Boko Haram: Terroristische organisatie of CIA geheime operatie in destabilisatie complotten tegen Nigeria

De VS heeft vaste patronen en tactieken om landen te destabliseren, één daarvan is het gebruik van terroristen. Zoals de Mujahideen, Al Qaeda en ISIS. In Centraal Afrika is (was) het Boko Haram. Dit artikel is van 2014

De ontvoering van bijna 300 meisjes uit scholen in het noorden van Nigeria in de afgelopen weken heeft wereldwijde aandacht gekregen, waaronder een toezegging van de Amerikaanse regering om te helpen bij het onderzoek. De groepering die achter deze ontvoeringen zit en zich Boko Haram noemt, maakt naar verluidt deel uit van een jihadistische islamistische organisatie die banden heeft met Al Qaida en verantwoordelijk is voor een reeks steeds brutalere aanslagen in Nigeria, momenteel het rijkste land van Afrika qua BBP.

Boko Haram, dat vroeger vrijwel onbekend was, is nu door de schokkende ontvoeringen plotseling in de schijnwerpers van de wereldwijde media komen te staan. Maar er blijven vragen over de ware oorsprong van de groep en waarom de regering van de VS zich ermee gaat bemoeien.

Volgens rapporten van Wikileaks is de VS-ambassade in Nigeria aangewezen als uitvalsbasis voor omvangrijke en verreikende subversieve acties tegen Nigeria, waaronder het afluisteren van Nigeriaanse regeringscommunicatie, financiële spionage van vooraanstaande Nigerianen, steun aan en financiering van subversieve groepen en opstandelingen, het sponsoren van splijtzwam propaganda tussen de verschillende groepen in Nigeria en het gebruik van chantage met visa om hooggeplaatste Nigerianen ertoe te bewegen en te dwingen zich ten gunste van de VS-belangen te gedragen.

Maar afgezien van wat we weten uit het Wikileaks-rapport, geloven veel Nigerianen ook dat de activiteiten van de VS-ambassade in Nigeria passen in een goed gecamoufleerd beleid op lange termijn van de VS-regering om Nigeria in te dammen, met als uiteindelijk doel Nigeria te elimineren als potentiële strategische rivaal van de VS op het Afrikaanse continent.

Nigeria is een land met een bevolking van 160 miljoen en wordt wel de snelst groeiende economie ter wereld genoemd. Maar nu de Nigerianen bekomen zijn van de negatieve gevolgen van een opstand die het land heeft getroffen en ernstig op zoek zijn naar antwoorden op de vraag wat dit alles voor de toekomst inhoudt. Een van de grootste waakhondengroepen van het land, Green-White, waarschuwt dat de regering van de Verenigde Staten van Amerika een stille, niet verklaarde uitputtingsoorlog tegen Nigeria voert.

De Groen-Witte Coalitie is een vrijwillige burgerwaakhond die bestaat uit Nigerianen van alle etnische groepen en religieuze overtuigingen, die het op zich hebben genomen om alle "duivelse" plannen in Nigeria te ontmaskeren en te dwarsbomen. Zij zeggen dat de Amerikaanse regering is gekaapt door corrupte bedrijfselementen die Amerika en de Amerikanen in gijzeling hebben genomen. De groep heeft zich tot taak gesteld informatie te verzamelen en tegenacties te plannen tegen alle ongewenste acties van de regering van de Verenigde Staten in Nigeria.

Boko Haram: Terroristische organisatie of geheime CIA-operatie in destabilisatieplannen tegen Nigeria

ACHTERGROND VAN DE BETREKKINGEN VAN DE VS MET NIGERIA EN TIJDSCHEMA'S - VAN ACRI TOT AFRICOM
ACRI staat voor Africa Crises Response Initiative en werd in oktober 1996 opgericht. Het doel van het Initiatief was samen te werken met internationale partners en Afrikaanse naties om de Afrikaanse capaciteit voor vredeshandhaving en humanitaire hulpverlening te vergroten. Via het ACRI-programma beloofden de Verenigde Staten opleiding en uitrusting aan Afrikaanse naties die hun vredeshandhavingsvermogen willen versterken en zich willen inzetten voor democratische vooruitgang, beginselen en burgerbestuur.

