Orde uit chaos: hoe het Oekraïne conflict ontworpen is om Globalisten te bevoordelen

Op-Ed door Brandon Smith

In de komende maanden is het waarschijnlijk dat de VS direct militair betrokken zal raken bij Oekraïne, nu Rusland openlijk separatistische groeperingen in de Donbass-regio aan de oostelijke rand van het land steunt en erkent, en blijkbaar van plan is hen militair te helpen bij de afscheiding. Het is niet de eerste keer dat Rusland militaire eenheden naar Oekraïne stuurt, maar het is wel de eerste keer sinds 2014 en de annexatie van de Krim dat de dreiging van militaire actie openlijk is in plaats van heimelijk.

Wanneer het conflict losbarst, zult u in westerse landen een zwerm mediaverhalen zien die de complexiteit van de relatie tussen Rusland en Oekraïne sinds de val van de Sovjet-Unie proberen te schetsen, terwijl ze bepaalde ongemakkelijke waarheden negeren. In veel van deze verhalen zal een verhaal worden verteld dat de situatie al te eenvoudig maakt en Rusland afschildert als de monsterlijke agressor. Het doel zal zijn om het publiek ervan te overtuigen dat onze betrokkenheid bij Oekraïne een morele en geopolitieke noodzaak is. Er zullen pogingen worden gedaan om in de gunst van de VS te komen en er zal een oproep worden gedaan voor Amerikaanse gevechtsvliegtuigen. Joe Biden zal in de voorste gelederen staan van deze druk.

De aanleiding voor de confrontatie is duidelijk het besluit van westerse mogendheden en Oekraïense functionarissen uit 2009 om het land in aanmerking te laten komen voor lidmaatschap van de NAVO. De meeste acties van Rusland ten aanzien van Oekraïne zijn te danken aan de betrokkenheid van de NAVO in de regio, waaronder de Russische invasie van de Krim in 2014. Strategisch gezien is het logisch. Stel je voor dat Mexico plotseling zou aankondigen dat het zich aansloot bij een militaire alliantie met China en dat Chinese militaire middelen zouden worden overgebracht naar de zuidgrens van de VS? Dat zou waarschijnlijk niet goed aflopen.

Zeker, Rusland heeft een geschiedenis van hypocriet gedrag als het gaat om zijn betrokkenheid bij de aangelegenheden van zijn buren. Nog maar een paar maanden geleden bijvoorbeeld werd Kazachstan geconfronteerd met massale protesten waarvan de regering beweerde dat ze veroorzaakt waren door "buitenlandse manipulatie". Er werd geen enkel bewijs geleverd om deze bewering te staven. De bewering was echter voldoende om de inzet van 2300 Russische troepen over de grens te rationaliseren om de protesten de kop in te drukken.

In werkelijkheid waren de burgers van Kazachstan boos over de sterk gestegen inflatie en de hoge gasprijzen, die de middenklasse en de armen blijven ondermijnen (klinkt dat bekend?). In 2019 leefde slechts 4% van de bevolking onder de officiële armoedegrens. In 2020 is dat aantal geëxplodeerd tot 14% van de bevolking. Nauwkeurige cijfers zijn moeilijk te vinden voor 2021, maar het is waarschijnlijk dat het armoedeniveau nu dichter bij 16%-20% ligt. De redenen voor de onrust onder de bevolking waren duidelijk en gerechtvaardigd, maar de protesterende Kazakken werden ervan beschuldigd pionnen van buitenlandse vijanden te zijn. Zoals ik de laatste tijd in veel artikelen heb opgemerkt, is dit een typische strategie van corrupte regeringen die aan de macht proberen te blijven wanneer het volk om legitieme redenen in opstand komt.

Nogmaals, stelt u zich eens voor dat de Canadese regering onder Trudeau om militaire hulp van de VS had gevraagd bij het uiteenjagen van de truckerprotesten tegen zijn draconische vaccinatiemandaten? We moeten deze beslissingen in hun context zien om te begrijpen hoe krankzinnig ze werkelijk zijn.

Ironisch genoeg steunt Rusland graag de onrust van separatisten in Oekraïne, terwijl het ook helpt de onrust in Kazachstan de kop in te drukken. Houd dit patroon in gedachten, want het zal helpen begrijpen hoe de gebeurtenissen rond Rusland een wereldwijde trend weerspiegelen die in de toekomst gevolgen kan hebben voor de Amerikanen.

