1. #concentratiekampen
  2. #geopolitiek
  3. #oeigoeren
  4. #propaganda
  5. #proxy-leger
  6. #proxy-oorlog
  7. #terrorisme
  8. #xinjiang
  9. Artikelen

China's Oeigoeren-probleem, de andere kant van het verhaal

(Artikel uit 2018)

In de afgelopen maanden zijn de westerse media en de regering in Washington begonnen met het aan de kaak stellen van de vermeende massale interneringskampen in het noordwesten van China, Xinjiang, waar naar verluidt tot één miljoen etnische Oeigoeren worden vastgehouden en onderworpen aan diverse vormen van "heropvoeding". Verschillende aspecten van de beschuldigingen zijn opmerkelijk, niet in het minst het feit dat zij alle afkomstig zijn van westerse media of "democratische" NGO's zoals Human Rights Watch, wier reputatie op het gebied van waarheidsgetrouwheid nogal wat te wensen overlaat.

In augustus publiceerde Reuters een artikel onder de kop: "VN zegt geloofwaardige berichten te hebben dat China miljoenen Oeigoeren in geheime kampen vasthoudt. Bij nadere bestudering van het artikel blijkt dat er geen officiële beleidsverklaring van de VN is, maar een citaat van een Amerikaans lid van een onafhankelijk comité dat niet namens de VN spreekt, een lid dat geen achtergrond in China heeft. De bron van de bewering blijkt een onafhankelijke adviserende NGO van de VN te zijn, genaamd Committee on Elimination of Racial Discrimination. De enige persoon die de beschuldiging uitte, het Amerikaanse commissielid Gay McDougall, verklaarde dat zij "diep bezorgd" was over "geloofwaardige berichten". McDougall noemde geen bron voor de dramatische beschuldiging.

Reuters versterkt in zijn artikel zijn bewering door een duistere in Washington DC gevestigde NGO te citeren, de Chinese Human Rights Defenders (CHRD). In een uitstekend achtergrondonderzoek ontdekten onderzoekers van het Grayzone Project dat de CHRD honderdduizenden dollars ontvangt van niet nader genoemde regeringen. De beruchte NGO van de Amerikaanse regering, National Endowment for Democracy, staat hoog op de lijst van gebruikelijke verdachten. Opmerkelijk is dat het officiële adres van CHRD dat van Human Rights Watch is, dat ook fondsen ontvangt van de Soros Foundation.

Het "Oeigoerse probleem"

Het is niet mogelijk om onafhankelijk na te gaan hoe de toestand van de Oeigoeren in de Chinese provincie Xinjiang werkelijk is, of er dergelijke kampen bestaan en zo ja, wie er verblijft en onder welke omstandigheden. Wat wel bekend is, is dat inlichtingendiensten van de NAVO, waaronder die van Turkije en van de VS, samen met Saoedi-Arabië, de afgelopen jaren betrokken zijn geweest bij het rekruteren en inzetten van duizenden Chinese Oeigoerse moslims om zich aan te sluiten bij Al Qaida en andere terreurgroepen in Syrië. Deze kant van de vergelijking moet nader worden bekeken, de kant die door Reuters of VN-ambassadeur Haley wordt overgeslagen.


Oeigoeren vechten bij Al Qaeda en ISIS

Volgens Syrische media, geciteerd in Voltaire.net, zijn er momenteel naar schatting 18.000 etnische Oeigoeren in Syrië, het meest geconcentreerd in een dorp aan de Turkse grens met Syrië. Sinds 2013 zijn dergelijke Oeigoerse soldaten aan de zijde van Al Qaeda in Syrië uit de strijd gegaan en teruggekeerd naar China's Xinjiang waar zij diverse terreurdaden hebben gepleegd. Dit is het topje van een akelig NAVO-gelinkt project om terreur en onrust te zaaien in China. Xinjiang is een hoeksteen van China's Belt Road Initiative, het kruispunt van strategische olie- en gaspijpleidingen uit Kazachstan en Rusland, en al decennia lang een hoofddoelwit van CIA-intriges.

Ten minste sinds 2011, bij het begin van de NAVO-oorlog tegen Syrië van Bashar al Assad, speelde Turkije een sleutelrol bij het faciliteren van de stroom van Chinese Oeigoeren die Jihadisten werden in Syrië. Ik gebruik met opzet de tijd "had" om het voordeel van de twijfel te geven of dat nog steeds het geval is of dat het een schande is geworden voor Erdogan en de Turkse inlichtingendienst. In ieder geval schijnen duizenden Oeigoeren zich in Syrië te verschansen, de meesten rond Idlib, naar verluidt de laatste buitenpost van anti-regime terroristen.

Washington en ETIM

In een uitstekende analyse van China's Oeigoerse terreurgeschiedenis, merkt Steven Sahiounie, een Syrische journalist bij 21st Century Wire, op dat een belangrijke organisatie achter de radicalisering van Chinese Oeigoerse jongeren de Oost-Turkestan Islamitische Beweging (ETIM) is en haar politieke front, de Turkestan Islamitische Partij (TIP), die ook bekend staat als "Katibat Turkistani." Hij citeert een toespraak in Istanbul in 1995 van de toenmalige burgemeester van Turkije, Erdogan, die verklaarde: "Oost-Turkestan is niet alleen het thuisland van de Turkse volkeren, maar ook de bakermat van de Turkse geschiedenis, beschaving en cultuur..." Oost-Turkestan is Xinjiang.

