Een Heerlijke Nieuwe Wereld

Een Heerlijke Nieuwe Wereld

In 1962 sprak Aldous Huxley in Berkeley californie over de “ultieme revolutie”. Huxley verklaarde dat de mensheid tot dan toe, tijdens revoluties, altijd de maatschappij had veranderd maar volgens Huxley zou de ultieme revolutie de mensheid zelf veranderen. Hij sprak over een heersende klasse, een elite, die het volk zo ver zou krijgen, via psychologie, biologie, de farmacie en techniek, dat zij hun slavernij en onderdanigheid zouden gaan liefhebben.
Huxley werd natuurlijk vooral bekend door zijn boek “A Brave New World” uit 1932, waarin hij een toekomst visie van een maatschappij beschrijft waarbinnen mensen compleet gecontroleerd worden door techniek en rationalisme. Liefde, trouw, kunst, godsdienst, oorlog en armoede bestaan niet meer. Het motto van deze totalitaire wereldstaat is: “Gemeenschappelijkheid, gelijkvormigheid en gelijkmatigheid”
In het boek “De Goelag Archipel” van Aleksander Solzjenitsyn uit 1973 liet Solzjenitsyn aan het westen zien hoe ver een maatschappij kan afzakken als iedereen hetzelfde moet zijn, als de staat een God wordt. Binnen het Sovjet systeem stelde een mens niets voor en draaide alles om de eer en glorie van de staat. Mensen, families, ouders en kinderen werden tegen elkaar opgezet. Iedereen werd, zo ver dat toen mogelijk was, bespioneerd. Op een gegeven moment ging het zelf zo ver dat je pas een goed Sovjet burger en communist was als je minstens een keer in de Goelag kampen had gezeten. Alles was verdacht. Te communistisch of loyaal was niet goed en te weinig al helemaal niet. Iedereen was op een bepaalde manier wel schuldig aan anti bolsjewistische praktijken. Vele miljoenen mensen vonden de dood in de machinerie van deze dictatoriale ideologie.
Ik moet de laatste tijd, als ik de discussie over de NSA maar bijv. ook de discussie over zwarte piet en discriminatie in Nederland volg, vaak denken aan deze boeken van Huxley en Solzjenitsyn.
We zijn allemaal vijanden van de staat geworden. Diversiteit wordt nog wel volgens het multi cultureel geloof beleden maar in de praktijk komt het hier op neer dat iedereen hetzelfde moet denken en worden. Mannen moeten vrouwen worden en andersom, de eigen cultuur wordt bij het oud vuil gezet of overgoten met een multi cultureel, politiek correct sausje.
Grappen maken is ineens uit den boze want je zou wel eens iemand kunnen kwetsen. Na decennia lang grappen gemaakt te hebben over Belgen en Duitsers is het nu ineens, tenminste volgens de linkse en orthodox rechtse kerk, niet meer gepast om grapjes over anderen te maken. Voortschrijdend inzicht noemen ze dat. Ik zie het eerder als een enorme achteruit gang, als de kracht van humor de grenzen van de vrije meningsuiting niet meer kan bewaken.
“Das leben der anderen” wordt nu ook voor ons meer en meer werkelijkheid. Langzamerhand, beetje voor beetje worden we vast geketend. Privacy wordt een vaag begrip dat alleen nog maar van waarde lijkt te zijn voor criminelen. Honderden miljoenen mensen moeten hun rechten opgeven om een paar terroristen en pedofielen te kunnen pakken. Beetje bij beetje geven we daarbij steeds meer rechten op.
Het voortschrijdend inzicht heeft de heersende klasse geleerd, na de ervaringen met het communisme en het fascisme, dat angst en terreur grote veranderingen te weeg kunnen brengen maar ook dat de meute veel beter beïnvloed kan worden door geleidelijke veranderingen en dat op die manier op de lange termijn betere resultaten behaald worden. De mens kan net als Pavlovs honden geconditioneerd worden om een bepaald wenselijk gedrag te gaan vertonen. Meer wortel en minder stok.

In 1884 werd de Fabian Society opgericht in Londen. Een socialistische organisatie die als doelstelling heeft om geleidelijke veranderingen aan te brengen in de maatschappij. Zo geleidelijk dat bijna niemand het in de gaten heeft. Deze organisatie heeft zich vernoemd naar de Romeinse generaal Fabian Maximus die als tactiek had dat hij liever directe confrontaties uit de weg ging maar in plaats daarvan toeleverings routes van de vijand af sneed, vertragings en uitputtings tactieken toepaste en de vijand op allerlei manieren probeerde te frustreren om toe te slaan als de tijd rijp was. Een tactiek van de lange adem. De emblemen van de Fabians zijn dan ook een schildpad en een wolf in schaapskleren.
Bekende leden van deze groep waren Bernard Shaw, H.G. Wells, Bertrand Russell en Virginia Woolf. Het socialistische gedachtegoed van deze groepering is in de loop der tijd overgenomen door zowat iedere sociaal democratische partij in de wereld.
Momenteel zitten wij met de gebakken peren. We worden door onze sociaal democratische politici opgescheept met een multi culturele samenleving, een verenigd Europa, de euro, massale afluisterpraktijken en een financieel verrot systeem en we komen daar pas achter als het eigenlijk al te laat is.
Onze maatschappij raakt verder meer en meer vergiftigd door een politiek correct gedachtegoed dat voorkomt uit het communisme. Politieke correctheid is een manier van de overheid om controle te krijgen over het gedachtegoed van haar onderdanen. Een politiek machtsmiddel dus.
Afwijkende meningen, humor en visies op het leven worden niet serieus genomen en zoveel mogelijk tegengewerkt om het volk tot een makkelijk te controleren eenheid te smeden.
De individuele vrijheid en privacy van de burger wordt daarbij opgeofferd voor schijnveiligheid en een vaag soort algemeen belang.
Orwell en Huxley waarschuwden ons respectievelijk in “1984” en “A brave new world” voor de dictatuur van technocraten. Heden ten dage lijken we rechtstreeks af te stevenen op zo’n soort samenleving. Het wordt tijd dat we eens flink aan de noodrem gaan hangen.