De energietransitie

Het succes van de industriële beschaving in een gecondenseerde vorm. Het ging allemaal om olie. Het einde: zal het een knal of een gejammer zijn?

“In 1901 werd Spindletop(olieveld TX) gestart en liep binnen een zogenaamde gusher. In veel opzichten markeerde dit het begin, evenals de olie-ontdekking in Iran in 1908 het tijdperk van de olie. Nu bleek dat olie overvloedig genoeg was om op betrouwbare wijze als primaire energiebron te worden gebruikt. In 1917 schakelde NYC zijn laatste door paarden getrokken tram uit en werden trams en auto's op benzine het belangrijkste transportmiddel. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden paarden gebruikt als het voornaamste transportmiddel voor de infanterie, maar tegen de tijd dat de Tweede Wereldoorlog plaatsvond waren het alleen nog maar vrachtwagens en tanks. In slechts 45 jaar had de complete energietransitie plaatsgevonden. Inclusief raketten, vliegtuigen en kernenergie.
Kernenergie wat de volgende transitie had moeten zijn, maar niet gebeurde.

We zouden kunnen zeggen dat we in 1945 het einde van het begin zagen. Van 1950 tot 1973 was de totale industriële productie van de wereld groter dan de periode van 1800 tot 1950. Het Amerikaanse BBP groeide in die periode met 6%. De ‘maanlandingen’ vonden in die periode plaats en de meeste kerncentrales werd in die periode gepland. De snelste militaire en privévliegtuigen werden in die periode ontworpen en gebouwd. Toen eindigde het plotseling. Waarom droogde de technologie op?

In 1970 piekte de Amerikaanse olieproductie, waardoor de hele wereldeconomie beefde. Het ging altijd over energie, niet over technologie. Technologie is een lijk zonder energie. In 1970 stonden we dus aan het einde van het begin en aan het begin van het einde. Hoe we het ook proberen, na vijftig jaar is er geen sprake van een transitie van olie naar andere alternatieven, maar eerder van een wanhopige toename van de productie en consumptie ervan.

Het midden van het einde was van 1970 tot 2005 en werd geconfronteerd met meerdere cycli van boom-busts, terwijl de financiële en de reële economie elkaar steeds sneller volgden, terwijl schulden werden toegevoegd om de onderliggende inkrimping van de reële bbp-opblazende activa te maskeren en de energieprijzen laag te houden. In 2005 bereikte de conventionele olie een piek en was de schuld losgekoppeld van iedere realiteit. Energie is geld. Dat markeerde het midden van het einde.

Waar we nu zijn, is het einde van het einde. Er is geen echte groei in welke economie dan ook. Het zijn allemaal tekorten aan de aanbodzijde die de prijzen opdrijven. Schalie was de laatste zucht van een stervende industrie die gebouwd was op goedkoop krediet en opgeblazen productiecijfers. En hoe je het ook wilt berekenen, de groei van C+C NGL en alle andere lichte componenten zorgt ervoor dat de energie-inhoud van olie als geheel omlaag gaat.

De prijzen maken wind- en zonne-energie nu onbetaalbaar, maar dat is geen verrassing, want dat was in de jaren zeventig ook onbetaalbaar.

Als een energietransitie had kunnen werken, zou die al hebben plaatsgevonden, net zoals in de jaren 1901-1945, maar die is er nooit gekomen en zal ook nooit gebeuren.