Hoe Twitter het Covid-debat saboteerde

Het platform onderdrukte echte informatie van artsen en gezondheidsdeskundigen die in strijd was met het beleid van de Amerikaanse overheid.

Door David Zweig, Maandag, 26 Dec, 2022

Tegen de tijd dat verslaggever David Zweig in de vergaderzaal op de 10e verdieping van het hoofdkwartier van Twitter aan Market Street in San Francisco aankwam, was het verhaal van de Twitter Files al internationaal nieuws. Matt Taibbi, Michael Shellenberger, Leighton Woodhouse, Abigail Shrier, Lee Fang en ik hadden bewijs onthuld van verborgen zwarte lijsten van Twitter-gebruikers; de manier waarop Twitter handelde als een soort FBI-dochteronderneming; en hoe leidinggevenden van het bedrijf het beleid van het platform on the fly herschreven om tegemoet te komen aan politieke vooroordelen en druk.

Wat we nog niet hadden opgelost was het verhaal van Covid.

David heeft drie jaar lang verslag uitgebracht over Covid, met name over de onderliggende wetenschap, of het gebrek daaraan, achter veel van het beleid van ons land. Al jaren had hij een vooroordeel opgemerkt en bekritiseerd, niet alleen in de berichtgeving van de reguliere media over de pandemie, maar ook in de manier waarop deze werd gepresenteerd op platforms als Twitter.

We konden niemand beter bedenken om dit verhaal aan te pakken. - BW*

Ik dacht altijd dat een van de belangrijkste taken van de pers was om sceptisch te zijn over macht - vooral de macht van de overheid. Maar tijdens de Covid-19 pandemie ontdekten ik en vele anderen dat de bestaande media zich grotendeels hadden ontpopt als een platform voor berichtgeving door onze volksgezondheidsinstellingen. Die instellingen werkten bijna volledig in het gareel, deels door interne dissidenten te zuiveren en externe deskundigen in diskrediet te brengen.

Twitter werd een essentieel alternatief. Het was een plaats waar mensen met expertise op het gebied van volksgezondheid en perspectieven die haaks stonden op het officiële beleid hun mening konden ventileren - en waar nieuwsgierige burgers dergelijke informatie konden vinden. Dit omvatte vaak de reacties van andere landen op Covid die dramatisch verschilden van de onze.

Maar het werd snel duidelijk dat Twitter ook inhoud leek te promoten die het gevestigde verhaal versterkte, en opvattingen en zelfs wetenschappelijk bewijs dat het tegendeel bewees leek te onderdrukken.

Verbeeldde ik me dingen? Was het patroon dat ik en anderen zagen het bewijs van opzet? Een dolgedraaid algoritme? Of iets anders? Met andere woorden: Als het gaat om Covid en de informatie die gedeeld wordt op een dienst die door honderden miljoenen mensen gebruikt wordt, wat werd er dan precies versterkt? En wat werd er verboden of gecensureerd?

Dus toen The Free Press vroeg of ik naar Twitter wilde gaan om achter het gordijn te gluren, nam ik de eerste vlucht uit New York.

Dit is wat ik vond.

De regering van de Verenigde Staten zette Twitter onder druk om bepaalde inhoud te verheffen en andere inhoud over Covid-19 en de pandemie te onderdrukken. Uit interne e-mails die ik bij Twitter heb ingezien bleek dat zowel de Trump als de Biden regering direct druk uitoefenden op Twitter executives om de inhoud van het platform te modereren volgens hun wensen.

Aan het begin van de pandemie was de regering-Trump vooral bezorgd over paniekaankopen en vroeg "hulp van de techbedrijven om desinformatie te bestrijden", volgens e-mails die Twitter-medewerkers stuurden na vergaderingen met het Witte Huis. Eén gebied van zogenaamde desinformatie: "runs op kruidenierswinkels." Het probleem is dat het geen desinformatie was: Er waren daadwerkelijk opheffingen op goederen.

En het was niet alleen Twitter. De vergaderingen met het Trump Witte Huis werden ook bijgewoond door Google, Facebook, Microsoft en anderen.

