1. #amerika
  2. #geopolitiek
  3. #militair-industrial-complex
  4. #oekraine
  5. #oorlog
  6. #propaganda
  7. #proxy-oorlog
  8. #rusland
  9. #wapenindustrie
  10. Artikelen

Automatisch vertaald uit het Engels

Hoe professionele lobbyisten hebben gewerkt om in Washington enthousiasme te kweken voor een lang militair proxy conflict in Oekraïne

Als je je hebt afgevraagd waarom zoveel westerse media-aandacht voor het Oekraïne-conflict gebaseerd lijkt te zijn op "Kiev zegt", dan is het antwoord grotendeels te danken aan de kracht van lobbyen. Het Oekraïne is altijd goed en Rusland is altijd slecht verhaal is niet uit zichzelf ontstaan.

Op 11 juli heeft het in Washington DC gevestigde adviesbureau voor public affairs Ridgely Walsh zich bij het Amerikaanse ministerie van Justitie laten registreren als buitenlands agent namens de Oekraïense belangengroepen.

Het bedrijf - dat gewoonlijk advies geeft aan grote jongens uit de Silicon Valley, zoals eBay, Google, Snapchat, SpaceX en Uber - is de laatste Beltway-operator die zich heeft aangemeld onder de registratiewet voor buitenlandse agenten (FARA). Dit is archaïsche en ondoorgrondelijke wetgeving die tijdens de "Russiagate"-hoax van het presidentschap van Donald Trump naar de voorgrond van de mainstream nieuwsagenda werd geduwd.

Afgelopen juli waren slechts 11 in de VS gevestigde firma's geregistreerd als lobbyisten voor Oekraïense cliënten onder de FARA. In de loop van 2021 probeerden deze beïnvloeders Washington onder druk te zetten om het Nord Stream 2-project af te blazen, meer dodelijke hulp naar Kiev te sturen en steeds meer Amerikaanse en NAVO-strijdkrachten langs de grens met Rusland te stationeren.

Daarbij hebben zij meer dan 10.000 contacten met wetgevers, denktanks en journalisten gelegd. Dit is een onthutsend aantal als men bedenkt dat de Saoedische lobby - een van de grootste en invloedrijkste in de VS - in hetzelfde tijdsbestek slechts 2.834 contacten met deze elementen onderhield.

Het is onvermijdelijk dat de lobbyactiviteiten namens Kiev in 2022 zelfs dat enorme totaal in de schaduw zullen stellen. Het aantal geregistreerde pro-Oekraïense agenten in Washington staat nu op een ongekende 24, waarvan er alleen al in juni zes tot registratie werden gedwongen. Opvallend is ook dat veel van deze bedrijven hun diensten gratis aanbieden - in die mate dat het pro deo-lobbyen voor Zelensky's regering de "heetste trend" in politieke kringen in Washington DC is genoemd.

Oekraïne biedt zichzelf aan als testlocatie voor westerse wapens
Lees verder Oekraïne biedt zichzelf aan als testlocatie voor westerse wapens.

Dit fenomeen kan niet worden toegeschreven aan vrijgevigheid van geest, of altruïsme. Sommige lobbyisten werken onbezoldigd voor de Oekraïense regering voor een positieve PR-boost, anderen om hun reputatie te rehabiliteren en in de gunst te blijven bij Amerikaanse cliënten nadat ze vóór de invasie van 24 februari enthousiast Russische bedrijven hadden vertegenwoordigd. Zoals we zullen zien, zijn er in sommige gevallen mogelijk ook andere, meer spectrale factoren aan het werk.

Het is waarschijnlijk dat veel meer firma's de Oekraïense belangen behartigen dan officieel volgens de FARA zijn erkend. Ridgely Walsh werd pas in juli geregistreerd, nadat Vox had gedocumenteerd hoe het bedrijf twee Oekraïense piloten rondleidde in Washington, journalisten, senatoren en vertegenwoordigers ontmoette en vertegenwoordigers van het ministerie van Defensie en Buitenlandse Zaken ontmoette. Op dat moment werkte het al meer dan vijf maanden voor de Oekraïense regering.

Het FARA-dossier vermeldt dat Ridgely Walsh rechtstreeks in contact treedt met Yury Sak, adviseur van de Oekraïense minister van Defensie Aleksey Reznikov, en luitenant-kolonel Denis Smazhny, en in een bijlage bij het document worden de voorwaarden van Ridgely Walsh's werk voor Kiev uiteengezet.