Jarenlang hebben Nigeriaanse activisten beweerd dat het initiatief in feite een tegenwicht vormde tegen de door Nigeria geleide ECOWAS Monitoring Group on the Liberian Civil War of ECOMOG zoals deze in de volksmond beter bekend is.

"ACRI is ontstaan uit de geheime rapporten en aanbevelingen die afzonderlijk door het Africa-America Institute en het Brookings Institute zijn opgesteld in opdracht van de Central Intelligence Agency, die zich bezighielden met buitenlandse activiteiten met betrekking tot de Liberiaanse burgeroorlog en de interventie van ECOMOG," zegt Iliyasu Gaduacri van Green-White.

Volgens Gaduacri hebben beide rapporten zich geconcentreerd op de centrale rol die Nigeria speelde in het ECOMOG-initiatief en wezen zij op het fenomenale succes dat ECOMOG boekte bij het bedwingen van de Liberiaanse crisis zonder enige rol of tussenkomst van betekenis van een van de grote westerse mogendheden, waaronder de Verenigde Staten".

In het rapport wordt geconcludeerd dat, indien ECOMOG zijn volle gewicht in de schaal kan leggen, Nigeria daarvan het meest zal profiteren en dat dit de basis zou kunnen vormen voor een pax Nigeriana in de Westafrikaanse subregio die de invloed van de voormalige koloniale mogendheden Frankrijk en Groot-Brittannië zou overschaduwen.

In de rapporten wordt ook een beroep gedaan op de regering van de Verenigde Staten om er nota van te nemen dat Liberia als schepping van de VS niet in Nigeriaanse handen mag vallen met alle gevolgen van dien voor de strategische belangen van de VS in het land en in de regio. In beide rapporten wordt er met name op gewezen dat, indien Nigeria voet aan de grond krijgt in Liberia, dit Nigeria nog meer zal aanmoedigen om de VS en het Westen uit te dagen zijn eigen belangen te behartigen ten koste van die belangen.

In dit verband werd in het rapport ook herinnerd aan de rol van Nigeria bij de bevrijding van de landen van zuidelijk Afrika in de jaren 70 en 80, waarbij het land zich duidelijk verzette tegen de belangen van de Verenigde Staten en hun westerse bondgenoten, hetgeen destijds resulteerde in een terugslag voor westerse initiatieven in Afrika.

Beiden sloten af met de aanbeveling dat de regering van de VS samen met haar bondgenoten zou trachten de groeiende invloed van Nigeria in de subregio in te dammen door een parallelle organisatie naast ECOMOG op te richten. Maar om Nigeria, dat volgens het rapport nog steeds een aanzienlijke invloed in de regio heeft, niet onnodig te verontrusten en tegen zich in het harnas te jagen, werd de regering van de VS geadviseerd dit te doen door middel van stille diplomatie.

Tijdens de geheime hoorzitting van het Congres die was georganiseerd om de rapporten van beide instituten over de rol van Nigeria in de ECOMOG te bestuderen, onderschreef het team van vertegenwoordigers van de CIA, het Pentagon en het Ministerie van Buitenlandse Zaken, dat was samengesteld om de zaak te bepleiten, de aanbeveling om Nigeria buiten de voorgestelde alternatieve regelingen voor Liberia te houden.

De strategie bestond erin enkele belangrijke Afrikaanse landen ervan te weerhouden enthousiast aan het ECOMOG-initiatief deel te nemen. De zoethoudertjes hiervoor waren de belofte en de levering van militaire en humanitaire hulp. Dit was de lijn die de toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Warren Christopher volgde toen hij een aantal Afrikaanse landen, met uitzondering van Nigeria, bezocht om het ACRI-idee te verkopen.