Toen de regering Biden het overnam, kan haar agenda voor het Amerikaanse volk worden samengevat als: Wees erg bang voor Covid en doe precies wat we zeggen om veilig te blijven.

In juli 2021 gaf de toenmalige Amerikaanse Surgeon General Vivek Murthy een advies van 22 pagina's uit over wat de Wereldgezondheidsorganisatie een "infodemie" noemde, en riep sociale media platforms op om meer te doen om "verkeerde informatie" tegen te houden.

"We vragen hen om op te treden," zei Murthy. "We kunnen niet langer wachten tot ze agressieve actie ondernemen."

Dat is de boodschap die het Witte Huis in privékanalen al rechtstreeks aan leidinggevenden van Twitter had gegeven. Een van de eerste vergaderverzoeken van de regering Biden ging over Covid, met een focus op "anti-vaxxer accounts", volgens een samenvatting van de vergadering door Lauren Culbertson, Twitter's hoofd van het Amerikaanse openbare beleid.

Ze waren vooral bezorgd over Alex Berenson, een journalist die sceptisch staat tegenover lockdowns en mRNA-vaccins, die honderdduizenden volgers had op het platform:

Tegen de zomer van 2021, de dag na Murthy's memo, kondigde Biden publiekelijk aan dat sociale media bedrijven "mensen vermoorden" door verkeerde informatie over vaccins toe te staan. Slechts enkele uren later sloot Twitter Berenson uit zijn account en schorste hem de volgende maand permanent. Berenson klaagde Twitter aan. Hij schikte uiteindelijk met het bedrijf, en is nu terug op het platform. Als onderdeel van de rechtszaak werd Twitter gedwongen om bepaalde interne communicatie te verstrekken. Daaruit bleek dat het Witte Huis Twitter-medewerkers rechtstreeks had ontmoet en hen onder druk had gezet om actie tegen Berenson te ondernemen.

De samenvatting van de vergaderingen door Culbertson, gemaild naar collega's in december 2022, voegt nieuw bewijs toe van de drukcampagne van het Witte Huis, en illustreert hoe het probeerde rechtstreeks te beïnvloeden welke inhoud werd toegestaan op Twitter.

Culbertson schreef dat het Biden-team "erg boos" was dat Twitter niet agressiever was geweest bij het deplatformen van meerdere accounts. Ze wilden dat Twitter meer deed.

Directieleden van Twitter gaven niet volledig toe aan de wensen van het Biden-team. Een uitgebreid onderzoek van interne communicatie bij het bedrijf bracht aan het licht dat werknemers vaak tot in detail discussieerden over moderatiegevallen, en met meer zorg voor de vrije meningsuiting dan door de overheid werd getoond.

Maar Twitter onderdrukte meningen - en niet alleen die van journalisten zoals Berenson. Ook veel medische en volksgezondheidsdeskundigen die standpunten verkondigden of zelfs bevindingen uit erkende academische tijdschriften aanhaalden die in strijd waren met de officiële standpunten, werden aangepakt. Als gevolg daarvan verdwenen legitieme bevindingen en vragen over ons Covid-beleid en de gevolgen daarvan.

Er waren drie ernstige problemen met het proces van Twitter.

Ten eerste: Veel van de content moderatie op Covid, om nog maar te zwijgen van andere controversiële onderwerpen, werd uitgevoerd door bots die getraind waren op machine learning en AI. Ik heb uren gesproken over de systemen met een ingenieur en met een leidinggevende die al meer dan een jaar voor de overname door Musk bij het bedrijf werkte. Zij legden het proces in basistermen uit: In eerste instantie werden de bots gevoed met informatie om ze te trainen in wat ze moesten zoeken - maar hun zoekopdrachten zouden in de loop van de tijd verfijnder worden, zowel door het platform te scannen als door ze handmatig bij te werken met extra gekozen input. Dat was tenminste het uitgangspunt. Hoewel hun techniek indrukwekkend is, zouden de bots te ruw blijken voor zulk genuanceerd werk. Wanneer je een digitale trawler over een social media platform sleept, vang je niet alleen goedkope vis, maar ook dolfijnen onderweg.