De diplomatieke puinhoop tussen Oekraïne en Rusland kan voor een deel aan beide kanten worden toegeschreven, en het is dit soort historische dubbelzinnigheid waar globalisten meestal goed in gedijen. De mist van de oorlog helpt om gevestigde orde activiteiten te verdoezelen en vaak is het moeilijk voor mensen om te zien wie er werkelijk profiteert van de chaos totdat het te laat is. Ik ben ervan overtuigd dat het Oekraïneprobleem op zijn minst gedeeltelijk is ontworpen en dat het een eerste domino is in een keten van voorgenomen crises.

Ik denk niet dat het Oekraïne-conflict iets unieks is voor de globalisten; ze hadden net zo goed kunnen proberen een regionale oorlog te beginnen in Taiwan, Noord-Korea, Iran, enz. Er zijn talloze kruitvatlanden die ze al een paar decennia cultiveren. We moeten ons niet blindstaren op de vraag wie de schuldige is, Oekraïne of Rusland: we moeten ons richten op de gevolgen van elke grote regionale ramp en op de manier waarop de globalisten dergelijke catastrofes uitbuiten om hun agenda van totale machtscentralisatie te bevorderen.

Het Oekraïne-scenario zou gemakkelijk onschadelijk kunnen worden gemaakt als beide partijen een aantal diplomatieke basismaatregelen zouden nemen, maar dat zal niet gebeuren. De NAVO-functionarissen zouden een stap terug kunnen doen in hun streven om Oekraïne aan de gelederen toe te voegen. De VS zouden kunnen stoppen met het storten van geld en wapentuig in Oekraïne voor een bedrag van 5,4 miljard dollar sinds 2014. Alleen al in 2022 is meer dan 90 ton aan militair materieel naar het land gestuurd. Rusland zou kunnen stoppen met het sturen van geheime speciale operaties naar de Donbass en meer bereid zijn om aan tafel te gaan zitten en te praten over diplomatieke oplossingen. De reden waarom deze dingen niet gebeuren, is dat ze niet worden toegestaan door de machtsmakelaars achter het gordijn.

We zijn ons allemaal bewust van de globalistische invloeden achter de leiders van de VS en de NAVO; we presenteren het onweerlegbare bewijs daarvan regelmatig. Biden's voorliefde voor globalistische instellingen is welbekend. Maar hoe zit het met Rusland?

Er zijn mensen in de alternatieve media en de vrijheidsbeweging die ten onrechte geloven dat Rusland anti-globalistisch is. Niets is minder waar. Zoals veel politieke leiders zal Poetin zich soms bedienen van anti-globalistische retoriek, maar zijn relaties vertellen een ander verhaal. In Poetins eerste autobiografie, getiteld First Person, bespreekt hij met genegenheid zijn eerste ontmoeting met de globalist van de Nieuwe Wereldorde, Henry Kissinger, toen hij lid was van de FSB (voorheen de KGB). Toen Poetin opklom in de politieke gelederen onderhield hij een vaste vriendschap met Kissinger, en tot op de dag van vandaag lunchen zij regelmatig met elkaar en is Kissinger adviseur geweest van verschillende takken van het Kremlin.

Maar daar houdt het niet op. Poetin en het Kremlin hebben ook een constante dialoog onderhouden met het Wereld Economisch Forum, het project van de nu beruchte globalist Klaus Schwab. Vorig jaar nog kondigde Rusland aan dat het zich zou aansluiten bij het "Netwerk van de Vierde Industriële Revolutie" van het WEF, dat zich richt op economische socialisatie, kunstmatige intelligentie, het "Internet der Dingen" en een hele reeks andere globalistische belangen die allemaal zullen leiden tot wereldwijde technocratie en tirannie.

Nogmaals, de Russische regering is NIET anti-globalistisch. Deze bewering is onzin en dat is altijd zo geweest. Ik wijt de fantasie van de Russische oppositie aan een gestage stroom propaganda en wat ik het Valse Oost/West Paradigma noem - de frauduleuze opvatting dat de globalistische agenda een zuiver westerse of Amerikaanse agenda is en dat landen als China en Rusland zich daartegen verzetten. Als je kijkt naar de nauwe interacties tussen het Oosten en de globalisten, valt dit idee volledig uit elkaar.

