Nederland wil Rusland een lesje leren, Duitsland wil Russisch gas

De Nederlandse regering heeft besloten om de handelsreis naar Rusland, die in mei zou plaatsvinden, uit te stellen vanwege de ontwikkelingen in Oekraïne. Door dit politieke gebaar loopt Nederland het risico om de handel tussen Nederland en Rusland te schaden.
Nederland is een van de belangrijkste handelspartners van Rusland in Europa.

In 2012 bedroeg de netto-handelsbalans tussen Nederland en Rusland 21 miljard euro: dat wil zeggen Nederland importeerde veel meer uit Rusland dan andersom.

Aangezien driekwart van de Russische export bestaat uit fossiele brandstoffen (olie en gas), kunnen we concluderen dat Nederland vooral olie en aardgas importeert uit Rusland.
Als Nederland echt politieke druk wil uitoefenen op Rusland, dan kunnen Nederlandse bedrijven minder olie en gas invoeren uit Rusland en andere leveranciers moeten zoeken.
Voorlopig is daar geen zicht op en blijft de Nederlandse druk beperkt tot het uitstellen van een handelsmissie.

Duitsland is de belangrijkste importeur van aardolie en aardgas uit Rusland. Maar de Duitse regering stelt zich heel anders op.
Ondanks de zachte winter koopt Duitsland dit jaar 15% meer Russisch aardgas van Gazprom dan vorig jaar. De totale export van Russisch aardgas naar Europa komt daardoor op 43 miljard kuub.
De Britse import van Russisch aardgas steeg t.o.v. vorig jaar met 30% naar 4,4 miljard kuub, maar dat terzijde.
Het Russisch aardgas zal in de toekomst buiten Oekraïne om stromen via de Nordstream- en Southstream-pijpleidingen. Duitsland kiest ervoor om steeds afhankelijker van Rusland te worden en daarom zal Duitsland ook niet zo gauw met een opgeheven vingertje Rusland de les lezen over mensenrechten of politieke inmenging in Oekraïne.

Blogger Jack Douglas constateert op LewRockwell.com dat Duitsland zich langzamerhand afkeert van de VS en betere relaties wil aanknopen met Rusland en andere handelspartners in Eurazië (China, India, Iran). De NAVO wordt minder interessant voor Duitsland, de Duitsers kijken steeds meer naar het Oosten.

Ondertussen kijkt de Russische regering ook naar het oosten, naar China. In mei zal er tussen Rusland en China een contract ondertekend worden over de export van Siberisch aardgas naar China. Hiervoor moet er eerst nog wel een pijpleiding worden aangelegd van bijna 3000 kilometer: de Altai-pijpleiding.

Op het kaartje hieronder zie je dat de Altai-pijpleiding zal lopen van de gasvelden in Yamal naar de Chinese grens tussen Mongolië en Kazachstan.

Op het kaartje zijn de bestaande pijpleidingen die nu het gas naar Europa vervoeren getekend als dunne lijntjes naar de linkerkant (naar het westen). De Altai-pijpleiding is veel dikker getekend alsof daar veel meer gas door zal gaan stromen. Laten we hopen dat de Russen de Europeanen ook nog wat aardgas gunnen.

cassandraclub.wordpress.com