Een probabilistische benadering om de waarschijnlijkheid van kunstmatige genetische modificatie te evalueren en de toepassing ervan op SARS-CoV-2 Omicron variant

Een methode om een waarschijnlijkheid te vinden dat een bepaalde bias van mutaties op natuurlijke wijze voorkomt wordt voorgesteld om te testen of een nieuw gedetecteerd virus een product is van natuurlijke evolutie of van kunstmatige genetische modificatie. De waarschijnlijkheid wordt berekend op basis van de neutrale theorie van de moleculaire evolutie en de binominale verdeling van niet-synonieme (N) en synonieme (S) mutaties. Hoewel de meeste conventionele analyses, waaronder de dN/dS-analyse, aannemen dat alle soorten puntmutaties van een nucleotide naar een andere nucleotide met dezelfde waarschijnlijkheid voorkomen, houdt het voorgestelde model rekening met de bias in mutaties, waarbij het evenwicht van mutaties wordt beschouwd om de waarschijnlijkheid van elke mutatie te schatten. De voorgestelde methode wordt toegepast om na te gaan of de Omicron-variantstam van SARS-CoV-2, waarvan het spike-eiwit 29 N-mutaties en slechts één S-mutatie bevat, via natuurlijke evolutie kan ontstaan. Het resultaat van de binomiale test op basis van het voorgestelde model toont aan dat de bias van N/S-mutaties in de Omicron-spike kan optreden met een waarschijnlijkheid van 1,6 x 10^(-3) of minder. Zelfs met het conventionele model, waarin de waarschijnlijkheid van alle soorten mutaties gelijk is, kan de sterke N/S-mutatiebias in de Omicron-spike optreden met een waarschijnlijkheid van 3,7 x 10^(-3), wat betekent dat de Omicron-variant hoogstwaarschijnlijk een product is van kunstmatige genetische modificatie.

Lees meer