Ten tweede: Aannemers op plaatsen als de Filippijnen modereerden ook inhoud. Ze kregen beslisbomen om hen te helpen bij hun proces, maar het beoordelen van tweets over complexe onderwerpen zoals myocarditis en gegevens over de doeltreffendheid van maskers was voorbestemd voor een aanzienlijk foutenpercentage. Het idee dat werknemers op afstand, in afgelegen kubuswoningen, medische informatie in deze mate zouden controleren is op het eerste gezicht absurd.

Hieronder is een voorbeeld van de beslisboom die contractanten gebruikten. De aannemer doorliep een reeks vragen, elk met een keuzemenu, om uiteindelijk tot een vooraf bepaalde conclusie te komen.

Ten derde: Het belangrijkste is dat de verantwoordelijkheid bij de hogere werknemers van Twitter lag. Zij kozen de input voor de bots en beslisbomen. Zij bepaalden de schorsingen. En zoals bij alle mensen en instellingen, was er zowel individuele als collectieve vooringenomenheid.

Bij Twitter neigde de Covid-gerelateerde vooringenomenheid sterk naar gevestigde dogma's. Onvermijdelijk werd afwijkende maar legitieme inhoud bestempeld als desinformatie, en de accounts van artsen en anderen werden geschorst voor het tweeten van zowel meningen als aantoonbaar ware informatie.

Neem bijvoorbeeld Martin Kulldorff, een epidemioloog aan de Harvard Medical School. Dr. Kulldorff twitterde vaak standpunten die haaks stonden op de Amerikaanse volksgezondheidsautoriteiten en Amerikaans links, de politieke kleur van bijna de hele Twitterstaf.

Hier is zo'n tweet, van 15 maart 2021, over vaccinatie.

Interne e-mails tonen een "intentie tot actie" door een Twitter moderator, die zei dat Kulldorff's tweet het Covid-19 misinformatiebeleid van het bedrijf schond, en beweerde dat hij "valse informatie" deelde.

Maar de verklaring van Kulldorff was de mening van een deskundige, die toevallig in overeenstemming was met het vaccinatiebeleid in tal van andere landen.

Toch werd het door Twitter moderators als "valse informatie" beschouwd, alleen omdat het afweek van de CDC richtlijnen. Nadat Twitter actie ondernam, werd de tweet van Kulldorff voorzien van een "misleidend" label en werden alle reacties en likes uitgeschakeld, waardoor de tweet niet meer gezien en gedeeld kon worden door anderen, een kernfunctie van het platform.

In mijn onderzoek van interne dossiers vond ik talrijke gevallen van tweets over vaccins en pandemisch beleid die als "misleidend" werden bestempeld of helemaal werden verwijderd, soms met schorsing van een account tot gevolg, gewoon omdat ze afweken van de richtlijnen van de CDC of van de gevestigde orde.

Zo werd een tweet van @KelleyKga, een zelfbenoemde feitencontroleur op het gebied van volksgezondheid met meer dan 18.000 volgers, gemarkeerd als "misleidend" en werden antwoorden en "likes" uitgeschakeld omdat hij aantoonde dat Covid niet de belangrijkste doodsoorzaak bij kinderen was, hoewel hij de eigen gegevens van de CDC aanhaalde.

Uit interne gegevens bleek dat een bot de tweet had gemarkeerd en dat het veel "tattles" had ontvangen (wat het systeem grappig genoeg meldingen van gebruikers noemde). Dat leidde tot een handmatige beoordeling door een mens die - ondanks dat de tweet feitelijke CDC-gegevens bevatte - de tweet toch als "misleidend" bestempelde. Veelzeggend is dat de tweet van @KelleyKga die als "misleidend" werd bestempeld, een antwoord was op een tweet die feitelijk verkeerde informatie bevatte.

Covid is nooit de belangrijkste oorzaak geweest van dood door ziekte bij kinderen. Toch blijft die tweet niet alleen op het platform staan, maar zonder enig "misleidend" label.

Of het nu door mensen of algoritmen was, inhoud die tegenstrijdig maar waar was, en de mensen die die inhoud overbrachten, werden nog steeds gemarkeerd en onderdrukt.

