die nooit verleend is maar waar wel contributie voor betaald is- gescheeld.

Wat betreft aspecten als educatie kan ik kort zijn: ik schaam mij diep voor het onderwijs dat ik heb ontvangen. Volledige aspecten van onze geschiedenis zijn zwaar verkracht of simpelweg verzwegen omdat ze waarschijnlijk niet al te best in de verenigingsannalen naar voren zouden komen. Tijdens economieles is mij nooit verteld wat een belachelijke constructie ons financiële systeem eigenlijk wel niet is. Kleinigheidjes als “ons geld vertegenwoordigt geen waarde maar schuld” zijn van die juweeltjes waar een heldere scholier best wat mee kan. Dat ik dat soort dingen uiteindelijk zelf moet uitvinden onderschrijft wederom mijn punt: stik maar in jullie verenigingspropaganda, ik zoek het zelf wel uit. Ik zal uw vereniging nooit gaan versterken met extra leden - dat kan ik mijn geweten echt niet aandoen - maar mocht ik theoretisch gesproken nazaten voortbrengen, dan zou ik het niet over mijn hart kunnen krijgen hen naar uw herprogrammeringscursussen te sturen. Oh wacht, leerplicht. Dat zou dan weer dwang worden naar ik aanneem?

Als u uw organisatie zou willen verdedigen door het aandragen van argumenten betreffende, ik noem maar wat, mijn gebruik van uw wegennet, dan kan ik daar kort en bondig over zijn. Stuurt u mij aan het eind van elk jaar maar een factuur met daarop duidelijk aangegeven welke kosten er precies gemaakt zijn. Dan betaal ik braaf mijn deel. Zo werken die dingen tenslotte in een volwassen maatschappij als de onze.U verricht vrijwillig een dienst voor mij, ik betaal u vrijwillig het daarvoor verschuldigde bedrag. Lijkt me een eerlijke zaak. Bovendien mag u bovenstaande verrekenmethode voor al uw “diensten” toepassen, voor zover ik daar op geen andere manier aan kan komen.

Kortom beste Bea, ik zou graag vernemen hoe ik mijn abonnement zo spoedig mogelijk kan beëindigen. Liever vandaag dan morgen. Ik wens de rest van mijn leven door te brengen in een staat van relatieve mentale rust en wil niet continu verplicht en overbodig geconfronteerd worden met een compleet verziekt systeem. Heeft uw vereniging geen last van nog een extra lid, heb ik geen last van uw clubje en haar fundamentalistische aanhangers. Lijkt me een eerlijke deal.

Ik hoop spoedig iets van u te horen.

Met vriendelijke groeten,

Een bezorgde Chielosos.

p.s.: Als ik u beledigd heb door u af en toe met uw voornaam aan te spreken; dat is er helaas helemaal ingesleten. Mijn excuses. Ik heb de vervelende neiging om personen met wie ik sexuele omgang heb (cq. door wie ik genaaid word) bij hun voornaam te noemen. Dan weet u dat.