Het is belangrijk te begrijpen dat de meeste conflicten tussen het Oosten en het Westen kunstmatige conflicten zijn en dat de leiders van BEIDE KANTEN niet echt met elkaar in conflict zijn. Deze oorlogen zijn eerder kabuki-theater; het zijn schijnoorlogen om heimelijke doeleinden te bereiken terwijl de massa's worden gebiologeerd met momenten van terreur en rampspoed. Iedereen die hieraan twijfelt, raad ik aan het grondig onderzochte en bewezen werk te lezen van de professionele historicus en econoom Antony Sutton, die heel toevallig stuitte op de feiten rond de globalistische samenzwering en hun gewoonte blootlegde om in bijna elke oorlog van de afgelopen eeuw, van de Bolsjewistische Revolutie tot WO II en daarna, beide kanten te bespelen.

De strategie van orde uit chaos is niets nieuws: het is iets waar de globalisten al heel lang mee bezig zijn. Het aantal openlijke onthullingen over de 'Grote Reset' die de globalisten na de Sovjet-Unie publiekelijk hebben toegegeven, is zo onthutsend dat hun plannen niet langer kunnen worden ontkend. Elke scepticus op dit punt moet worden verdacht van het hebben van een single digit IQ.

Dus, nu we de realiteit van de betrokkenheid van de globalisten in zowel het Westen als Rusland hebben vastgesteld, moeten we ons afvragen hoe zij er baat bij hebben om een crisis tussen deze machten over Oekraïne te veroorzaken? Wat levert het hen op?

Zoals ik in recente artikelen heb opgemerkt, lijkt het mij dat Oekraïne een Plan B poging is om meer rook en spiegels op te toveren waar de covid pandemie faalde om te voldoen aan het Grote Reset plan. Zoals Klaus Schwab en het WEF voortdurend hebben beweerd, zagen zij de pandemie als de perfecte "kans" om de Vierde Industriële Revolutie aan de wereld op te dringen. Zoals globalist Rahm Emanual ooit zei, in de nasleep van de economische crash in 2008:

"Je wilt nooit dat een ernstige crisis verloren gaat. En wat ik daarmee bedoel is dat het een kans is om dingen te doen waarvan je denkt dat je ze voorheen niet kon doen."

Het WEF is een oude rot in deze tactiek. Klaus Schwab gebruikte ook precies dezelfde taal direct na de kredietcrash van 2008 als hij heeft gebruikt na de verspreiding van covid, waarbij hij altijd probeert om global governance te verkopen als de oplossing voor elke ramp:

"Wat we meemaken is de geboorte van een nieuw tijdperk, een wake-up call om onze instellingen, onze systemen en vooral ons denken te herzien, en onze attitudes en waarden aan te passen aan de behoeften van een wereld die terecht een veel hogere mate van verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid verwacht," legde hij uit. "Als we erkennen dat deze crisis werkelijk een transformatie teweegbrengt, kunnen we de fundamenten leggen voor een stabielere, duurzamere en zelfs meer welvarende wereld. - Klaus Schwab over het Global Redesign Initiative, 2009

Schwab sprong toen op de zaken vooruit, net zoals hij in 2020 op de zaken vooruit liep toen hij de Grote Reset onvermijdelijk verklaarde in het licht van de covids. De globalisten moeten een veel hoger sterftecijfer door het virus hebben verwacht, want ze dansten zowat in de straten, opgetogen over de hoeveelheid macht die ze konden stelen in naam van "de bescherming van het publiek tegen een wereldwijde bedreiging van de gezondheid". Als je kijkt naar de WEF en Gates Foundation simulatie van een covid pandemie, Event 201, die slechts twee maanden voor het echte gebeuren werd gehouden, dan verwachtten zij duidelijk dat covid veel meer schade zou aanrichten, met een voorspelling van een eerste dodental van 65 miljoen. Dit is nooit gebeurd; het komt niet eens in de buurt.

Het is moeilijk te zeggen waarom een voor de hand liggend biowapen als covid de klus niet klaarde. Virussen muteren snel in het wild en gedragen zich anders dan in het lab. Ik zou zelfs de mogelijkheid van goddelijke interventie overwegen. Wat de reden ook is, de globalisten hebben niet gekregen wat ze wilden en nu hebben ze weer een crisis nodig om de tandwielen van de Reset machine te smeren. Nu het toch al kleine sterftecijfer van covid nog verder daalt met de Omicron variant en de helft van de staten van de VS de vax-mandaten volledig aan hun laars lappen, is het slechts een kwestie van tijd voordat de rest van de wereld zich afvraagt waarom ze nog steeds onder medisch autoritair gezag staan.