Soms gebeurde dit heimelijk. Zoals The Free Press eerder meldde, werd Dr. Jay Bhattacharya, een Stanford-professor in gezondheidsbeleid die pleitte voor een gerichte bescherming van de kwetsbaren en een einde aan de lockdowns, in het geheim op een Trends Blacklist gezet.

Maar veel gevallen waren openbaar. De auteur van de onderstaande tweet is een arts die het Infectious Disease Ethics Twitter-account beheert. De tweet werd bestempeld als "misleidend" hoewel hij verwees naar de resultaten van een collegiaal getoetste studie die een verband vond tussen de mRNA-vaccins en hartstilstanden bij jongeren in Israël.

Andrew Bostom, een arts uit Rhode Island, werd permanent geschorst van Twitter nadat hij meerdere strikes had gekregen voor het verstrekken van verkeerde informatie. Een van zijn strikes was voor een tweet waarin werd verwezen naar de resultaten van een collegiaal getoetste studie waarin een verslechtering van de spermaconcentratie en de totale beweeglijkheid bij spermadonoren werd vastgesteld na mRNA-vaccinatie.

Uit de logboeken van Twitter bleek dat een interne audit, uitgevoerd door Twitter nadat Bostom's advocaat contact had opgenomen met het bedrijf, vond dat slechts één van Bostom's vijf overtredingen geldig was.

De ene tweet van Bostom die nog steeds in strijd was met het beleid van Twitter citeerde gegevens en trok een conclusie die volkomen legitiem was. Het probleem was alleen dat het onverenigbaar was met het verhaal van de volksgezondheidsinstelling over de relatieve risico's van griep versus Covid bij kinderen.

Deze tweet werd niet alleen gemarkeerd door een bot, maar ook handmatig, door een mens - wat veel zegt over de algoritmische en menselijke vooringenomenheid van Twitter. "Het lijkt erg oneerlijk," vertelde Bostom me toen ik belde om mijn bevindingen met hem te delen. "Wat is de remedie? Wat moet ik doen?" (Zijn account werd hersteld, samen met een aantal anderen, op eerste kerstdag.)

Een ander voorbeeld van menselijke vooringenomenheid was de reactie op onderstaande tweet van toenmalig president Trump. Veel tweets van Trump leidden tot uitgebreide interne debatten bij het bedrijf, en deze was niet anders.

In een surrealistische uitwisseling vraagt Jim Baker, op dat moment de Deputy General Counsel van Twitter, waarom mensen vertellen niet bang te zijn geen schending was van Twitter's Covid-19 misinformatiebeleid.

In zijn antwoord moest Yoel Roth, Twitter's voormalige hoofd van Trust & Safety, uitleggen dat optimisme geen desinformatie was.

Herinner je je @KelleyKga met de CDC data tweet? Het antwoord van Twitter aan haar in een uitwisseling over waarom haar tweet als "misleidend" werd bestempeld is verhelderend:

"We zullen prioriteit geven aan de beoordeling en etikettering van inhoud die kan leiden tot verhoogde blootstelling of overdracht."

Gedurende de hele pandemie heeft Twitter herhaaldelijk de officiële regeringslijn ondersteund dat de beste aanpak van de pandemie bestond uit het prioriteit geven aan mitigatie boven andere zorgen. Informatie die dat standpunt in twijfel trok - bijvoorbeeld informatie die wees op het lage risico dat kinderen liepen door het virus, of die vragen opriep over de veiligheid of effectiviteit van vaccins - werd gematigd en onderdrukt.

Dit is niet alleen het verhaal van de macht van Big Tech of van de gevestigde pers om ons debat vorm te geven - hoewel dat zeker het geval is.

Uiteindelijk is het ook het verhaal van kinderen in het hele land die niet naar school konden, vooral kinderen uit kansarme milieus die nu mijlenver achterlopen op hun meer welgestelde leeftijdsgenoten in wiskunde en Engels. Het is het verhaal van de mensen die alleen stierven. Het is het verhaal van de kleine bedrijven die hun deuren sloten. Het is zelfs het verhaal van de eeuwig gemaskerde 20-jarigen in het hart van San Francisco voor wie er nooit een terugkeer naar normaal is geweest.

Als Twitter het soort open forum voor debat had toegestaan waarin het beweert te geloven, had dit dan allemaal anders kunnen aflopen?