Zo ontstond de patstelling in de ECOMOG-operaties, waarbij sommige deelnemende landen zich niet hielden aan hun toezeggingen voor de troepenmacht en de operaties. Op het diplomatieke front gingen de VS samen met hun bondgenoten, namelijk Groot-Brittannië en Frankrijk, en gebruik makend van de gecreëerde impasse als dekmantel, over tot het verkopen van het idee dat het ECOMOG-initiatief moest worden herzien en een nieuwe richting moest krijgen.

De VS en hun bondgenoten beweerden vervolgens dat de interventie van externe mogendheden zoals de VS en hun westerse bondgenoten de opwekkende kracht was die nodig was om de ECOMOG-operatie vooruit te helpen. Maar om een wereldwijd verzet tegen deze flagrante inmenging in wat een regionaal Afrikaans initiatief zou moeten zijn te voorkomen, trachtten de VS en hun bondgenoten het onder auspiciën van de Verenigde Naties te presenteren met deelneming van een select aantal Aziatische en Latijns-Amerikaanse landen.

Tegen de tijd dat de cijfers waren geteld, hadden de VS het enige doel van alle diplomatieke en strategische manoeuvres bereikt, namelijk het indammen van het door Nigeria geleide ECOMOG-initiatief om de Liberiaanse crises op te lossen.

Het was op basis van deze heimelijke Amerikaanse interventie in de Liberiaanse crisis dat het Amerikaanse Africa Command of AFRICOM werd opgericht.

In tegenstelling tot zijn voorganger, de ACRI, die de bedoelingen van de VS in Afrika, met name wat Nigeria betreft, wellicht verhulde onder de dekmantel van multilaterale humanitaire interventie, lijkt AFRICOM, dat op 1 oktober 2008 tot stand kwam, duidelijk geprogrammeerd om de militair-strategische belangen van de VS te dienen, vooral met het oog op de steeds groter wordende wereldwijde reikwijdte en invloed van China, dat rechtstreeks concurreert met de Verenigde Staten.

"In antwoord op de groeiende invloed van een snel groeiend industrieel China in Afrika, is het doel van AFRICOM om belangrijke strategische gebieden in Afrika in te nemen en onder controle van de VS te brengen om de toegang van China te blokkeren tot vitale energie en minerale hulpbronnen voor zijn groeiende economie," zei Gaduacri.

"Maar om dit effectief uit te voeren, moeten dergelijke Afrikaanse landen van strategisch belang eerst intern verzwakt worden en zich zo kwetsbaar voelen dat zij onvermijdelijk Amerikaanse bescherming of interventie zouden moeten zoeken. Een stimulans voor dit interventionistische programma is dat elk Afrikaans land dat niet de wijsheid inziet of zich verzet tegen de noodzaak om Amerikaanse bescherming te vragen, vervolgens in stukken zal moeten worden gesneden, waarbij het plooibare gebied uit het zogenaamd vijandige gebied zal worden gesneden en Amerikaanse bescherming zal krijgen."

Wij hebben dit reeds zien gebeuren in Afrika waar US Special Forces werden ingezet om de landen daar te beschermen tegen zogenaamde opstandelingen. In Soedan hebben we gezien hoe een deken van internationale humanitaire kreten over de zogenaamde Darfur-crisis als voorspel diende voor de opsplitsing van Soedan, dat baanbrekende oliedeals nastreefde met de Chinezen ten nadele van Amerikaanse bedrijven.

We hebben ook gezien hoe Libië en Khadafi omver werden geworpen. Maar de grootste prijs voor AFRICOM is volgens Green-White wanneer het slaagt in het meest strategische Afrikaanse land, Nigeria. Dit is waar de woedende kwestie van BOKO HARAM en de wijd gerapporteerde voorspelling van de Amerikaanse Inlichtingendienst over de desintegratie van Nigeria tegen 2015 in het juiste perspectief komen te staan.

