<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

Dokters behandelen vaak te lang door

Iedereen kan roepen dat de zorgkosten omlaag moeten, maar in de spreekkamer gebeurt het echte werk. Hoe voorkomen artsen onnodige behandelingen? In het eerste deel van een serie: Anne Roukema, oncologisch chirurg en hoogleraar in Tilburg.
Opgeleid in 'nee zeggen' zijn artsen van zijn generatie niet. Ook zuinig zijn, hebben ze nooit geleerd. Oncologisch chirurg Anne Roukema (63). "Wij werden nooit getraind om kritisch te kijken welke onderzoeken je aanvroeg. Het was schieten met een hagelgeweer op alles wat je vermoedde. Dure onderzoeken als de CT-scan bestonden nog niet. De mogelijkheden die je had, moest je uitputtend benutten. En je kon het zelf bepalen, de patiënt zei nog gewoon 'ja, dokter'.

"Neem de nacontroles, het was gewoon om alle patiënten herhaaldelijk terug te zien. De poli's puilden uit. Dat was de cultuur. Als maten van mij met pensioen gaan, nemen jongere chirurgen de patiënten over. Die stoppen bij driekwart van de mensen met nacontroles. Dan denk je toch: wat hebben ze daar dan zitten doen?"

Wanneer veranderde u van inzicht?
"In mijn eerste jaren - in Amsterdam - kwamen alle vrouwen die behandeld waren voor borstkanker om de drie maanden terug. Zaten ze weer half uitgekleed netjes te wachten. Toen ging ik denken: moet dat nou wel, kunnen die patiënten hun tijd niet beter besteden? Dat waren sporadische gedachten. De eerste kritische geluiden waren te horen, maar die riepen nog veel weerstand op. Nog steeds, ook al is nu wel geconcludeerd dat je bij een groot deel moet stoppen na een jaar nacontrol

www.trouw.nl