Daarin staat dat het bedrijf "public relations en media relations ondersteuning biedt aan Oekraïne, onder meer door contacten te leggen met vertegenwoordigers van de Amerikaanse media, regeringsambtenaren, NGO's, onderwijsinstellingen, denktanks, investeerders en deskundigen op het gebied van buitenlands beleid; media-interviews te regelen; opiniestukken te ontwikkelen en te publiceren; [en] evenementen te organiseren". Het bedrijf creëert ook "mogelijkheden voor Oekraïners om te communiceren" met journalisten, politici, geleerden en "andere delen van het Amerikaanse publiek".

Deze activiteiten worden verricht "op vrijwillige basis en zonder vergoeding," en zijn "ingegeven door [het medeleven van het bedrijf] met het Oekraïense volk." Ridgely Walsh's team bestaat verder uit een Oekraïense staatsburger, een verwijzing naar haar senior director, Veronika Velch.

Velchs achtergrond is op zijn zachtst gezegd kleurrijk. In 2013 liep ze vijf maanden stage bij het staatsbedrijf Voice of America, een onderdeel van het US Agency for Global Media, dat wordt gefinancierd en gecontroleerd door de Amerikaanse regering, en openlijk verklaart dat zijn output rechtstreeks wordt beïnvloed door de "nationale veiligheidsbelangen" van Washington.

Na een onverklaarbaar hiaat van zeven maanden in haar CV trad Velch in mei 2014 in dienst bij het Center for United Actions, een in Washington DC gevestigde ngo "die werkt ten behoeve van Oekraïense burgers," opgericht door de Oekraïense politicus en voormalig KGB-activist Oleg Ribachuk in 2009.

Het was een van de vele subversieve inspanningen die hij financierde in de jaren voorafgaand aan de Maidan-coup van 2014, die een centrale rol speelde bij het aanwakkeren van die opstandige omwenteling. Twee jaar eerder verklaarde Ribachuk dat de Oranje Revolutie van 2004 "een wonder was" - "we willen dat opnieuw doen, en denken dat we dat zullen doen."

De constellatie van onrust stichtende initiatieven gefinancierd door Ribachuk ontving ook aanzienlijke financiering van de Amerikaanse oligarch Pierre Omidyar, en de Amerikaanse inlichtingendienst fronten USAID en de National Endowment for Democracy (NED), die van fundamenteel belang waren voor de ondersteuning van de Maidan van 2014 in Kiev.

Veteraanjournalist Bob Parry schreef in februari 2014 dat de NED in het voorgaande jaar 65 projecten in Oekraïne had gefinancierd voor een totaalbedrag van meer dan 20 miljoen dollar, wat neerkwam op "een schaduwpolitieke structuur van media en activistische groepen die konden worden ingezet om onrust te stoken wanneer de Oekraïense regering niet naar wens handelde."

Het National Democratic Institute, een divisie van de NED die centraal stond in de Oranje Revolutie, sponsorde ook een door Velch mede opgerichte campagne, 'Follow the Money', die in 2015-16 streed voor transparantie van de financiering van politieke campagnes.

Tantalizingly, Ridgley Walsh's FARA filing states that Velch "engaged with foreign policy and national security reporters in the US" regarding Ukrainians who traveled back to Kiev after February 24, while she was "outside the US" - in other words Ukraine - and coordinated directly with "US government officials and media" jouring to the country or covering the conflict.

Het is dus duidelijk dat Velch en Ridgely Walsh een cruciale rol hebben gespeeld in de berichtgeving over de oorlog sinds het begin ervan. In deze context is haar professionele geschiedenis belangrijk om in overweging te nemen - want een van de kerndoelen, en de belangrijkste successen, van de NED in de Maidan-coup was het presenteren van een zeer romantisch verhaal van de demonstraties in Oekraïne, en hun deelnemers, aan binnen- en buitenlands publiek, dat weinig verband hield met de werkelijkheid.

Op basis van de output van door de NED gefinancierde mediakanalen zoals Hromadske, zou het kijkers vergeven zijn als ze zouden concluderen dat de protesten werden aangewakkerd door bezorgdheid over mensenrechten en democratie, en dat ze representatief waren voor de hele Oekraïense bevolking.

In werkelijkheid, zoals in een februari 2014 verschenen opiniestuk in de Washington Post in forensisch detail werd uiteengezet, bleek uit opiniepeilingen dat minder dan 20% van de demonstranten gemotiveerd was door "schendingen van de democratie of de dreiging van een dictatuur", dat slechts 40-45% van de Oekraïners voorstander was van integratie in de Europese Unie, dat de binnenkort afgezette president Viktor Janoekovitsj "de populairste politieke figuur in het land" bleef, en dat uit geen enkele tot dan toe gehouden enquête ooit was gebleken dat de opstand door een meerderheid werd gesteund.

