1. #apartheid
  2. #artsen
  3. #covid-maatregelen
  4. #duitsland
  5. #maatschappij
  6. #open-brief
  7. #propaganda
  8. #vaccinatiedwang
  9. #vaccinatieschade
  10. Artikelen

Open brief artsen aan Duitse parlement - Dokters staan op!

Dit is een door het Zaplog automatisch uit het Duits vertaalde tekst. Zie voor alle ondertekenaars en voetnoten het origineel onderin.

Geachte afgevaardigden,

Beste kanselier,

Wij maken ons grote zorgen over het feit dat onze samenleving wordt verdeeld in de anti-COVID-gevaccineerden en de niet-gevaccineerden en dat er een toenemende druk wordt uitgeoefend op de niet-gevaccineerden om zich te laten vaccineren. Wij roepen de regering op een einde te maken aan deze tweedeling en niet alleen een einde te maken aan alle directe en indirecte dwangmaatregelen die gericht zijn op het vaccineren van de tot dusver ongevaccineerden, maar deze ook actief te voorkomen.

Hieronder leggen wij uit waarom elke vorm van dwang of druk om zich te laten vaccineren noch gerechtvaardigd, noch ethisch te verantwoorden is.

De effectiviteit van vaccinatie in bescherming tegen ernstige COVID-19 ziekte

Uit de registratieproeven met de COVID-19-vaccins is gebleken dat het vaccin een relatieve doeltreffendheid heeft van ongeveer 60 tot 95% wat het voorkomen van infecties betreft. De follow-up was echter slechts 10 tot 14 weken [1-4]. Wegens de korte observatieperiode en het ontoereikende aantal voorvallen kunnen geen uitspraken worden gedaan over de doeltreffendheid op lange termijn, noch over het voorkomen van ernstige kuren of sterfgevallen. Observatiestudies met gevaccineerde en niet-gevaccineerde personen zijn hier noodzakelijk. Een belangrijk voorbeeld van een dergelijke studie is een grote gematchte cohortstudie uit Israël, waarin 596.618 gevaccineerde en niet-gevaccineerde personen werden vergeleken met betrekking tot het risico van COVID-gerelateerde ziekenhuisopname of overlijden [5]. De relatieve risicovermindering van gevaccineerden met betrekking tot ziekenhuisopname was 58% - wat al veel minder is dan de registratieproeven suggereerden. De absolute risicovermindering bedroeg echter slechts 0,025%. Dit betekent dat ongeveer 4000 mensen moeten worden gevaccineerd om ziekenhuisopname te voorkomen. In termen van het voorkomen van één sterfgeval, wordt het absolute risico door vaccinatie zelfs met slechts 0,0039% verminderd. Dit betekent dat ongeveer 26.000 mensen moeten worden gevaccineerd om één COVID-dode te voorkomen. De kans dat het individu door de vaccinatie wordt beschermd is dus uiterst gering en moet dus beslist worden afgewogen tegen de risico's van de vaccinatie. Intussen zijn talrijke andere observationele studies met zeer vergelijkbare resultaten beschikbaar.

De effectiviteit van de vaccins tegen SARS-CoV-2 mutanten in de verloop in de tijd

Uit recent onderzoek blijkt dat de doeltreffendheid van vaccins na verloop van tijd afneemt. In een studie, gepubliceerd in het New England Journal of Medicine, was er een daling van de relatieve doeltreffendheid van het vaccin van >90% onmiddellijk na de volledige immunisatie tot ongeveer 65% na vier maanden [6]. Bovendien bleek uit de studie dat er in juli 2021 een aanzienlijke toename was van infecties met de deltavariant bij zowel gevaccineerde als niet-gevaccineerde personen, wat suggereert dat de effectiviteit van het vaccin niet alleen afneemt in de loop van de tijd, maar ook lager is voor de deltavariant. Uitspraken over bescherming tegen ziekenhuisopname en overlijden waren in deze studie niet mogelijk, aangezien er slechts één ziekenhuisopname en geen enkel sterfgeval was. Een onlangs gepubliceerde cohortstudie uit Zweden toont op indrukwekkende wijze aan dat de effectiviteit van de vaccinatie al na zes tot zeven maanden zo sterk daalt dat niet meer van bescherming kan worden uitgegaan [7]. Dit blijkt ook uit het toenemende aantal gevaccineerde COVID-patiënten dat in ziekenhuizen en intensive care-afdelingen wordt behandeld. Zelfs de door velen gepropageerde boosterisering zal het COVID-probleem niet oplossen. In een studie uit Israël bedroeg de absolute risicovermindering voor een ernstige COVID-kuur door de booster 0,18% voor patiënten ouder dan 60 jaar met een observatieperiode van slechts één maand [8]. Overeenkomstige studies bij jongere en verder gezonde personen ontbreken volledig. Bovenal is het onbekend of vaccinatie en boosting doeltreffend zullen zijn ten aanzien van nieuw opduikende varianten zoals "Omikron".