Oorlog in Oekraïne en alleen al de dreiging dat die oorlog zich uitbreidt tot buiten de regio zou een aantal dingen kunnen bereiken die covid niet heeft gedaan. Het biedt een voortdurende dekmantel voor de stagflatoire ineenstorting die nu in volle gang is in de VS, de problemen met de toeleveringsketen die wereldwijd voortduren en de destabilisatie van de Europese economie. De EU is met name sterk afhankelijk van Russisch aardgas voor de verwarming van huizen en de instandhouding van haar economie. Rusland heeft in het verleden de aardgasleveringen aan Europa in de kiem gesmoord en zal dat opnieuw doen. Ook de Russische olie-export vult wereldwijd lacunes in de vraag aan, en deze export zal worden verstikt door sancties of doordat het Kremlin de leveringen aan bepaalde naties opzettelijk afknijpt.

Oorlog is altijd een afleiding van economische sabotage. Hoewel de zaden van financiële crashes vaak ruim van tevoren door centrale banken worden geplant en bewaterd, krijgen de banken nooit de schuld omdat internationale conflicten gemakshalve in het middelpunt van de belangstelling staan. In het verlengde daarvan veroorzaakt economische crisis massale armoede, massale wanhoop en massahysterie, en globalisten zullen zeggen dat deze gevaren een internationale oplossing vereisen, die zij graag zullen verschaffen in de vorm van centralisatie.

In de VS en in veel andere Westerse naties waar nog veel mensen de individuele vrijheid verdedigen, willen de globalisten de spanningen met Rusland duidelijk gebruiken als een middel om het publiek het zwijgen op te leggen over het autoritaire beleid. Ik zie nu al talloze voorbeelden van gevestigde ambtenaren en linkse mensen op sociale media die suggereren dat activisten voor vrijheid "pionnen van de Russen" zijn en dat we worden gebruikt om "te verdelen en te veroveren". Dit is onzin waar niets achter zit, maar ze proberen het verhaal toch uit om te zien of het blijft hangen.

Ik twijfel er niet aan dat elke opstand in de VS tegen de globalisten zal worden toegeschreven aan buitenlandse inmenging. Zoals eerder gezegd, het laatste wat de elites willen, zijn bewegingen van vrije mensen die de Reset dwarsbomen in naam van de vrijheid. We hebben dit gezien in Canada, waar Trudeau eenzijdige noodbevoegdheden afkondigde tegen de truckersprotesten, waarmee hij zichzelf totalitaire niveaus van controle verschafte. Zelfs de Russische regering heeft ingegrepen in dergelijke publieke acties om elke vorm van activistisch momentum te voorkomen. Biden zal hetzelfde proberen te doen; en oorlog, zelfs een kleinere regionale oorlog, geeft hem een reden om dissidenten te onderdrukken in naam van de openbare veiligheid.

Interessant is dat de staat van beleg in de VS ook veel gemakkelijker juridisch en historisch te rechtvaardigen is voor de regering, zolang het maar gebeurt als reactie op de invasie van een buitenlandse vijand. Het verhaal over de Russische invloed zou wel eens een voorbereiding kunnen zijn op de staat van beleg in Amerika. Of dat ook werkelijk lukt is een andere zaak.

De gevolgen van een schietpartij in Oekraïne zullen veel verder reiken dan een afleiding voor het Amerikaanse publiek; mijn bedoeling hier is niet te suggereren dat alleen Amerikanen zullen worden getroffen. Mijn punt is dat er bepaalde plaatsen in de wereld zijn die van nature resistent zijn tegen het globalistische plan, en dat vrijheidsgezinde Amerikanen een belangrijk obstakel vormen. Als er een grootschalige opstand komt tegen de Grote Reset, zal het hier beginnen. De globalisten weten dat ook, en daarom zal de VS ongetwijfeld een centrale rol spelen in het Oekraïense moeras.

Hoewel de gebeurtenis rampzalig zou zijn voor de Oekraïners en waarschijnlijk ook voor veel Russen, zijn er diepere en gevaarlijker onderliggende bedreigingen bedoeld voor de VS, en een oorlog in Oekraïne fungeert als een effectieve zondebok voor veel van hen.

Oorspronkelijke artikel met links