ETIM wordt tegenwoordig geleid door Anwar Yusuf Turani, zelfbenoemd premier van een regering in ballingschap die met name gevestigd is in Washington DC. De ETIM verhuisde naar Washington op een ogenblik dat het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken haar merkwaardig genoeg op de lijst van terroristische organisaties plaatste. Volgens een bericht in een Turks onderzoektijdschrift, Turk Pulse, zijn de "activiteiten van Turani's organisatie voor de regering in ballingschap gebaseerd op een rapport getiteld 'Het Xinjiang Project'. Dat werd in 1998 geschreven door de voormalige hoge CIA-officier Graham E. Fuller voor de Rand Corporation en in 2003 herzien onder de titel 'The Xinjiang Problem.'"

Ik heb uitgebreid geschreven in mijn boek, The Lost Hegemon, over carrière senior CIA-operative Graham Fuller. Fuller, voormalig hoofd van het CIA-station in Istanbul, was een van de architecten van de Reagan-Bush Iran-Contra-affaire, en een belangrijke CIA-sponsor of vertrouwenspersoon van Gülen, die de ballingschap van Gülen in de VS mogelijk maakte. Hij was volgens eigen zeggen ook in Istanbul op de avond van de mislukte staatsgreep van 2016. In 1999, tijdens het einde van het Russische Jelstin-tijdperk, verklaarde Fuller: "Het beleid om de evolutie van de islam te begeleiden en hen te helpen tegen onze tegenstanders, werkte wonderwel in Afghanistan tegen de Russen. Dezelfde doctrines kunnen nog steeds worden gebruikt om te destabiliseren wat er nog over is van de Russische macht, en vooral om de Chinese invloed in Centraal Azië tegen te gaan." Dit is waar de heimelijke bewapening van ETIM door de VS op gericht is. Zoals de meeste radicale Soennitische Jihadistische groeperingen, kreeg Turani's ETIM financiering uit Saoedi-Arabië.

Eind jaren negentig verplaatste Hasan Mahsum, ook bekend als Abu-Muhammad al-Turkestani, stichter van de Oost-Turkestan Islamitische Beweging, het hoofdkwartier van de ETIM naar Kabul, waar hij onderdak vond onder het door de Taliban gecontroleerde Afghanistan. In Afghanistan ontmoetten de leiders van de ETIM Osama bin Laden en andere leiders van het door de CIA getrainde Al Qaeda, de Taliban en de Islamitische Beweging van Oezbekistan om de acties in Centraal-Azië te coördineren. Toen het Pakistaanse leger al-Turkestani in 2003 vermoordde, werd Turani hoofd van de ETIM, en nam hij zijn roadshow mee naar Washington.

In zijn eigen studie over Xinjiang merkte Graham E. Fuller van de CIA op dat Saoedi-Arabische groepen extremistische religieuze Wahhabi-literatuur en mogelijk handvuurwapens hadden verspreid via sympathisanten in Xinjiang, en dat jonge Turkse moslims waren gerekruteerd om te studeren aan madrassa's in Pakistan, Afghanistan en Saoedi-Arabië. Hij voegt eraan toe dat Oeigoeren uit Xinjiang in de jaren tachtig ook aan de zijde van Al Qaeda van Osama bin Laden in Afghanistan hebben gevochten.

Fuller merkte op: "Oeigoeren staan inderdaad in contact met moslimgroepen buiten Xinjiang, sommigen van hen zijn daarbij geradicaliseerd in een bredere jihadistische politiek, een handvol was eerder betrokken bij guerrilla- of terroristentrainingen in Afghanistan, en sommigen staan in contact met internationale islamitische mujahideen die wereldwijd strijden voor islamitische onafhankelijkheidsdoelen."

Het beleidsdocument Nationale Defensiestrategie van het Pentagon van januari 2018 noemde China samen met Rusland expliciet als belangrijkste strategische "bedreigingen" voor de voortdurende Amerikaanse suprematie. Het stelt: "Interstatelijke strategische concurrentie, niet terrorisme, is nu de primaire zorg in de nationale veiligheid van de VS." Expliciet, en dit is nieuw, noemt het Pentagon-document geen militaire dreiging maar een economische. Het stelt: "China en Rusland ondermijnen nu de internationale orde van binnenuit het systeem door de voordelen ervan uit te buiten en tegelijkertijd de beginselen en 'verkeersregels' te ondermijnen." De escalerende handelsoorlog tegen China, dreigende sancties over beschuldigingen van Oeigoerse detentiekampen in Xinjiang, dreigende sancties als China Russisch defensiematerieel koopt, alles is gericht op ontwrichting van de enige opkomende bedreiging voor een wereldorde in Washington, een orde die niet gebaseerd is op vrijheid of rechtvaardigheid maar op angst en tirannie. Hoe de Chinese autoriteiten proberen om te gaan met deze volledige aanval is een andere kwestie. De context van de gebeurtenissen in Xinjiang moet echter duidelijk worden gemaakt. Het Westen en vooral Washington is verwikkeld in een grootschalige illegale oorlog tegen de stabiliteit van China.

F. William Engdahl is strategisch risico-adviseur en docent, hij heeft een graad in de politiek van Princeton University en is een bestseller auteur over olie en geopolitiek, exclusief voor het online magazine New Eastern Outlook.

Auteur: F. William Engdahl

Lees hier het origineel

Some Rights Reserved (CC BY-SA 4.0)
2
  1. zaplog@zaplog
    #155864

    -- article was edited by user, this diff generated by system --

    text changed:

    (Artikel uit 2018)

  2. zaplog@zaplog
    #155870
    -- selected for frontpage by system --