De risico's van COVID vaccins

Geen enkel geneesmiddel of vaccin heeft in zo'n korte tijdspanne sinds het bestaan van de relevante databanken zoveel meldingen van ernstige bijwerkingen en sterfgevallen gekend als de COVID-19 vaccins. In zijn veiligheidsverslag van 20.9.2021 maakt het Paul Ehrlich Instituut melding van meer dan 156.360 meldingen van incidenten in verband met de COVID-vaccinatie in Duitsland [9]. Het aantal niet gerapporteerde gevallen is waarschijnlijk vele malen hoger. Van de gemelde incidenten liepen er 1.450 fataal af, 15.122 (0,015% van alle vaccinaties) werden als ernstig (waarvoor ziekenhuisopname nodig was) geclassificeerd. Onder de ernstige ernstige ongewenste voorvallen die het meest waarschijnlijk verband houden met vaccinatie zijn myocarditis en pericarditis, ernstige allergische reacties (anafylaxie), trombose (longembolieën, beroertes, hartaanvallen), tekort aan bloedplaatjes
(trombocytopenie, bloedingen) en totale verlamming van het lichaam (Guillain-Barré-syndroom). De late effecten van de reeds bekende ernstige bijwerkingen en verdere, nog grotendeels onontgonnen negatieve effecten zoals een antilichaam-afhankelijke versterking van ontstekingsprocessen in het geval van een nieuwe infectie (antilichaam-afhankelijke versterking [ADE]) en de bevordering van de ontwikkeling van immuuncomplexen en auto-immuunziekten door het nucleoside-gemodificeerde mRNA van de mRNA-vaccins zijn zelfs nog niet te voorzien, gezien de korte observatieperioden tot op heden. Infectiviteit van gevaccineerden en niet-gevaccineerden Recente studies tonen aan dat noch de viral load, noch het aantal personen aan wie de infectie wordt doorgegeven verschilt tussen gevaccineerde en niet-gevaccineerde personen [10] [11]. Gevaccineerde mensen zijn dus even besmettelijk als niet-gevaccineerde mensen en kunnen evenzeer bijdragen tot de verspreiding van de ziekte. Deze resultaten werden bevestigd door een groot bevolkingsonderzoek van Public Health England: dezelfde PCR Ct-waarden worden gevonden bij zowel gevaccineerde als niet-gevaccineerde personen voor infecties met de alfa- en de delta-variant [12].

Vaccinatie van herstelde personen

Er is geen enkele studie die een voordeel van vaccinatie voor herstellende patiënten aantoont met betrekking tot klinisch relevante eindpunten. Degenen die hersteld zijn, hebben een zeer laag risico op herhaling en een nog lager risico op ernstige ziekteprogressie. In een studie uit Qatar bedroeg het risico van recidief binnen een jaar bij niet-gevaccineerde herstellers 0,37%, het risico van ernstige ziekte was slechts 0,001%, en er was geen enkel sterfgeval [13]. Zelfs als de hoge relatieve risicoreducties van de vaccinatiestudies worden toegepast op een collectief van mensen die hersteld zijn, bedraagt de NNV, d.w.z. het aantal mensen dat gevaccineerd moet worden om een ernstig beloop te voorkomen, meer dan 100.000.