Sinds de bomaanslag van 1 oktober 2010 in Abuja tot de ontvoering van de schoolmeisjes lijkt Nigeria in de greep te zijn van een groeiende en hardnekkige opstand, die zich uit in bomaanslagen op openbare plaatsen en sporadische aanvallen op openbare instellingen, waarbij tientallen mensen het leven verloren en eigendommen vernield werden. Het is voorspelbaar dat de paniek en de spanning in het land zijn toegenomen en niet weinig mensen beginnen te denken dat het land misschien onvermijdelijk afstevent op een langdurige opstand die tot een splitsing leidt. Met uitzondering van het bomaanslagincident van 1 oktober 2010 heeft een schimmige groep die Boko Haram heet, aanspraak gemaakt op het merendeel van de daaropvolgende incidenten die zich in het land hebben voorgedaan.

De schijnbaar hardnekkige aard van de Boko Haram-aanslag heeft bij de Nigerianen heel wat vragen doen rijzen. Wat is dat Boko Haram eigenlijk en wat zijn hun grieven, als die er al zijn? Waarom hebben zij ervoor gekozen gezichtsloos te blijven ondanks de verwoestende effecten van hun activiteiten op de psyche van de natie en ondanks de smeekbedes van de Nigeriaanse autoriteiten om zich te melden voor onderhandelingen? Waarom kunnen zij hun aanslagen met betrekkelijk gemak plegen en waarom is er op de plaats van hun daden geen enkele aanwijzing die naar hen leidt?

Zeker, Nigerianen zijn niet ongevoelig voor sektarisch geweld. Maar veel van die gewelddadigheden waren voorspelbaar, en de modus operandi en de breuklijnen waren welbekend bij de autoriteiten, die er altijd goed in zijn geslaagd om ze binnen aanvaardbare grenzen te houden.

De Boko Haram van Mohammed Yussuf, die aan deze nieuwe groep voorafging, kan zo worden gecategoriseerd en was welbekend door zijn operaties, leiders en locaties.

Maar hoe kon een verzameling van grotendeels halfgeletterde, ongenuanceerde personen die vooral op Okada's werkten, letterlijk van de ene dag op de andere in staat worden gesteld bommen te ontwerpen, te vervaardigen en in te zetten in gebouwen en voertuigen die meer dan een miljoen naira kosten, en aanslagen uit te voeren op verschillende plaatsen in het land?

Hoe is hun bereik gegroeid van slechts een uithoek van Nigeria tot vrijwel overal in het land? Om zo'n geraffineerde operatie op touw te kunnen zetten, moeten zij over een goed gestructureerd commando- en controlesysteem beschikken dat, ondanks hun pogingen tot geheimhouding, niet lang onopgemerkt kan blijven. Hoe hebben zij dan schijnbaar de beste inspanningen van de gecombineerde veiligheidsagentschappen in het land getrotseerd om hun activiteiten op te sporen en te verijdelen?

De Groen-Witte Coalitie beweert dat de huidige Boko Haram-campagne een geheime operatie is, georganiseerd door de Amerikaanse Central Intelligence Agency, CIA en gecoördineerd door de Amerikaanse ambassade in Nigeria.

"Sinds enige tijd runt de CIA geheime trainings- en indoctrinatiekampen langs de poreuze en kwetsbare grensgebieden van Niger, Tsjaad en Kameroen. In deze kampen worden jongeren uit arme, achtergestelde en gedesoriënteerde milieus gerekruteerd en opgeleid om als opstandelingen te dienen. De agenten die deze jongeren leveren lokken hen met de belofte van een beter leven en werk van Allah en indoctrineren hen verder om te geloven dat zij werken aan het installeren van een rechtvaardige Islamitische orde tegenover de goddeloze orde die momenteel in Nigeria heerst," zegt Gaduacri.

