Syrische christenen worden in brand gestoken; media zwijgen

De Syrische oppositie voert talloze gruwelijkheden uit, maar mag van de westerse journalisten vooral niet van haar voetstuk vallen. In Den Haag worden krokodillentranen gehuild over de ellende in Syrië.
De verzengende hysterie over het Syrische conflict is voorbij. Westerse politici zingen een paar toontjes lager nu ze zien dat hun plunderende, moordende en kannibalistische vrienden binnen de Syrische oppositie zijn ontmaskerd.
Maar dat is ook omdat ze doorhebben dat de publieke opinie zich niet langer knollen voor citroenen laat verkopen, waardoor betoverende verhalen over 'gematigde' oppositiegroepen die onze 'morele' en financiële steun zouden verdienen, achterwege blijven.
Treffend
Niettemin was er tot voor kort zeer veel steun voor de oppositie. Ziad al-Rahbani, de bekendste Arabische componist en zoon van de Libanese legende Fairouz, zei onlangs: 'Als de steun aan de Syrische oppositie aan koeien was besteed, dan hadden ze inmiddels geleerd piano te spelen.'

Een dergelijke vergelijking werkt misschien op de lachspieren, maar is toch treffend omdat ze aangeeft hoe omvangrijk die steun is geweest en welke onmogelijke zaken hadden kunnen worden bereikt.

Ook de journalistieke hitte rondom het onderwerp 'Syrië' is teneinde - wat nauwelijks te betreuren is, aangezien een groot deel van het nieuws onjuist of subjectief was.
Realiteit

Ga eens na hoeveel voorspellingen over de aard en het verloop van dit conflict zijn uitgekomen. Bedenk ook hoe kort geleden het was dat de media begonnen te schrijven over de jihadisten in Syrië, terwijl zij vanaf het begin deel uitmaakten van de 'gematigde' oppositie.

Helaas is te lang een geheel ander beeld geschetst van de Syrische realiteit. Dat kwam gedeeltelijk doordat westerse journalisten het waarheidsgehalte van de vele berichten nauwelijks konden controleren.

Wanneer 'Syrische activisten', 'ooggetui

www.elsevier.nl

No Rights Apply