<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

Shell: een olieramp in de Niger Delta

Uit de documentaire serie The Prize, en met name het laatste deel, bleek dat de olie-industrie kan leiden tot grote milieurampen. De oliewinning in Siberië en Bakoe werd genoemd als voorbeeld, maar in Afrika maken westerse maatschappijen zich schuldig aan een zelfde roofzuchtige mentaliteit. Dit blijkt duidelijk uit de geschiedenis van Nigeria, waar de Shell een groot belang heeft in de oliewinning. De oliebronnen liggen in de delta van de Niger, met name in Rivers State, met als hoofdstad Port Harcourt. In Nigeria leidt de olie-industrie leidt tot verspilling, vervuiling en bittere armoede voor de bevolking.

Nigeria was ooit een Engelse kolonie. In 1956 werd er olie ontdekt in de Niger Delta en Westerse oliemaatschappijen kwamen het land binnen. In 1960 werd Nigeria onafhankelijk, er werd een federale staat gevormd, bestaande uit drie deelstaten, in een gebied waar talloze volkeren woonden. Het land vormde geen eenheid en dat leidde tot corruptie. In 1971 werd Nigeria lid van de OPEC en in 1977 werd er een staatsmaatschappij voor de olie opgericht. Met buitenlandse leningen werden o.a. pijpleidingen aangelegd, waardoor Nigeria nu grote schulden heeft. Het land is straatarm, ondanks de rijkdom aan olie!

De Niger Delta was ooit beroemd om zijn palmolie. De oostelijke delta is het stamgebied van de Igbo, zij zijn Christenen, hun politieke partij was het NCNC, maar in de regering vormde deze partij een minderheid. De in het noorden wonende Hausa zijn veel talrijker, zij zijn Moslims en hun partij, het NPC, was aan de macht. In 1966 pleegden militairen van de Igbo een coup, wat leidde tot een burgeroorlog. Nadat de Hausa in het noorden van Nigeria een bloedbad hadden aangericht onder de aldaar wonende Igbo, vluchtten alle Igbo terug naar hun stamgebied en riepen er in 1967 de republiek Biafra uit. De Hausa beheersten de landbouw en veelteelt, zij antwoordden met een voedselboycot. Tijdens de drie jaar durende oorlog stierven velen in Biafra van de honger. De internationale gemeenschap weigerde Biafra te erkennen, het land moest in 1970 capituleren en maakt sindsdien weer deel uit van Nigeria.

De economie van Nigeria is vrijwel volledig afhankelijk van de olieproductie en deze is vrijwel geheel in handen van de Shell. Als gevolg van de oliewinning heeft Nigeria grote milieuproblemen. Door lekkages van olie uit pijpleidingen komt er ruwe olie in de natuur terecht. Delen van het mangrovebos zijn hierdoor verwoest en het drinkwater is vervuild. Een ander probleem is het zogenaamde affakkelen. Bij het winnen van de olie komt aardgas vrij en de "goedkoopste" oplossing voor de Shell is het verbranden van dit gas. De lucht wordt daardoor ernstig vervuild, wat ten kostte gaat van de gezondheid van de bevolking. De hoeveelheid gas die wordt verbrand is gelijk aan een kwart van het totale verbruik in Groot-Brittannië. Shell zou het gas ook kunnen verwerken tot vloeibaar gas, dat verkocht kan worden, maar dat vergt investeringen. In Europese landen is het verboden om gas te verbranden bij het winnen van olie.

In Ogoniland in Rivers State werd reeds in 1957 olie gevonden, dat door Shell werd gewonnen. Daar waar Shell wilde boren, werd de bevolking eenvoudig verjaagd en het milieu in dit gebied raakte volkomen verziekt. In 1993 organiseerde de Movement for the Survival of the Ogoni People (MOSOP) vreedzame protestmarsen, onder leiding van Ken Saro-Wiwa. De regering beantwoordde deze protesten met grof geweld, waarin 2.000 Ogoni werden gedood en 100.000 Ogoni moesten vluchten. Ken Saro-Wiwa werd aangeklaagd en in 1995 op een valse aanklacht ter dood veroordeeld. Zijn executie leidde tot internationale verontwaardiging en het Ogoni-volk verjoeg de Shell van haar grond.

Don't let Shell Kill Again duurt 6 plus 7 minuten.

Ogoniland, waar de olie wordt geweigerd duurt 3 minuten.

De problemen waren niet opgelost, ze werden alleen maar groter. In december 1998 kwamen de Ijaw, die in de westelijke delta wonen, in opstand tegen de armoede, de vervuiling en de Shell. Geweldloze protesten hielpen niet en sommige mensen gingen over tot geweld. Ook de ontvoering van blanken om hen tegen losgeld vrij te laten, werd populair. De opstand leidde in november 1999 tot de volledige verwoesting van de stad Odi door het Nigeriaanse leger, in de zogenaamde Odi Massacre.

Oil Turmoil duurt 20 minuten

[googlevideo]5716346138363045546[/googlevideo]

Om een einde te maken aan de slechte sociale condities werd in 2000 door de regering de The Niger Delta Development Commission (NDDC)opgericht. Deze organisatie werd door de bevolking echter beschouwd als een nieuwe vorm van corruptie. De opstandige bevolking begon zich te bewapenen, er ontstonden milities, gewapende groepen die ook onderling slaags raakten. Een van hen, de Niger Delta People's Volunteer Force (NDPVF) onder leiding van Alhaji Dukobo-Asari, dreigde in 2004 de oliebronnen aan te vallen, wat leidde tot de Nigeriaanse oliecrisis. Geweld maakt nu deel uit van het dagelijkse leven in Rivers State.

Oil War, Nigeria duurt 23 minuten

Hoewel de Shell in 1996 reeds beloofde dat het affakkelen zou worden stopgezet, gaat het nog altijd door. In mei 2007 protesteerden activisten van milieudefensie op de stoep van het Nederlandse hoofdkantoor van de Shell.

Voor Nigeria geldt nog steeds een negatief reisadvies. Aanslagen, ontvoeringen en moorden zijn er dagelijkse praktijk. Dit fragment, het begin van een langere documentaire uit 2007, laat zien waarom het land niet veilig is.

Delta, Oil's Dirty Business duurt 10 minuten

info.nl