De baten/schadelijkheid verhouding van de COVID-19 vaccins

Bij de afweging van de voordelen en de nadelen moet rekening worden gehouden met het persoonlijke risico van een persoon om ernstig ziek te worden van COVID-19 of aan de ziekte te overlijden. Dit risico wordt vooral bepaald door leeftijd en bestaande chronische ziekten. Uit een systematisch onderzoek is gebleken dat het risico om aan COVID te overlijden ongeveer 10.000 maal hoger is voor mensen ouder dan 80 jaar dan voor kinderen jonger dan 10 jaar [14]. Met deze factor moet rekening worden gehouden bij de afweging van de voordelen, maar ook van de nadelen, van vaccinatie. De cijfers in het veiligheidsrapport van het Paul Ehrlich Instituut suggereren dat ernstige bijwerkingen bij kinderen ongeveer even vaak voorkomen als bij volwassenen. Maar myocarditis komt waarschijnlijk nog vaker voor bij kinderen en adolescenten. Bij kinderen neemt het aantal vaccinaties dat nodig is om ernstige COVID-19 ziekte of zelfs overlijden aan COVID te voorkomen ook vele malen toe. Hieruit kan worden geconcludeerd dat de baten/schadelijk-balans van vaccinatie voor kinderen, adolescenten en jonge volwassenen zeer waarschijnlijk negatief is, d.w.z. dat er meer schade wordt veroorzaakt door vaccinatie dan dat er ernstige COVID-ziekte wordt voorkomen. In het beste geval zou het beschermende effect van de vaccinatie het negatieve effect kunnen compenseren bij ouderen en mensen met risicofactoren voor een ernstig verloop van de ziekte. De slechts kortstondige bescherming en de negatieve gevolgen van herhalingsvaccinaties, b.v. in Israël, doen zelfs dit voordeel twijfelachtig lijken. Bovendien moet er rekening mee worden gehouden dat veel mogelijke langetermijnschade van de vaccinaties nog niet bekend is door het gebrek aan observatietijd en de onvolledige documentatie. Om deze redenen moet iedereen vrij zijn om voor of tegen vaccinatie te beslissen na eerlijke informatie over de voordelen en risico's. Een directe of indirecte vaccinatieplicht kan op basis van de beschikbare gegevens noch gerechtvaardigd, noch ethisch verantwoord worden.

Conclusie

Het absolute, individuele voordeel van vaccinatie tegen COVID-19 is marginaal voor de gemiddelde bevolking. Het kan hoger zijn voor mensen met een hoog risico op ernstige COVID. Zelfs voor deze mensen zijn de risico's van negatieve late effecten van de vaccins echter nog onbekend. Jonge en gezonde mensen, en vooral gezonde kinderen en adolescenten, moet vaccinatie worden afgeraden omdat de risico's op ernstige bijwerkingen en late gevolgen de mogelijke voordelen ruimschoots overtreffen. De bewering dat vaccinatie andere mensen beschermt tegen COVID-19 is niet steekhoudend en ongeloofwaardig gezien het grote aantal gevallen bij gevaccineerden en het ontbreken van een verschil in besmettelijkheid tussen gevaccineerden en niet-gevaccineerden. Vaccinatie van herstellende patiënten is wetenschappelijk noch epidemiologisch zinvol.

Daarom eisen wij

  • onmiddellijke stopzetting van de uitsluiting en beperking van sociale participatie van niet-gevaccineerde kinderen en adolescenten
  • onmiddellijke stopzetting van de eenzijdige vaccinatievoorlichting waarbij de mogelijke schade wordt gebagatelliseerd, en stopzetting van de dwang op de bevolking om zich te laten vaccineren.
  • onmiddellijke stopzetting van de discriminatie van niet-gevaccineerden en ongelijke behandeling van gevaccineerden en niet-gevaccineerden in het openbare leven, op het werk en in scholen en kinderdagverblijven
  • een terugkeer van de politieke en medische besluitvormers naar (wetenschappelijke) neutraliteit, weg van het tot dusver gevoerde lobby-compliant paniekbeleid, dat zowel opzettelijk wetenschappelijke feiten negeert als fundamentele liberaal-democratische waarden met voeten treedt.

auf.de

No Rights Reserved (CC0 1.0)
2
  1. zaplog@zaplog
    #154118
    -- selected for frontpage by system --
  2. zaplog@zaplog
    #154261
    -- selected for frontpage by system --