Volgens Green-White is het geen toeval of giswerk dat de National Intelligence Council van de regering van de Verenigde Staten heeft geschat dat Nigeria tegen het jaar 2015 uiteen zal vallen. Het hele rapport is in feite een gecodeerde intentieverklaring over hoe de VS met behulp van destabiliseringscomplotten van plan zijn Nigeria uiteindelijk uiteen te rijten.

Het hele doel van de destabilisatiecampagne is ervoor te zorgen dat Nigeria intern wordt verzwakt door hardnekkige crisissen in de aanloop naar 2015, wanneer naar verwachting de volgende algemene verkiezingen zullen worden gehouden. Tegen dat jaar zal er onder de Nigerianen zoveel wederzijds wantrouwen zijn dat de verkiezingen zelf misschien niet doorgaan of, als ze al doorgaan, de weg vrijmaken voor een volledige ineenstorting van de Nigeriaanse staat. Door zijn berekening en opzet zal de Nigeriaanse staat tegen die tijd zo verbrokkeld zijn dat hij volledig rijp is voor ingrijpen en uiteenvallen.

De belangrijkste begunstigde daarvan zullen uiteraard de Verenigde Staten zijn, die met dit alles begonnen zijn en er aan het eind van de rit de vruchten van zullen plukken. Door het uiteenvallen van Nigeria zouden de Verenigde Staten een potentiële continentale rivaal hebben uitgeschakeld en zo de weg hebben geëffend voor de instelling van een Pax Americana in Afrika. Ten tweede zouden zij hun belangrijkste strategische rivaal in de wereld, China, de directe toegang hebben ontzegd tot de broodnodige energie en andere minerale rijkdommen op het grondstofrijke Afrikaanse continent.

Tegen deze achtergrond moeten we stoppen en kritische vragen stellen: zijn de opkomst van Boko Haram en deze afschuwelijke ontvoeringen allemaal onderdeel van een ingewikkeld complot om de Afrikaanse natie Nigeria te destabiliseren. Hoe zit het met die Wikileaks rapporten. Werd de Amerikaanse ambassade in Nigeria gebruikt als een vooruitgeschoven CIA uitvalsbasis. Waarom gebeurt dit allemaal vlak voor misschien wel Nigeria's belangrijkste verkiezingen.

Waarom wordt een land dat altijd bekend heeft gestaan om zijn veerkracht en zijn vermogen om zijn problemen op te lossen zonder inmenging van buitenaf, nu gedwongen om hulp van buitenaf te ontvangen? Waarom is er ergens iemand op uit om Nigerianen de on-Nigeriaanse gewoonte aan te leren om wanhopige, extreme en meedogenloze daden tegen zichzelf te plegen?

Voordat de wereld zomaar op de kar van het Islamitisch terrorisme springt, zouden we misschien allemaal eens veel dieper moeten kijken naar de geschiedenis van deze regio en wie het meest te winnen heeft bij terreurdaden in Nigeria. Helaas kan niets van dit alles de ontvoerde kinderen en hun families troost brengen, maar de sleutel tot hulp aan het Nigeriaanse volk ligt in de waarheid, en vele vragen blijven onbeantwoord.

"Moeten wij, 160 miljoen mensen, werkeloos toezien hoe de Verenigde Staten hun egoïstische en duivelse doel bereiken, namelijk tweedracht zaaien in ons land en ons achterlaten met weduwen, wezen en humanitaire problemen, zoals zij op andere plaatsen hebben gedaan," verklaarde Iliyasu Gaduacri.

"Van Vietnam tot Irak tot Afghanistan en Latijns-Amerika, Amerika's staat van dienst in de wereld is niets dan lelijk. In de woorden van zijn eigen staatslieden: Amerika heeft geen permanente vrienden maar permanente belangen, wat zich vertaalt in een gezonde en volslagen minachting voor de gevoeligheden en belangen van andere landen. Dat heeft zo ongeveer de basis gevormd van de interactie van de VS in de wereld. Dezelfde situatie zal zich voordoen als wij hen toelaten in ons land."

Lees het origineel