Over COVID-vaccins: De vaccins kunnen eigen lichaamscellen vernietigen.
De vaccins kunnen zelfvernietiging veroorzaken van haar eigen lichaamscellen.
Een natuurlijke infectie met SARS-CoV-2 (coronavirus) zal bij de meeste mensen gelokaliseerd blijven in de luchtwegen. Daarentegen zorgen de heksenbrouwsels ervoor dat deze diep in de cellen in ons lichaam het virale spike-eiwit tot expressie gaan brengen.
Nu worden deze eiwitten tot expressie gebracht op plekken waar ze van nature nooit zouden voorkomen.
Elke cel die dit vreemde antigeen tot expressie brengt, zal worden aangevallen door het immuunsysteem, waarbij zowel IgG-antilichamen als cytotoxische T-lymfocyten betrokken zijn. Dit kan in elk orgaan voorkomen! We zien nu dat het hart bij veel jonge mensen is aangetast, dit kan leiden tot myocarditis of in nog ergere gevallen tot een plotselinge hartstilstand met de dood als gevolg.
Dat sporters overal te wereld ineens hartproblemen ontwikkelen zal hier een goed gevolg van kunnen zijn. (noot: Boertie)
Dergelijke tragedies en haar mogelijk verband met vaccinaties was tot deze tijd altijd gissen omdat wetenschappelijk bewijs ontbrak.
Daar is nu verandering in gekomen, er is nu causaal verband aangetoond tussen vaccinatie en het vernietigen van lichaamscellen.
Histopathologische studies: de patiënten
Histopathologische analyses zijn uitgevoerd op de organen van 15 personen die stierven na vaccinatie. De leeftijd, het geslacht, het vaccinatierecord en het tijdstip van overlijden na injectie van elke patiënt staan hier verder ondervermeld.
De volgende punten zijn van het grootste belang:
Voor het overlijden waren slechts 4 van de 15 patiënten langer dan 2 dagen op de IC behandeld. De meerderheid werd nooit opgenomen in het ziekenhuis en stierf thuis (5), op straat (1), op het werk (1), in de auto (1) of in de thuiszorg (1). Daarom is het in de meeste gevallen onwaarschijnlijk dat therapeutische interventie de postmortale bevindingen significant heeft beïnvloed.
Geen enkel overlijden is door de lijkschouwer of de officier van justitie in verband gebracht met de vaccinatie; deze associatie werd alleen vastgesteld door onze autopsiebevindingen.
De aanvankelijk uitgevoerde conventionele autopsie bracht ook geen duidelijke aanwijzingen aan het licht voor een mogelijke rol van vaccinatie, aangezien het macroscopische uiterlijk van de organen over het algemeen onopvallend was. In de meeste gevallen werd “ritmogeen hartfalen” als doodsoorzaak gepostuleerd.
Maar onze daaropvolgende histopathologische analyses brachten toen een volledige ommekeer teweeg.
Hieronder volgt een samenvatting van de fundamentele bevindingen.
Casus # Geslacht Leeftijd (jaren) Vaccin (injecties) Tijdstip van overlijden na laatste injectie
1 vrouw 82 Moderna (1. en 2.) 37 dagen
2 mannen 72 Pfizer (1.) 31 dagen
3 vrouwen 95 Moderna (1. en 2.) 68 dagen
4 vrouw 73 Pfizer (1.) onbekend
5 man 54 Janssen (1.) 65 dagen
6 vrouwen 55 Pfizer (1. en 2.) 11 dagen
7 man 56 Pfizer (1. en 2.) 8 dagen
8 mannen 80 Pfizer (1. en 2.) 37 dagen
9 vrouw 89 Onbekend (1. en 2.) 6 maanden
10 vrouw 81 Onbekend (1. en 2.) onbekend
11 man 64 AstraZeneca (1. en 2.) 7 dagen
12 vrouwen 71 Pfizer (1. en 2.) 20 dagen
13 man 28 AstraZeneca (1.), Pfizer (2.) 4 weken
14 man 78 Pfizer (1. en 2.) 65 dagen
15 vrouwen 60 Pfizer (1.) 23 dagen
Histopathologische onderzoeken: bevindingen
Histopathologische bevindingen van vergelijkbare aard werden gedetecteerd in organen van 14 van de 15 overledenen. Het meest getroffen waren het hart (14 van de 15 gevallen) en de long (13 van de 15 gevallen). Pathologische veranderingen werden verder waargenomen in de lever (2 gevallen), schildklier (Hashimoto's thyroïditis, 2 gevallen), speekselklieren (Sjögren-syndroom; 2 gevallen) en hersenen (2 gevallen).
Een aantal opvallende aspecten domineerde in alle aangetaste weefsels van alle gevallen:
i.) Ontstekingsverschijnselen in kleine bloedvaten (endothelitis), gekenmerkt door een overvloed aan T-lymfocyten en afgezonderde, dode endotheelcellen in het lumen van het bloedvat;
ii.) de uitgebreide perivasculaire accumulatie van T-lymfocyten;
iii.) Een massale lymfocytische infiltratie van omliggende niet-lymfatische organen of weefsel met T-lymfocyten.
Lymfocytische infiltratie trad soms op in combinatie met intense lymfocytische activatie en follikelvorming. Waar deze aanwezig waren, gingen ze meestal gepaard met weefselvernietiging.
Deze combinatie van multifocale, door T-lymfocyten gedomineerde pathologie die duidelijk het proces van immunologische zelfaanval weerspiegelt, is zonder precedent. Omdat vaccinatie de enige gemene deler was tussen alle gevallen, kan er geen twijfel over bestaan dat het de oorzaak was van zelfvernietiging bij deze overleden personen.
Conclusie:
Histopathologische analyse toont duidelijk bewijs van vaccin-geïnduceerde auto-immuunachtige pathologie in meerdere organen. Het spreekt vanzelf dat talloze bijwerkingen die voortkomen uit dergelijke auto-aanvalprocessen zeer vaak voorkomen bij alle personen, met name na booster-injecties.
Zonder enige twijfel plaatst de genentherapie "COVID-19-vaccins" levens op het spel.
We merken op dat zowel op dat mRNA en de op vectoren gebaseerde vaccins in deze gevallen vertegenwoordigd zijn, net als alle vier de grote fabrikanten.
-
@zaplog #154120-- selected for frontpage by system --
-
@zaplog #154216-- selected for frontpage by system --