Veel van de publieke oppositie tegen de omverwerping van de regering kwam voort uit de "anti-Russische retoriek en de iconografie van het West-Oekraïense nationalisme," die wijdverspreid was onder de demonstranten, "die niet goed [speelde] bij de Oekraïense meerderheid." In totaal woonde 50% van de Oekraïense bevolking in regio's die zich "sterk met Rusland identificeerden" en dat al meer dan twee eeuwen deden - "bijna allemaal" van hen waren "vervreemd van de anti-Russische retoriek en symbolen".

Deze cruciale feiten werden destijds in het Westen aan het zicht onttrokken, en werden in de maanden en jaren na Maidan steeds meer onderdrukt, toen de Oekraïense regering een totale oorlog voerde tegen de inwoners van Donbass - waarvan de bloedige afmetingen nauwelijks in de media werden vermeld.

Een eenzijdig en volkomen vertekend beeld van de gebeurtenissen in Oekraïne blijft tot op de dag van vandaag bestaan, met dank aan Ridgely Walsh en zijn gelijken. Op zeldzame uitzonderingen na hebben de gevestigde nieuwszenders het conflict voorgesteld als een strijd tussen David en Goliath tussen onversneden goed en kwaad, en hebben ze kritiekloos uiterst dubieuze officiële beweringen uit Washington en Londen gemeld over de eindeloze heldendaden en triomfen van Oekraïne op het slagveld.

In feite heeft het overgrote deel van de westerse media-verslaggeving over het conflict zich beperkt tot het simpelweg overnemen van Oekraïense verklaringen, zonder enige poging tot feitencontrole.

Om terug te komen op het FARA-dossier: de laatste 20 bladzijden ervan bestaan uit een tabel met een overzicht van bijna 400 inleidingen bij journalisten en interviews en artikelen in mediakanalen, geregeld door Ridgely Walsh tussen begin februari en medio juli.

Tientallen van deze vermeldingen houden verband met de bovengenoemde piloten, waaronder meerdere uitnodigingen voor journalisten voor een privédiner met hen in Washington. Tijdens die top zou een van de piloten volgens Vox openlijk hebben gezegd: "Ons hoofddoel spreekt voor zich. We ontmoeten media en wetgevers om de wapenstroom naar Oekraïne op gang te brengen."

De maaltijd was slechts een van de vele stappen in een wervelende tournee door de VS, die ertoe leidde dat het tweetal veelvuldig werd geciteerd in de Amerikaanse media, waaronder een optreden op CNN naast de rabiaat pro-oorlogsacteur Sean Penn.

De eerder genoemde luitenant-kolonel Denis Smazhny, een "luchtverdedigingsspecialist", gaf eind juni ook verscheidene interviews aan verschillende Amerikaanse nieuwszenders, waarin hij ervoor pleitte dat Kiev gevechtsvliegtuigen zou krijgen in plaats van drones, waartegen de VS eerder een veto hadden uitgesproken, vanwege de grote bezorgdheid dat gevoelige technologie in Russische handen zou vallen, en dat het gebruik ervan een vijandige tegenreactie van Moskou zou uitlokken.

Ter ondersteuning van zijn smeekbede beweerde Smazhny dat Kiev tot nu toe 500 luchtdoelen en 150 Russische helikopters had vernietigd - een ietwat ongeloofwaardige bewering, die echter een behoorlijke impact lijkt te hebben gehad op Amerikaanse wetgevers. Op 15 juli keurde het Congres 100 miljoen dollar goed voor de opleiding van Oekraïense piloten in het besturen van F-15 en F-16 gevechtsvliegtuigen van Amerikaanse makelij, ondanks het feit dat het minstens drie maanden duurt voordat de piloten zelfs maar tot een "basisniveau" zijn opgeleid.

Het is duidelijk dat Washington en Kiev zich voorbereiden op een zeer lange oorlog. En een enorm leger lobbybedrijven is bereid en in staat om dat te laten gebeuren, door de media en wetgevende kamers over de hele wereld te overstelpen met uiterst verdachte verhalen om de onverbiddelijke en steeds omvangrijkere westerse wapenleveranties aan Kiev in stand te houden, ondanks het feit dat verlenging van de crisis meer dood en verderf, massale hongersnood in de armste delen van de wereld, en mogelijk een wereldwijde financiële ineenstorting garandeert.

Oorspronkelijke artikel

Some Rights Reserved (CC BY-SA 4.0)
1
  1. zaplog@zaplog
    #156049
    -- selected for frontpage by system --